Learn Education ร่วมสร้างการศึกษารูปแบบใหม่ ลดความเหลื่อมล้ำ

“จริงๆ การศึกษาทั่วถึงนะ แต่การศึกษาคุณภาพที่ควรจะเป็นมันไม่ได้ทั่วถึง” ธานินทร์ ทิมทอง ผู้ร่วมก่อตั้งและกรรมการผู้จัดการ บริษัท เลิร์น เอ็ดดูเคชั่น จำกัด กิจการเพื่อสังคมที่ช่วยยกระดับการศึกษา พูดถึงปัญหาการศึกษาในไทยที่มีความเหลื่อมล้ำสูง จนทำให้การศึกษาที่มีคุณภาพเข้าไม่ถึงเด็กนักเรียนทุกกลุ่ม

ด้วยสาเหตุนี้ ธานินทร์ จึงตัดสินใจร่วมก่อตั้ง บริษัท เลิร์น เอ็ดดูเคชั่น จำกัด ขึ้นในปี 2554 เพื่อความหวังจะช่วยยกระดับคุณภาพการศึกษาของโรงเรียนในประเทศไทย ให้เด็กทุกกลุ่มสามารถเข้าถึงการศึกษาที่มีคุณภาพได้อย่างเท่าเทียมกัน ผ่านเทคโนโลยีการเรียนออนไลน์ ที่ปรับการเรียนการสอนแบบใหม่ ให้เด็กไม่เบื่อและสนุกไปกับ 4 วิชาหลักอย่าง คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ภาษาอังกฤษ และโค้ดดิ้ง จนได้รับรางวัลการันตีมากมายทั้งในและต่างประเทศ

ปัญหาความเหลื่อมล้ำของระบบการศึกษาไทย มีมาเป็น 10 ปี

ปัญหาในการศึกษาบ้านเรา ภาพรวมหลักๆ ก็คือความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา ส่วนหนึ่งมันเป็นเพื่อนโยบายหรือแนวทางปฏิบัติที่มันไม่เคยต่อเนื่องเลย จริงๆ แล้ว New Normal ทางการศึกษามันควรจะเกิดขึ้นมาตั้งนานแล้ว แต่ด้วยความที่เรายังเลือกบริหารแบบรวมศูนย์ ไม่ค่อยมีเอกภาพเท่าไหร่ แล้วก็ไม่ได้กระจายอำนาจให้ท้องถิ่นหรือโรงเรียนอย่างเพียงพอ มันเลยทำให้การศึกษาของเรายังอยู่ประมาณนี้มาหลาย 10 ปีแล้ว ซึ่งในช่วง 10-20 ปีที่ผ่านมา ถ้าเราทำอย่างถูกต้องเหมาะสม เรากระจายอำนาจ เราให้คนในพื้นที่หรือโรงเรียนมีอิสระมากพอ ผมเชื่อว่าการศึกษาของประเทศจะยกระดับไปมากกว่าที่เป็นอยู่ ณ ปัจจุบันนี้

ความเหลื่อมล้ำที่ชัดเจนอย่างหนึ่งคือ โรงเรียนในต่างจังหวัดกับโรงเรียนในเมืองต่างกันเยอะมาก อย่างต่างจังหวัดอาจจะโรงเรียนหนึ่งมีครู 4-5 คน ดูแลเด็กตั้งแต่ ป.1-ป.6 หรือบางโรงเรียนอาจจะ ป.1-ม.3 ในขณะที่โรงเรียนในเมือง ระดับชั้นหนึ่งมีครูเป็น 10 คน แค่นี้ก็เป็นตัวสะท้อนแล้วครับว่า แล้วการเรียนการสอน คุณภาพจะเท่ากันหรือเปล่า แต่อย่างหนึ่งที่ครูต้องรับภาระเรื่องขนาดของชั้นเรียน เพราะเด็กหลายกลุ่ม ยากนะครับที่จะจัดการเรียนรู้ให้ตรงประเด็น มันก็จะมีประเด็นเสมอว่า ถ้าครูสอนเร็วไป เด็กกลุ่มที่อาจจะยังไม่เข้าใจก็เรียนตามไม่ทัน หรือว่าครูสอนช้าไป เด็กกลุ่มที่เรียนรู้แล้ว หรือว่าเข้าใจแล้วก็อาจจะเบื่อ อันนี้เป็นความท้าทายที่อยู่ในระบบเต็มไปหมดเลย ผมว่าเป็นเรื่องของการจัดสรรทรัพยากร เป็นเรื่องของความพร้อมในแต่ละพื้นที่ด้วย

จริงๆ การศึกษาทั่วถึงนะ แต่การศึกษาคุณภาพที่มันควรจะเป็นมันไม่ได้ทั่วถึง บางโรงเรียนซึ่งเป็นโรงเรียนส่วนใหญ่ด้วย คุณภาพการศึกาาในห้องเรียนยังไม่ดี แล้วก็ไม่ได้บอกว่าไม่ดีเพราะคุณครูนะ แต่ไม่ดีเพราะว่าทรัพยากร เหตุปัจจัยหลายๆ อย่างที่โรงเรียนมีมันท้าทายจริงๆ มันยากจริงๆ ในขณะที่บางโรงเรียนทุกอย่างครบ เด็กก็มีความพร้อม ทรัพยากรพร้อม ครูพร้อม การศึกษาคุณภาพก็ไปรวมตัวอยู่ตรงนั้น แต่ลองนึกดูนะครับว่า ยังมีเด็กอีกกลุ่มใหญ่ของประเทศที่เขาไมได้อยู่ในเมือง การที่เขาจะต้องเดินทางเข้ามาในเมือง แค่นี้ก็ยากแล้วครับ ไม่ต้องคิดถึงค่าใช้จ่ายอื่นๆ เลย แค่ค่าเดินทางก็ไปไม่ได้แล้ว มันเลยมีความจำเป็นที่ต้องเรียนที่โรงเรียนใกล้บ้าน แต่ถ้าโรงเรียนใกล้บ้านเป็นโรงเรียนที่มีคุณภาพเด็กก็โชคดีไป แต่ถ้าดันเป็นโรงเรียนใกล้บ้านที่อาจจะคุณภาพไม่ดี ลักษณะแบบนี้ก็ไม่ควรจะเกิดขึ้น เราต้องมาช่วยกันทำตรงนี้

มีแนวคิดอยากร่วมแก้ปัญหา Learn Education   จึงเป็นจุดเริ่มต้น

เมื่อ 10 กว่าปีก่อนเราก็เริ่มเห็นเพราะมีแต่คนบ่นว่าปัญหาการศึกของบ้านเราแย่ ความเหลื่อมล้ำสูง จัดลำดับระดับประเทศ ประเทศเพื่อนบ้านเราแซงเราไปจะหมดแล้ว เราก็คิดว่าเราไม่อยากเป็นคนฟังหรือคนวิจารณ์ อยากเป็นส่วนหนึ่งในการลงมือทำ ก็เลยเป็นที่มาของ Learn Education ที่ใช้โมเดลของกิจการเพื่อสังคมในการรันธุรกิจ แล้วก็เริ่มจากการพัฒนาเทคโนโลยีเพื่อช่วยคุณครู เพราะเราเชื่อว่าคนที่สำคัญที่สุดสำหรับการศึกษาคือคุณครู

สิ่งที่พวกเราทำใช้คำว่า Solution ครับ มันคือองค์ประกอบของเทคโนโลยี องค์ประกอบของกระบวนการต่างๆ ที่จะช่วยสนับสนุนให้ครูมีเครื่องมือในการจัดการเรียนรู้ให้เด็ก ที่มีความหลากหลายมากขึ้น องค์ประกอบสำคัญที่เราทำมาก่อนหน้านี้ก็จะมี Digital Content ที่น่าสนใจ ทำให้เด็กรู้สึกว่า การเรียนมันไม่ได้ยากนะ มันสนุกนะ  มีหนังสือเรียนที่ได้มาตรฐานระดับโลก มี Learning Platform ที่ครูสามารถเห็นข้อมูลของเด็กเป็นรายบุคคล เพื่อที่จะเอาข้อมูลตรงนี้ไปจัดการเรียนการสอน ที่ตอบโจทย์เด็กได้ตรงประเด็นมากขึ้น รวมไปถึงสิ่งที่เราให้ความสำคัญมากที่สุด ก็คือคนที่คอยสนับสนุนครู เรามีทีมที่จะเข้าไปติดตามพูดคุยกับครูว่าจะยกระดับการเรียนการสอนที่มีคุณภาพสำหรับกลุ่มเด็กที่ครูดูแลอยู่อย่างไรได้บ้าง

เป้าหมายหลักคือเพิ่มคุณภาพในการเรียนรู้และช่วยลดภาระครู เพราะส่วนนี้คือข้อได้เปรียบของเทคโนโลยีที่สามารถเข้ามาช่วยได้ ด้วยความที่พอความเหลื่อมล้ำมันเยอะ ในบางพื้นที่ที่ขาดแคลนทรัพยากร ถ้ามันไม่มีจิ๊กซอว์ตัวใหม่เข้าไป แทบจะคิดไม่ออกเลยครับว่า จะทำอย่างไรให้คุณภาพการศึกษาดีขึ้น เรามองว่าเราเป็นจิ๊กซอว์ตัวนั้นครับ ถ้าเราเอาเครื่องมือเข้าไปช่วยครู ให้ครูได้จัดการเรียนรู้ที่สนุก เข้าใจง่ายสำหรับเด็ก หรือมีความหลากหลายมากขึ้น ทำให้ครูมีภาระน้อยลง น่าจะเป็นกลไกหนึ่งที่ทำให้คุณภาพการเรียนการสอนในต่างจังหวัดถูกยกระดับขึ้น แล้วทำให้ช่องว่างระหว่างการศึกษาที่เราเคยเห็นว่าเป็นปัญหาลดน้อยลง

สิ่งที่พวกเราให้ความสำคัญก็คือ ความเท่าเทียมในการเข้าถึงการศึกษาคุณภาพ คือมันไม่ควรจะจำกัดว่าครูเก่งๆ อยู่แต่ในเมือง แต่ถ้ามีเทคโนโลยีเราสามารถทำให้ครูที่เก่งๆ ทำสื่อการเรียนการสอนที่สนุกและหลากหลาย เข้าถึงกลุ่มเด็กที่เขาอาจจะอยู่ห่างไกล ตรงนี้เป็นการลดช่องว่าง และทำให้ความเท่าเทียมมันค่อยๆ เพิ่มขึ้น ในความเชื่อของพวกเรา

ผสมผสานการเรียนระหว่างครูและเทคโนโลยีช่วยสอน ให้เป็นจิ๊กซอว์ที่ลงตัว

กระบวนการในการเข้าไปทำงานกับโรงเรียน เราตั้งต้นไว้ว่าคนที่สำคัญที่สุดในการเรียนรู้สำหรับเด็กคือคุณครู กับผู้อำนวยการ ถ้าครูกับผู้อำนวยการต้องการใช้ Solution เพื่อพัฒนาเด็กในโรงเรียนของเขา เราจะเข้าทำการพูดคุยว่าโจทย์ของเขาคืออะไร หลังจากที่ชัดเจนตรงนี้แล้ว เราก็จะเข้าไปสำรวจความพร้อมทางด้านอุปกรณ์ เพราะจำเป็นต้องใช้คอมพิวเตอร์และอินเทอร์เน็ต จุดไหนที่ขาดก็ช่วยกันทำให้สมบูรณ์ขึ้น หลังจากนั้นก็เข้าสู่กระบวนการฝึกอบรมครู เพื่อให้ใช้เครื่องมือได้อย่างเหมาะสม ผสมผสานการเรียนรู้ทั้งครูและเครื่องมือ แล้วเราก็จะต่อยอดองค์ความรู้เหล่านี้ให้กับโรงเรียนอื่นๆ ได้

สำหรับการศึกษาคนที่สำคัญที่สุดคือครู หน้าที่ของพวกเราคือสร้างเครื่องมือช่วยครู ไม่ใช่สร้างเครื่องมือเพื่อทดแทนครู เพราะเราจะสร้างคนครับ เราไม่ได้สร้างหุ่นยนต์ เพราะฉะนั้นคนต้องสร้างด้วยคนก็คือครู เพราะว่าบริบทของมนุษย์ไม่ได้มีแค่ความรู้ มีเรื่องสังคม มีเรื่องอารมณ์ มีเรื่องคุณธรรม จริยธรรม ที่ผมว่าครูคือคนคนที่เหมือนสมที่สุดในการถ่ายทอดตรงนี้ให้กับเยาวชนของเรา

สิ่งที่เราเชื่อก็คือมันไม่ใช่การเทรนครูครั้งเดียว เอาระบบเข้าไปเทรนเสร็จบ๊ายบาย แต่เรามีทีมเข้าไปติดตาม ในการดูว่าพัฒนาการเรียนรู้ของเด็กเป็นอย่างไร กระบวนการที่ครูจัดการเรียนการสอนมีอะไรต่อยอดได้อีกบ้าง แล้วก็ทำงานร่วมกันแบบ Long term ทั้งปีการศึกษาเลยครับ เพื่อปลายทางที่เราอยากเห็นก็คือ พัฒนาการทางการเรียนรู้ของเด็กสูงขึ้น

คะแนน O-net ของเด็กเพิ่มขึ้น จึงค้นพบว่าจิ๊กซอว์ตัวนี้มันเวิร์ค

สิ่งที่เห็นชัดเจนอย่างหนึ่งคือเราไปทำโรงเรียนนำร่องครับ ที่สุพรรณบุรี สัก 7-8 ปีก่อน โรงเรียนนั้นเป็นโรงเรียนที่คัดเด็กไม่ได้ สอบเข้าโรงเรียนประจำจังหวัดไม่ได้มาเรียนโรงเรียนนี้ แต่เราเอาเครื่องมือไปทำงานกับคุณครู ซึ่งเราโชคดีนะครับที่เราได้เจอคุณครูที่มีหัวจิตหัวใจเพื่อเด็กจริงๆ เราประยุกต์ใช้เครื่องอย่างเต็มที่เลยครับ สิ่งที่พบก็คือ 3 ปีผ่านไป โรงเรียนนี้มีคะแนนเฉลี่ยเป็นอันดับหนึ่งของจังหวัด มันสะท้อนว่าไม่ว่าเด็กเขาเข้าจะเป็นอย่างไร แต่ถ้าครูมีจิตวิญญาณและใช้วิธีที่เหมาะสม กับการเรียนรู้ของพวกเขา เราสามารถพัฒนาเขาได้จริงๆ ด้วยตรงนี้มันทำให้พวกเราเชื่อว่าจิ๊กซอว์ตัวนี้มันเวิร์ค เราก็เริ่มขยายไปที่อื่นๆ ทำให้ผลในลักษณะเดียวกันมันเกิดขึ้นกับโรงเรียนในกลุ่มอื่นๆ ไม่เว้นแม้กระทั่งโรงเรียนชาวเขา ที่ผมลงไปช่วยบนดอยแม่แจ่ม โรงเรียนปั่นไฟเรียนเลยครับ ขาดแคลนครูในระดับมัธยม เราก็เข้าไปทำงานร่วมกับครู สิ่งที่พบคือเด็กชาวเขาตั้งใจเรียนมาก ก็พบว่าเด็กชาวเขามีพัฒนาการสูงกว่าเด็กพื้นราบบางโรงเรียนเสียอีก ส่วนผลกับคุณครูพอโรงเรียนปรับเปลี่ยนแพทเทิร์น ที่ไม่ใช่แบบวันเวย์แล้ว มันเป็นการที่ครูเข้าไปอยู่ข้างเดียวกับเด็ก มีเครื่องมือตรงนี้คอยสนับสนุน ผมว่าก็ทำให้ครูเองรู้สึกมีคุณค่ามากขึ้นนะครับ แต่เดิมสอนแต่วิชาการ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แค่วิชาการแล้ว แต่สามารถเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคนแล้ว จริงๆ แล้วที่เขาไม่เข้าใจ เขาติดตรงไหน หรือมองไปถึงว่าที่บ้านเด็กมีปัญหาหรือเปล่า ครูก็จะได้มองภาพกว้างขึ้น และเข้าไปช่วยแก้ปัญหาได้

คัดครูผู้สอนที่เข้าใจเด็ก สร้างการสอน 4 วิชาที่เด็กว่ายาก ให้เรียนสนุกได้

เราพยายามคัดครู ที่มีความเชี่ยวชาญในวิชานั้นๆ มีทักษะในการถ่ายทอดที่ดี และมีจิตวิญญาณของความเป็นครู ที่เห็นคุณค่าจริงๆ ว่าสิ่งที่เขาทำมันจะไปถึงเด็กได้อย่างไร ซึ่งเราก็มีกระบวนการเยอะมากกว่าจะได้ครูคนหนึ่งมา นอกจากนี้เรายังมีทีมหลังบ้านอีก 100 กว่าคน ในการทำเรื่องพัฒนาวิชาการและกระบวนการเรียนรู้ให้กับเด็ก  ก็เอาสองส่วนนี้มาร่วมมือกันทำงาน ให้สื่อ Digital Content ที่เราทำ ให้เรียนรู้ได้ง่าย เข้าใจแบบเห็นภาพ แล้วก็สนุกไม่น่าเบื่อ ซึ่งวิชาที่เราทำหลักๆ ก็คือ คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ภาษาอังกฤษและ Coding โดยจะเรียนคาบละ 45 นาที

ผมพูดเสมอนะครับว่า สิ่งที่เราทำคือทำเพื่อช่วยคุณครู ให้ครูจัดการเรียนรู้ให้เด้กได้ดีขึ้น ให้ครุได้มีภาระงานลดลง และช่วยครูให้สามารถปรับบทบาทให้ตัวเอง ในรูปแบบที่หลากหลายมากขึ้น ตอบโจทย์การเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21

ตอนนี้มีโรงเรียนที่ใช้ Solution มากกว่า 200 โรงเรียน ใน 45 จังหวัดทั่วประเทศ ทั้งโรงเรียนชื่อดังในกรุงเทพฯ ในเมืองใหญ่ๆ เอกชนและรัฐบาลใช้ Solution นี้หมด ในขณะเดียวกันโรงเรียน ตชด. โรงเรียนชาวเขาหรือโรงเรียนปริยัติธรรม ได้ใช้ Solution ด้วยมาตรฐานเดียวกัน  นี่คือสิ่งที่เราเชื่อว่า ถ้าเด็กทุกกลุ่มได้รับสิ่งนี้คล้ายๆ กัน มีคุณครูสนับสนุนให้การเรียนรู้เหมาะสมกับบริบทของพื้นที่ มันจะทำให้ความเท่าเทียมของการศึกษาเกิดขึ้น เขาสามารถเข้าถึงครูเก่งๆ เครื่องมือดีๆ นั่นคือสิ่งที่พวกเราเชื่อ

ทำธุรกิจโมเดลกิจการเพื่อสังคม 100 โรงเรียน ช่วยได้ 15 โรงเรียนด้อยโอกาส

เราทำโมเดลเป็นกิจการเพื่อสังคม เราทำให้ 3 ส่วนใหญ่ๆ

1.กลุ่มที่มีกำลังซื้อ เราก็ขาย Solution ในราคาที่เข้าถึงได้หลักร้อยถึงหลักพันต้นๆ อยู่ในเรทที่โรงเรียนจ่ายได้

2. กลุ่มที่สองคือ เราต้องการให้ Solution กระจายไปยังกลุ่มที่ขาดโอกาสหรือขาดทรัพยากรมากขึ้น เราก้ไปทำงานร่วมกับองค์กร เช่นภาคีทางการศึกษา หรือคนที่ให้ทุน เราคิดโมเดลราคาถูกเพื่อทำให้เด็กกลุ่มนี้ได้รับ Solution คุณภาพดีไปเลย

3.กลุ่มที่สามคือเราในฐานะองค์กรเราก็อยากช่วยด้วยตัวเราเอง ทุกๆ 100 โรงเรียนที่เราไปทำ ทั้งขายหรือมีคนช่วยสนับสนุน เราจะช่วยอีก 15 โรงเรียนด้วยเงินทุนของเรา ฟรีโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย

เพราะยิ่งมันเกิดเครือข่ายที่กว้างขึ้น ทำให้กลุ่มที่ขาดโอกาสได้รับ Solution แบบนี้มากขึ้นเรื่อยๆ และเราก็จะทำโมเดลนี้ไปอย่างต่อเนื่อง

ระดมอุปกรณ์–แจกโปรแกรมให้เด็กด้อยโอกาสได้เรียนฟรี 1 แสนคนในช่วงโควิด-19

ช่วงที่โรงเรียนปิดเพราะโควิด-19 ผลกระทบไม่ได้เกิดแค่เด็กเท่านั้นนะครับ ผลกระทบเกิดขึ้นทั้งกับเด็กนักเรียน เกิดขึ้นกับครู และเกิดขึ้นกับผู้ปกครอง อย่างเด็กก็ไม่ได้โรงเรียนตามที่เขาควรจะได้ไป ไม่ได้เขอเพื่อน ก็อาจจะเป็นความเครียดของเด็ก ฝั่งครูก็ต้องเตรียมทำการเรียนการสอนออนไลน์ นั่นคือการปรับตัว ทั้งๆ ที่อาจจะไม่เคยถ่ายวิดีโอทำการเรียนรู้แบบนี้ ส่วนพ่อแม่ผู้ปกครอง นอกจากเรื่องเศรษฐกิจเรื่องปากท้อง ยังต้องมาพะวงว่า จะสนับสนุนการเรียนของลูกที่บ้านได้อย่างไรบ้าง จะมีอุปกรณ์หรืออินเทอร์เน็ตให้ลูกได้เรียนหรือเปล่า ถ้ามีลูกหลายคนจะทำอย่างไร เพราะลูกต้องเรียนพร้อมกัน เหล่านี้คือเครียดของทุกคนในระบบการศึกษา

การเรียนมันไม่ควรจะหยุดถึงแม้ว่าโรงเรียนจะหยุดก็ตาม เราควรจะมีการเตรียมพร้อมให้กับเด็กอย่างเหมาะสม วันที่เขาเปิดเทอม เปิดภาคเรียนมา เขาจะได้มีความพร้อมที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ ด้วยเหตุปัจจัย ณ ตอนนี้ เราเลยพยายามพัฒนาแพลตฟอร์มออนไลน์ ที่ตอบโจทย์มากกว่าการที่ว่าเรียนออนไลน์นะแล้วก็มีคอนเทนต์ให้เด็กเรียน และสิ่งสำคัญก็คือการเรียนออนไลน์ผมคิดว่าสิ่งที่หายไปคือการปฏิสัมพันธ์ของเด็กและครู หรือเด็กและเด็ก เราจึงพยายามทำให้เกิดการแลกเปลี่ยน หรือให้มีปฏิสัมพันธ์ผ่านห้องเรียนเสมือน ผ่านกลไกลของข้อมูลที่เราพยายามเสิร์ฟให้ครู แล้วครูสามารถติดต่อเด็กได้เป็นรายบุคคล หรือว่าจะจัดกรุ๊ปเล็กๆ เพื่อมาพูดคุยหรือต่อยอดองค์ความรู้กัน เวลาเด็กเรียนไม่เข้าใจเราสามารถให้เด็กโพสต์ถามเข้ามาได้ เราจะมีทีมงานหลังบ้าน คอยช่วยตอบคำถามให้เด็กภายใน 24 ชั่วโมง ตรงนี้แหละครับคือส่วนที่มันจะทำให้การยกระดับ ของรูปแบบการเรียนออนไลน์ มันค่อยๆ ดีขึ้นๆ ดีมากกว่าการดูแค่วิดีโออย่างเดียว

ตอนนี้เราไปโรงเรียนไม่ได้เพราะโรงเรียนปิด สิ่งที่เราทำคือเราติดต่อผู้อำนวยการโรงเรียน ที่เชื่อว่าเครื่องมือของพวกเราจะตอบโจทย์โรงเรียนและตอบโจทย์เด็กนักเรียน พอเขาติดต่อมาเราก็พูดคุยสอบถามเบื้องต้นแล้วก็ประเมินว่าเราจะใช้การเรียนรู้รูปแบบไหน ไปสนับสนุนหรือช่วยเหลือเขา ยกตัวอย่างโรงเรียนที่เราเข้าไปทำคือ โรงเรียนสังกัด อบจ.ทั่วประเทศ ซึ่งดูแลนักเรียนอยู่เกือบ 7 แสนคน เราจึงร่วมมือกับสมาคมผู้บริหารโรงเรียน อบจ.แห่งประเทศไทย ตอนนี้เริ่มมีเกือบ 100 โรงเรียนแล้วที่แสดงความจำนงว่าอยากนำเครื่องมือตรงนี้ไปให้เด็กเรียนในช่วงระหว่างที่โรงเรียนปิด แล้วพอเป็นออนไลน์มันไม่จำเป็นต้องติดตั้งเซิร์ฟเวอร์เหมือนรูปแบบเก่าๆ ถ้าเราสำรวจรูปแบบเบื้องต้นแล้วเราทำก็สามารถให้เด้กเรียนรู้ผ่านมือถือ ผ่านโน้ตบุ๊ค หรืออุปกรณ์ต่างๆ ที่มีได้เลย เป็นแอปพลิเคชันสามารถโหลดได้เลย ทั้ง IOS และ Android และโปรแกรมคอมพิวเตอร์ สามารถเรียนที่บ้านได้เลย แล้วคุณครูจะเห็นความเคลื่อนไหวของเด็กว่าเด็กมีพัฒนาการอย่างไร มีจุดไหนที่เข้าใจหรือไม่เข้าใจ เราจะส่งข้อมูลไปครูครับ

และบางบริษัทใหญ่ๆ ที่ผลิตแท็บเล็ตมือถือต่างๆ มีบางที่ก็เริ่มพูดคุยกับเราแล้วว่า เขาสามารถจัดให้เด็กที่ขาดโอกาสได้หลายร้อยเครื่องในอนาคตได้ ถ้าเราไปกระจายต่อให้กลุ่มเด็กที่ไม่มีความพร้อม ก็จะทำให้ช่องว่างตรงนี้ลดลง ในขณะเดียวกันมันก็ไม่จำเป็นต้องเป็นอุปกรณ์มือหนึ่งทั้งหมด อุปกรณ์มือสองที่ผมเชื่อว่าพวกเราหลายๆ คน มีมือถือ 2-3 เครื่อง และมีเครื่องที่ไม่ได้ใช้ แล้วถ้ามันถูกส่งต่อ ไปถึงเด็กที่มีความต้องการมันจะมีประโยชน์ขนาดไหน เราก็พยายามทำโครงการในการระดมอุปกรณ์ให้ไปถึงกลุ่มเด็กที่ขาดแคลนอุปกรณ์ในการเรียนรู้ ซึ่งโครงการที่เรากำลังทำนี้น่าจะครอบคลุมเด็กหลายหมื่นคน น่าจะแตะหลักแสนคน ในช่วง 2 เดือนนี้ครับ

ไม่มีใครคาดคิดว่าโควิด-19 จะเกิด แต่มันเกิดมาแล้วต้องให้โอกาสกัน

โควิด-19 เกิดขึ้นมีใครคิดบ้างว่ามันจะเกิด เราจะผ่านไปได้ถ้าเราให้โอกาสซึ่งกันและกัน มันเป็นเรื่องใหม่ของทุกคนนะครับทั้งโรงเรียนเอง ผู้บริหาร ครู ผู้ปกครอง เด็ก มันไม่มีอะไรที่ตอบโจทย์แล้ว อันนี้ใช่เลยหรอก แต่เราให้โอกาสกันในการเรียนรู้ ในการปรับตัว แล้วก็ร่วมด้วยช่วยกัน ผมว่าทุกคนอยากเห็นลูกหลานเราโตขึ้นเป็นคนที่ดีมีศักยภาพในอนาคต การเรียนออนไลน์ในอนาคตอาจจะต้องตอบโจทย์ไม่ใช่แค่วิชาการ แต่สอนเรื่องจริยธรรม สอนเรื่องทำงานเป็น หรือการประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน ให้มันเข้าถึงและทำได้จริง อันนี้เป็นสิ่งที่เราเชื่อว่าเป็นทิศทางที่ถูกต้อง  แล้วเราก็คงจะเดินไปในทิศทางนี้ ในการพัฒนา solution ในลำดับถัดๆไป โดยที่ไม่ตัดคุณครูออกนะครับ เพราะคุณครูสำคัญที่สุดสำหรับการเรียนรู้สำหรับเด็ก