เปิดใจหนุ่มเพชรบูรณ์ผู้ไม่จำนนต่อความยากจน ทำงานส่งตัวเองเรียนจนจบปริญญา

หนุ่มเพชรบูรณ์ผู้ไม่ยอมแพ้กับความยากจนรับจ้างทำงานทุกอย่างเพื่อส่งตัวเองเรียนจบปริญญา แม้จะต้องใช้เวลานานถึง 6 ปี แต่ก็นำมาซึ่งความปลื้มใจให้กับพ่อแ

สื่อโซเชียลได้แชร์ข่าวนักศึกษาจากสถาบันการพลศึกษาวิทยาเขตเพชรบูรณ์ ซึ่งมีฐานะยากจน กยศ.ไม่อนุมัติเงินกู้ ต้องทำงานรับจ้างล้างจานส่งตัวเองเรียนจนจบปริญญาและได้ทำงานที่สนามกีฬาประจำอำเภอเมืองเพชรบูรณ์

นายธีรพงศ์ สังข์แสง หรือเปา อายุ 25 ปี อยู่บ้านเลขที่ 27 หมู่ 4 ต.วังชมภู อ.เมือง จ.เพชรบูรณ์ เปิดเผยว่า กระแสข่าวที่เสนอออกไปนั้นมีคลาดเคลื่อนบ้างโดยที่บ้านมีฐานะยากจนจริง ก่อนที่จะเข้าศึกษาที่สถาบันการพลศึกษาวิทยาเขตเพชรบูรณ์ตนเองได้ไปสอบไว้หลายที่และตั้งใจอยากจะเป็นนักดนตรี บังเอิญสอบได้ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด แต่เรียนได้ไม่กี่วันก็เกิดปัญหาในเรื่องความเป็นอยู่เพราะไกลจากบ้านและค่าใช้จ่ายต่าง ๆ จึงมาสมัครสอบที่สถาบันการพลศึกษาวิทยาเขตเพชรบูรณ์ในคณะศึกษาศาสตร์ เอกพลศึกษา และได้ขออาศัยอยู่ที่บ้านลุงซึ่งอยู่ไม่ห่างจากสถานที่เรียนเท่าไหร่นัก และระหว่างที่เรียนหนังสือตนก็ได้ทำงานหลังเลิกเรียนไม่ว่าจะเป็นลูกจ้างร้านหมูกระทะ และร้านอาหารต่าง ๆ รวมทั้งเสาร์-อาทิตย์ก็ไปรับจ้างปลูกข้าวโพด หักข้าวโพด ดายหญ้า ตามแต่จะมีผู้ว่าจ้าง เพื่อเก็บเงินไว้เป็นค่าใช้จ่ายในระหว่างเรียน โดยที่ไม่ต้องไปขอพ่อ-แม่ กระทั่งเรียนจบและเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตรเมื่อวันที่ 7 สิงหาคม 2562 ที่ผ่านมา

แม้ครอบครัวจะมีฐานะยากจน แต่ก็ไม่ทำให้รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ เปากลับรู้สึกสงการพ่อ-แม่ที่ทำงานหาเงินส่งเราเรียนตั้งแต่เด็ก ขนาดเราทำงานไม่กี่ชั่วโมงก็เหนื่อยแล้ว แต่พ่อ-แม่ ทำงานมาโดยตลอดต้องมีความเหนื่อยเป็นอย่างมากเลยทีเดียว ปัจจุบันตนทำงานเป็นลูกจ้างเหมารายเดือนของเทศบาลตำบลวังชมภู มีหน้าที่ในการดูแลสนามกีฬาประจำอำเภอ แต่ในอนาคตตนอยากจะรับราชการมากกว่า อยากจะให้พ่อ-แม่มีสวัสดิการและมีความสบายมากกว่านี้ ซึ่งหลังจากโซเชียลเผยแพร่ออกไปก็ทำให้มีหลายฝ่ายเข้ามาสอบถามและให้การช่วยเหลือเบื้องต้นบ้างแล้ว

ขณะที่นายนิด สังข์แสง อายุ 64 ปีและนางชลอ ภู่ระย้า อายุ 63 ปี พ่อ-แม่ของนายธีรพงศ์ เปิดเผยว่าตนทั้งคู่ปลูกบ้านอาศัยอยู่ในที่ดินของน้องสาวมีอาชีพเผาถ่านขายถึงละ 30 – 35 บาท และได้ปลูกกล้วยน้ำว้าไว้จำนวนหนึ่งเพื่อขายเป็นรายได้เสริม รวมทั้งรับจ้างทั่วไปมีรายได้ไม่แน่นอน และมีความเป็นอยู่ที่ลำบากมาก บ้านก็ผุพัง หลังคารั่ว เวลาฝนตกต้องนอนเบียดกันอยู่ตรงจุดที่ฝนไม่รั่ว แต่ตนทั้งสองก็ไม่ย่อท้อ และรู้สึกภาคภูมิใจเป็นอย่างมากที่ลูกชายสามารถเรียนจนจบปริญญา แต่ในวันรับปริญญาตนทั้งสองไม่สามารถไปร่วมแสดงความยินดีกับลูกได้เนื่องจากไม่มีเงินเป็นค่าเดินทางรวมทั้งค่าใช้จ่ายอื่น ๆ ส่วนลูกจะทำงานอะไรก็อยู่ที่ตัวเขาเอง แต่อยากจะให้รับราชการเพราะมีสวัสดิการที่ดี