พิธีสรงน้ำศพ สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ มีขึ้นในวันพรุ่งนี้ 12 พ.ย.

พิธีสรงน้ำศพ สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ เจ้าอาวาสวัดสัมพันธวงศาราม วรวิหาร มีขึ้นในวันจันทร์ที่ 12 พ.ย. 2561

หลังจาก ท่านเจ้าประคุณ สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (มานิต ถาวโร) เจ้าอาวาสวัดสัมพันธวงศาราม วรวิหาร กรรมการมหาเถรสมาคม (มส.) มรณภาพลงอย่างสงบด้วยความชราภาพ ณ รพ.จุฬาลงกรณ์ เมื่อเวลา 17.00 น. วันที่ 10 พฤศจิกายนที่ผ่านมา สิริรวมอายุ 100 ปี 81 พรรษา ในวันเดียวกัน พระเทพสังวรญาณ (จิรพล อธิจิตฺโต) เจ้าคณะกรุงเทพมหานคร ผู้รักษาการเจ้าอาวาสวัดสัมพันธวงศาราม เป็นองค์นำสรีระสังขารท่านเจ้าประคุณ สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ กลับมายังวัดสัมพันธวงศารามแล้ว ขณะที่กำหนดการพิธีสรงน้ำศพจะมีขึ้นในวันจันทร์ที่ 12 พฤศจิกายน 2561

ท่านเจ้าประคุณ สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (มานิต ถาวโร ป.ธ. 9) มีนามเดิม กงมา ภายหลัง พระเดชพระคุณ พระมหารัชชมังคลาจารย์ นิทฺเทสกเถร พระอุปัชฌาะและเจ้าอาวาสวัดสัมพันธวงศาราม เปลี่ยนให้เป็น มานิต

เกิด ณ วันที่ 29 ธันวาคม 2460 ตรงกับวันเสาร์ แรม 1 ค่ำ เดือนยี่ ปีมะเส็ง นพศก จุลศักราช 1279 (ร.ศ. 136) ที่บ้านบ่อชะเนง ต.หนองแก้ว อ.อำนาจเจริญ จ.อุบลราชธานี (ปัจจุบันเป็น จ.อำนาจเจริญ) โยมบิดาชื่อ ช่วย โยมมารดาชื่อ กา สกุล ก่อบุญ เป็นบุตรคนที่ 4 ในจำนวนพี่น้อง 11 คน

พ.ศ. 2472 บรรชาเป็นสามเณรมหานิกาย ที่วัดบ้านบ่อชะเนง ซึ่งเป็นวัดประจำหมู่บ้านนั้นพร้อมกับเพื่อนรุ่นพี่ชื่อชัย มีเจ้าอาวาสวัดนั้นชื่อยาคูโม้เป็นพระอุปัชฌาย์ หลังจากบวชเป็นสามเณรได้ปีหนึ่ง มีจิตน้อมไปในทางออกปฏิบัติธุดงค์กรรมฐาน หลังจากออกพรรษาแล้ว ออกเดินธุดงค์ติดตามพระธุดงค์กรรมฐานสายพระอาจารย์เสาร์ กนฺตสีโล พระอาจารย์มั่น ภูริทตฺโต พระอาจารย์สิงห์ ขนฺตยาคโม ไปยังหลายพื้นที่ในภาคอีสาน

พ.ศ. 2473 ญัตติเป็นสามเณรธรรมยุตที่ วัดป่าวิเวกธรรม (เมื่อครั้งยังเป็นป่าช้าเหล่างา) ต.พระลับ อ.เมือง โดยมีอาจารย์สิงห์ ขนฺตยาคโม เป็นพระอุปัชฌาย์แทนพระครูพิศาลอรัญญเขต เจ้าอาวาสวัดศรีจันทร์ และเจ้าคณะจังหวัดขอนแก่น (ธรรมยุต) ออกพรรษาแล้วเดินธุดงค์ออกปฏิบัติกรรมฐานไปยัง จ.ชัยภูมิ กับอาจารย์กรรมฐานผู้เป็นหัวหน้าคณะชื่อท่านอุ่นเนื้อ และ พ.ศ. 2474 จำพรรษาที่วัดป่าสาลวัน อ.เมือง จ.นครราชสีมา เป็นปีที่เริ่มสร้างวัดนั้น ซึ่งหลวงชาญนิคมฯ ผู้ถวายที่ดินให้สร้างวัด ได้นิมนต์ท่านอาจารย์สิงห์ ขนฺตยาคโม จาก จ.ขอนแก่น มาเป็นเจ้าอาวาส และอบรมสั่งสอนประชาชนชาวนครราชสีมาที่นี่ ท่านจึงนิมนต์พระกรรมฐานที่เป็นศิษยานุศิษย์ ให้มาจำพรรษารวมกันที่วัดนั้น จึงติดตามอาจารย์อุ่นเนื้อ มาจำพรรษาอยู่ที่วัดนั้นด้วย

พ.ศ. 2475 ออกพรรษาแล้วเดินทางกลับไปเยี่ยมญาติโยมที่บ้านบ่อชะเนง จากนั้นตั้งใจจะออกธุดงค์กรรมฐาน ติดตามอาจารย์และเพื่อนสามเณรที่แยกย้ายกันไปหลังจากจำพรรษาที่วัดป่าสาลวันแล้ว ทราบข่าวว่าเพื่อนสามเณร 2 รูป ที่เข้าป่าออกกรรมฐานล่วงหน้าไปก่อนมรณภาพเพราะไข้ป่า จึงเกิดความคิดว่าเรายังเด็กเกินไปที่จะเข้าป่า ในวัยนี้ ควรจะศึกษาเล่าเรียนพระปริยัติธรรมดีกว่า จึงตัดสินใจเดินทางไปยัง จ.นครพนม เพื่อแสวงหาสถานที่ศึกษาเล่าเรียนพระปริยัติธรรม ได้อยู่จำพรรษาที่วัดอรัญญิกาวาส (วัดโพนแก้ว) อ.เมือง จ.นครพนม เริ่มเรียนปริยัติธรรมที่นั้นเป็นเวลา 4 ปี

พ.ศ. 2479 ท่านอาจารย์เกิ่ง อธิมุตฺตโก วัดโพธิชัย ต.สามผง อ.ศรีสงคราม จ.นครพนม ได้ฝากท่านและสามเณรอีกรูป ชื่อ สามเณรทองทิพย์ เพื่อมาศึกษาเล่าเรียนพระปริยัติธรรมที่วัดสัมพันธวงศาราม โดยพระเดชพระคุณ พระมหารัชชมังคลาจารย์ นิทฺเทสกเถร (เมื่อครั้งยังดำรงสมณศักดิ์ที่ พระรัชชมงคลมุนี) เจ้าอาวาสวัดสัมพันธวงศ์ ได้รับเมตตาพระเดชพระคุณเจ้าอาวาสฯ ให้ไปอยู่ที่กุฎีนิตยเกษม ในความกำกับดูแลของท่านเจ้าคุณ พระเนกขัมมมุนี (เฉย ยโส) (ภายหลังดำรงสมณศักดิ์ที่ พระเทพปัญญามุนี อดีตเจ้าอาวาสวัดสัมพันธวงศาราม รูปที่ 10) จากนั้นก็อยู่ศึกษาเล่าเรียนพระปริยัติธรรมในสำนักเรียนวัดสัมพันธวงศาราม ตามที่ได้ตั้งใจไว้

อุปสมบท พ.ศ. 2480 อายุ 20 ปี ณ พระอุโบสถวัดสัมพันธวงศาราม วันที่ 8 พฤษภาคม 2480 โดยมี พระเดชพระคุณ พระมหารัชชมังคลาจารย์ (เทศ นิทฺเทสโก) ขณะดำรงสมณศักดิ์เป็นที่ พระรัชชมงคลมุนี เจ้าอาวาสวัดสัมพันธวงศ์ เป็นพระอุปัชฌายะ พระครูสุวรรณรังษี (สุวรรณ ชุตินฺธโร) เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระครูปลัด เส็ง ทินฺนวโร เป็นพระอนุสาวนาจารย์ (ภายหลังรับพระราชทานสมณศักดิ์ที่ พระเนกขัมมมุนี)

ท่านตั้งใจศึกษาเล่าเรียนพระปริยัติธรรมจนสอบได้ ป.ธ. 9 อันเป็นหลักสูตรขั้นสูงสุดของคณะสงฆ์ไทย ช่วยรับภาระสนองงานท่านเจ้าอาวาสอย่างแข็งขัน อาทิเช่น เป็นครูสอนพระปริยัติธรรม เป็นครูใหญ่ประจำสำนักเรียนวัดสัมพันธวงศาราม เป็นผู้อำนวยการศึกษา เป็นกรรมการสงฆ์ เป็นเลขานุการวัด และเลขานุการกรรมการจัดผลประโยชน์วัดสัมพันธวงศาราม ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดสัมพันธวงศาราม ในวันที่ 3 กันยายน 2514 และเป็นพระอุปัชฌายะวิสามัญในปีเดียวกันนี้

ในหน้าที่การงานทางคณะสงฆ์ ได้รับการแต่งตั้งเป็น เป็นพระวินัยธรจังหวัด เป็นเลขานุการเจ้าคณะธรรมยุตจังหวัดธนบุรี-นนทบุรี-ปทุมธานี เป็นกรรมตรวจบาลีสนามหลวง เป็นกรรมการตรวจธรรมสนามหลวง เป็นผู้ช่วยหัวหน้าพระธรรมธรคณะธรรมยุต เป็นรองเจ้าคณะภาค 8-10 (ธรรมยุต) เป็นรองเจ้าคณะภาค 10-11 (ธรรมยุต) เป็นผู้รักษาการเจ้าคณะภาค 9-10-11 (ธรรมยุต) และเป็นเจ้าคณะภาค 11 (ธรรมยุต) (13 กรกฎาคม 2519) เป็นกรรมการมหาเถรสมาคม รวมทั้งรับหน้าที่ทางคณะสงฆ์อื่นๆ จำนวนมาก ตามที่มหาเถรสมาคมและเจ้าคณะผู้ปกครองมอบหมาย ปฏิบัติหน้าที่ต่างๆ ได้อย่างสมบูรณ์

ด้านสมณศักดิ์ ได้รับโปรดพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะมาตามลำดับตั้งแต่ พ.ศ. 2499 และในโอกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา พระบาทสมเด็จพระปรินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร รัชกาลที่ 9 วันที่ 5 ธันวาคม 2544 ได้รับการสถาปนาเป็นสมเด็จพระราชาคณะที่

“สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ จาตุรงคประธานวิสุต พุทธพจนมธุรธรรมวาที ตรีปิฎกปริยัติโกศล วิมลศีลาจารวัตร พุทธบริษัทปสาทกร ธรรมยุตติกคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี อรัณยวาสี สมเด็จพระราชาคณะ”

ตำแหน่งหน้าที่ในปัจจุบัน เป็นเจ้าอาวาสวัดสัมพันธวงศาราม วรวิหาร ที่ปรึกษาเจ้าคณะภาค 11 (ธรรมยุต) และเป็นกรรมการมหาเถรสมาคม

อ้างอิงข้อมูลประว้ติท่านเจ้าประคุณ สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (มานิต ถาวโร) จากคณะทำงานฝ่ายประชาสัมพันธ์ วัดสัมพันธวงศาราม วรวิหาร

ภาพจากเฟซบุ๊ก วัดสัมพันธวงศาราม วรวิหาร