นักวิทย์ชื่อดัง วัย 104 ได้การุณยฆาตสมใจ หลังทนชีวิตอับเฉามากว่า 2 ทศวรรษ

นักวิทยาศาสตร์วัย 104 ปี ชาวออสเตรเลียที่เดินทางมาสวิตเซอร์แลนด์ เพื่อขอจบชีวิตตัวเองด้วยวิธีการุณยฆาต ได้เสียชีวิตลงแล้วตามความปรารถนา

ศาสตราจารย์เดวิด กู๊ดออลล์ วัย 104 ปี นักวิทยาศาสตร์ชาวออสเตรเลีย ที่ไม่สามารถขอจบชีวิตตัวเองแบบการุณยฆาตได้ ในประเทศบ้านเกิดของเขาเพราะผิดกฎหมาย แต่ด้วยคุณภาพชีวิตที่เสื่อมถอยลงต่อเนื่อง ศาสตราจารย์กู๊ดออลล์จึงตัดสินใจที่จะจบชีวิตตัวเองที่สวิตเซอร์แลนด์ ซึ่งมีกฎหมายอนุญาตให้ช่วยเหลือในการทำการุณยฆาต โดยให้เขียนยืนยันเป็นลายลักษณ์อักษรว่า ปรารถนาที่จะจบชีวิตตัวเองโดยไม่มีใครบังคับ

ล่าสุด ศาสตราจารย์กู๊ดออลล์ ได้เสียชีวิตอย่างสงบแล้วเมื่อเวลา 12.30 น. วานนี้ (10 พ.ค. 61) ตามเวลาท้องถิ่น ด้วยการฉีดยากดประสาทชนิดหนึ่ง โดยนักวิทยาศาสตร์ผู้นี้ได้สั่งเสียก่อนแพทย์จะทำการฉีดยาดังกล่าวเข้ากระแสเลือดว่า “ชีวิตผมค่อนข้างแย่ตั้งแต่ปีก่อนจนถึงปัจจุบัน ดังนั้นผมยินดีจะหยุดชีวิตไว้เพียงเท่านี้” นอกจากนี้ในช่วงชีวิตสุดท้ายของศาสตราจารย์กู๊ดออลล์ เขาได้รับประทานอาหารมื้อค่ำที่เขาโปรดปราน และได้ฟังเพลงซิมโฟนี หมายเลข 9 ของบีโธเฟน หรือ Ode to Joy ก่อนหมดลมหายใจ

ศาสตราจารย์เดวิด กู๊ดออลล์ ในช่วงวัยหนุ่ม

สำหรับศาสตราจารย์เดวิด กู๊ดออลล์ เกิดที่ประเทศอังกฤษ เมื่อปี 2457 เขาเป็นทั้งนักพฤษศาสตร์และนักนิเวศน์วิทยา โดยจบปริญาญาเอกถึง 3 ใบ และมีผลงานเขียนกว่า 30 เล่มที่เกี่ยวข้องกับระบบนิเวศวิทยา รวมทั้งงานเขียนที่ถูกตีพิมพ์ในวารสารต่างๆ กว่า 500 ชิ้น ทั้งนี้ศาสตราจารย์กู๊ดออลล์เกษียณอายุเมื่อปี 2522 แต่ก็ยังทำงานจนกระทั่งถึงปี 2559

เมื่อครั้งยังมีชีวิต ศาสตราจารย์วัย 104 ปี กล่าวว่า มีความคิดที่จะจบชีวิตตัวเองมา 20 ปีแล้ว แต่เพิ่งจะตัดสินใจขั้นเด็ดขาดเมื่อปีที่ผ่านมา เพราะคุณภาพชีวิตของตนเสื่อมถอยลงอย่างต่อเนื่องจนต้องสูญเสียใบอนุญาตขับรถในปี 2541 สำหรับตนเองได้อุทิศชีวิตทั้งหมดให้กับการทำงาน แต่ปัจจุบันก็ไม่สามารถทำงานได้แล้ว

ใจจริงตนก็ยังอยากเดินไปดูพุ่มไม้อีกสักครั้งและมองดูสิ่งที่เกิดขึ้นรอบๆ ตัว แต่ทำได้แค่เพียงมีความสุขกับการฟังเสียงนกร้อง เพราะสายตาของตนมันที่ไม่เอื้ออำนวยแล้ว นอกจากนี้ศาสตราจารย์กู๊ดออลล์ยังเล่าว่า การตื่นขึ้นมาตอนเช้า ทานอาหารเช้า และนั่งจนกระทั่งถึงเวลาอาหารกลางวัน โดยการนั่งอยู่เฉยๆ และรอทานข้าวเพียงเล็กน้อยนั้น ชีวิตมันจะมีประโยชน์อะไร