ครูเเว่นดำ แต่งเพลงเเร็พ ชี้ “ทำไม ไม่ควรเลิกพิธีไหว้ครู”

ครูแว่นดำ แต่ง “RAP กลอน 8 เลิกไหว้ครู” ออกมาเผยแพร่ หลังจากที่มีบางคนมองว่าการไหว้ครูเป็นเรื่องที่ล้าสมัย หรือเป็นพิธีการแสดงความเจ้ายศเจ้าอย่าง เพื่อสร้างความเข้าใจที่ถูกต้องต่อสังคม

วันที่ 15 มิ.ย. 61 ผู้สื่อข่าวได้สัมภาษณ์ครูแว่นดำ หรือ นายชาตรี บุญมี ครูผู้พิการทางสายตา โรงเรียนเทศบาลบ้านคลองภาษี เทศบาลเมืองกันตัง จ.ตรัง ถึงที่มาในการเเต่งบทเพลง  “RAP กลอน 8 เลิกไหว้ครู” ที่มีการเผยเเพร่ในสื่อออนไลน์ในขณะนี้

โดยครูเเว่นดำกล่าวว่า เมื่อถึงเดือนมิถุนายนของทุกปี เป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่สถาบันการศึกษาต่างๆ จะกำหนดให้มีกิจกรรมไหว้ครู ในวันพฤหัสบดีวันใดวันหนึ่ง เนื่องจากการไหว้ครู หรือพิธีไหว้ครู เป็นธรรมเนียมปฏิบัติของไทยที่มีมาแต่ครั้งโบราณกาล อันแสดงความระลึกถึงพระคุณของครูที่มีต่อศิษย์ ทั้งการให้ความรู้ และการสั่งสอนอบรมให้เป็นคนดี

ทั้งนี้ การไหว้ครูมีใช้ในหลายกิจกรรม เช่น การไหว้ครูในโรงเรียน เป็นพิธีกรรมของโรงเรียนในวันครู การไหว้ครูมวย เป็นการไหว้ครูด้วยลีลาของศิลปะมวยไทย เช่นเดียวกับกระบี่กระบอง การไหว้ครู ก่อนการแสดงศิลปะดนตรี เช่น หนังตะลุง  และการไหว้ครูในงานประพันธ์ ที่เรียกว่า บทไหว้ครู

โดยปัจจุบันพิธีการไหว้ครู ยังคงเป็นที่แพร่หลายในทุกวงการ เพราะทุกคนต่างมีความรู้สึกว่า ตนเองเป็นศิษย์มีครู เมื่อได้ไหว้ครูแล้วจะรู้สึกมีความสุข มีความสบายใจ เพราะได้ทำหน้าที่ของศิษย์ ก่อให้เกิดความผูกพันอันแน่นแฟ้นกับศิษย์และครู รวมทั้งยังถือเป็นมงคลของชีวิตของศิษย์ เพราะตัวครูผู้ถูกไหว้ย่อมจะให้คำอวยพร หรือคำสอนที่ดีแก่ศิษย์ไปใช้ในชีวิตอีกด้วย

“RAP กลอน 8 เลิกไหว้ครู” ถูกแต่งขึ้นเพื่อจะบอกกับบางคนบางท่านที่ไม่เข้าใจ และพยายามแสดงความคิดหัวก้าวหน้าว่า การไหว้ครูเป็นเรื่องที่ล้าสมัย เป็นพิธีการแสดงความเจ้ายศเจ้าอย่าง โรงเรียน หรือสถาบันการศึกษาใดจะยกเลิกเสียก็ได้

ซึ่งความคิดความเห็นเช่นนี้ดูจะเป็นการมองเพียงเปลือกนอก หรือกระพี้ ที่มิได้เข้าใจแก่นแท้ที่เป็นนามธรรมของพิธีไหว้ครูว่า มีขึ้นเพื่ออะไร จึงเป็นที่มาของ บทเพลง “RAP กลอน 8 เลิกไหว้ครู” เพื่อถ่ายทอดคุณค่าของคนเป็นครูว่า ทำไมศิษย์ทั้งหลายจึงรักเคารพครู และอยากจะไหว้ครูในทุกๆ ปี

โดยเนื้อเพลง “RAP กลอน 8 เลิกไหว้ครู” มีเนื้อหาดังนี้

มีคนถามว่าไหว้ครูไปทำไม
แค่อาชีพที่ทำไปตามหน้าที่
กินเงินเดือนรัฐบาลเนิ่นนานปี
กินภาษีของชาวบ้านแลกงานทำ
ครูไม่รู้จะตอบว่าอย่างไร
ที่พูดไปมันก็จริงฟังยิ่งขำ
แค่เข้างานเช้าตรู่สู้ตรากตรำ
กลับบ้านเย็นย่ำค่ำอยู่ร่ำไป

ก็แค่เป็นพ่อแม่คนที่สอง
ประคับประคองให้เจ้าโตเป็นผู้ใหญ่
ใช่เป็นพ่อแม่จริงเสียเมื่อไร
แค่จับมือเขียน ก ไก่ แจก ก กา
แค่ล้างอึล้างฉี่ยามเจ้าราด
เจ้าล้มฟาดเร่งส่งหมอช่วยรักษา
แค่สอนเหนื่อยสอนมากหลากวิชา
ฝึกจรรยาให้เจ้างามสมตามวัย

แค่ตรวจเล็บตรวจผมงมหาเหา
ตักอาหารแจกนมเจ้าเข้าใจไว้
แค่ดุด่าว่าบ่นทุกคนไป
เพียงหวังให้เจ้าเป็นคนที่ดีงาม
แค่ห่วงใยหวังดีเป็นที่ตั้ง
เจ้าจะเกลียดเจ้าจะชังจะเย้ยหยาม
จะนินทาตั้งฉายาว่าต่ำทราม
ให้อภัยไม่ถือความด้วยเมตตา

แค่เป็นครูผู้น้อยด้อยอำนาจ
ที่บังอาจสอนใคร ๆ ด้วยใจกล้า
อย่าไหว้ครูถ้าไม่รู้ไม่นำพา
ไร้ศรัทธาไร้หัวใจอย่าไหว้ครู