“พิงพิง สุนิศา” ผู้สมัครส.ส. เชียงราย เด็กดอยลงสนามเลือกตั้งพิสูจน์ความเท่าเทียม

สีสันสนามเลือกตั้ง 62 มีผู้สมัคร ส.ส. หน้าใหม่เข้าสู่เส้นทางการเมืองอย่างหลากหลาย หนึ่งในนั้น คือ หญิงสาววัย 27 ปี “สุนิศา แดนแก้วรัตน์” ผู้สมัคร ส.ส. เขต 6 จ.เชียงราย พรรคประชาชาติที่ให้โอกาสพูดคุยทางไกลกับทีมข่าวเวิร์คพอยท์

สุนิศา ชื่อเล่นว่า “พิงพิง” หญิงสาวที่ยอมรับว่า บ้านเกิดของเธออยู่บนดอย เธอเกิดและโตในอำเภอเชียงแสน จังหวัดเชียงราย “พิงพิง” เป็นลูกครึ่งชาติพันธุ์ไทใหญ่และจีน เรียนจบปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง เริ่มทำงานแรกด้วยอาชีพ แอร์โฮสเตส สายการบินไชน่า อีสเทิร์น แอร์ไลน์ ก่อนมาทำงานธนาคารด้านสินเชื่อ, บริษัท Shipping (ส่งออก) และได้ตัดสินใจเสนอตัวมาสมัคร ส.ส. ในเขตบ้านเกิดเพื่อหวังจะเป็น “ผู้แทน” ของดอยสูง

แผ่นพับหาเสียงของพิงพิง แตกต่างจากผู้สมัครคนอื่น เพราะเธอเขียนภาษาจีนลงไปในแผ่นพับ เพื่อแนะนำตัวและใช้ความถนัดในภาษาเพื่อเข้าถึงคนในพื้นที่ ส่วนการไปหาเสียง “พิงพิง” บอกกับเราว่า เธอขึ้นดอยหาเสียงในตลาดแม่สายมานานหลายเดือนแล้ว แล้วใช้ความชำนาญที่พูดได้ 3 ภาษา คือ จีน ไทใหญ่ และภาษาไทย เข้าไปทักทายและแนะนำตัวกับประชาชน ซึ่งตอนนี้มีคนตั้งฉายาให้กับพิงพิงว่า “หมวยไทยแลนด์” และ “น้องหน้าญี่ปุ่น”

“ทุกคนให้กำลังใจค่ะ คนเดิมเป็นแชมป์เก่า 4 สมัย ทุกคนบอกว่าไม่ต้องกลัวนะ เราคือเด็กรุ่นใหม่ ทุกคนพร้อมที่จะสนับสนุนเรา ใครว่าอะไรก็ไม่ต้องกลัว แค่หนูกล้ามาก็คือความกล้าอย่างหนึ่งแล้ว คือการชนะอย่างหนึ่งแล้ว ทุกคนบอกว่าขอให้แข่งกับตัวเองและลงพื้นที่เยอะๆ”

สิ่งแรกที่จะทำถ้าได้รับเลือกเป็น ส.ส. ?

สุนิศา : เราต้องสนับสนุนเรื่องพืชผลทางการเกษตรเพราะเป็นอาชีพหลักของคนไทย ทั้งข้าว ผลไม้ และผัก ไม่ใช่แค่ส่งออกไปขาย แต่ต้องจูงใจให้เป็นตลาดเศรษฐกิจ มีจุดรวมในการกระจายสินค้า ซึ่งต้องร่วมมือกับหลายหน่วยงาน ถ้าได้รับเลือกเป็น ส.ส. ก็จะเสนอเรื่องนี้ ผลักดันอาชีพของเกษตรกร ถ้าเราหาตลาดให้เขาได้ชาวบ้านก็จะมีกำลังใจ ซึ่งเขามีฝีมืออยู่แล้วแต่เขาโดนกดขี่เรื่องพ่อค้าคนกลาง เป็นเรื่องที่ได้รับเสียงสะท้อนระหว่างการลงพื้นที่

เห็นว่าสนใจเรื่องของกลุ่มชาติพันธุ์?

สุนิศา : น้องเกิดที่เชียงแสน โตที่เชียงแสนแต่ไปเรียนทางที่บ้านถ้ำสันติสุข ตำบลโป่งงาม อำเภอแม่สาย ก็จะรู้ปัญหา น้องก็มีเพื่อนกลุ่มชาติพันธุ์บางคนพ่อแม่ไม่ใช่คนไทย เขาอาจมาอยู่กับญาติ เพราะต้องการศึกษาภาษาไทย แต่เขายังไม่มีบัตรไทย เขาจะมีบัตรหัวศูนย์ บัตรเขียวขอบแดง บัตรสีชมพูจะมีหลายขั้นตอนมากที่จะแปลงเป็นสัญชาติไทยเขาก็เข้าใจ

แต่อยากให้ความเท่าเทียมก็คือ ถ้าใครเกิดที่ไทย ควรจะให้บัตรประชาชนเป็นคนไทยเลย จะได้ไม่มีข้อแตกต่างว่า คนนี้ไม่ใช่คนไทยคนต่างด้าวเกิดปมกับเด็ก เด็กจะติดใจและฝังใจตลอดว่า เราเป็นคนต่างด้าวแล้วยังไงล่ะ?! บางคนจะผลักดันตัวเองถึงเป็นต่างด้าวก็จะทำให้ดีที่สุด แล้วมีอาชีพที่ใฝฝันของเขา จะเรีียนจบปริญญาสูงๆ แต่พ่อแม่บางคนมีปัญหาติดขัดเรื่องการเงิน…

นโยบายของพรรคประชาติ คือเรื่องเรียนฟรีน้องชอบตรงจุดนี้ เพราะน้องเป็น “เด็กดอย” บางทีลงจากดอยมาก็จะถูกเด็กในเมืองแซวว่า “เอ้ เด็กดอยๆ” เราก็ต้องทำให้เขารู้ว่าเด็กดอยในวันนี้ก็คือ ความรู้ของเราเรียนหลักสูตรเดียวกัน อย่างการเรียนออนไลน์ของดร.ณหทัย ทิวไผ่งาม (แคนดิเดตนายกรัฐมนตรีของพรรคประชาชาติ ลำดับที่ 3 ) ที่ทำในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้คิดว่าดีมาก เพราะเด็กคือผ้าใสๆ เวลาเราปรุงแต่งสิ่งดีๆ เขาจะจำ เราต้องไม่แบ่งแยกว่าเด็กดอยหรืออะไร การศึกษาต้องเหมือนกันทั่วประเทศไม่ต้องแบ่งพื้นที่ว่าอยู่สูงหรือต่ำ

สุนิศา ได้รับบัตรประชาชนไทยเหมือนเด็กไทยคนอื่นๆ เพราะพ่อและแม่เกิดที่ประเทศไทย แต่แม่ได้สัญชาติหลังจากมาอยู่ในประเทศไทยแล้ว 2 ปี เนื่องจากตกสำรวจด้วยเทคโนโลยีที่ยังไม่ทันสมัยในอดีต

“วันนั้นลงพื้นที่ไปที่แม่สาย มีคุณยายคนนึงขายข้าวเหนียว คือน้องเจอแกตั้งแต่เด็กแล้ว วันที่ไปหาเสียงเจอแกอีกครั้งแกบอกว่า แกเกิดที่เมืองไทยแต่ตกสำรวจมา 20 กว่าปี คุณยายเพิ่งได้บัตรประชาชนเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมานี่เอง ทั้งที่ตอนนี้คุณยายอายุประมาณ 70 ปีแล้ว การตกสำรวจเป็นปัญหาสำคัญเหมือนคนไทยพลัดถิ่น เพราะการได้สัญชาติอิงจากพ่อแม่ ถ้าเกิดแล้วจะมีใบเกิด แต่พ่อแม่ต้องไปยืนยันว่าเด็กเกิดในประเทศไทยจริง”

ทราบถึงกระแสในสื่อสังคมออนไลน์ที่พูดถึงตัวตนของเรา?

สุนิศา : ทราบมาบ้างค่ะ น้องต้องขอบคุณทุกท่านเพราะว่ามันเป็นเอกลักษณ์ของน้องค่ะ คือน้องอยากจะนำภาษาของบ้านเกิดเผยแพร่ออกไปเพราะบางท่านอาจจะเกิดที่ไทย แต่ใช้ภาษาจีน อาจฟังภาษาไทยไม่รู้เรื่อง เวลาเห็นน้องโพสต์ข้อความเป็นภาษาจีน ภาษาไทใหญ่ เขาก็จะรู้สึกอบอุ่นบ้างว่า ยังมีคนบ้านเราที่จะพูดแทนเขาได้เขาก็จะอุ่นใจ