‘หยุดก็ไม่มีกิน’ ชีวิตคนหาเช้ากินค่ำ ในวิกฤติโควิด-19

หลังสถานการณ์แพร่ระบาดของโควิด-19 ในช่วงเดือนมีนาคมที่ผ่านมาทวีความรุนแรงมากขึ้น จนภาครัฐออกมาตรการ ‘อยู่บ้าน หยุดเชื้อ เพื่อชาติ’ และมีประกาศเคอร์ฟิวเวลา 4 ทุ่มถึงตี 4 เมื่อวันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2563 เพื่อลดการแพร่ระบาดของโควิด-19 หลายบริษัทก็มีนโยบาย Work from home ส่งผลทำให้ประชาชนหยุดอยู่บ้านมากขึ้น เพื่อปฏิบัติไปตามมาตรการจัดการของรัฐ

แต่ยังมีกลุ่มคนอีกหลากหลายอาชีพที่ไม่สามารถหยุดอยู่บ้านได้ เพราะทำงานรายวัน ต้องออกมาทำงานหารายได้ไปจุนเจือครอบครัว ยกตัวอย่างเช่น พ่อค้าแม่ค้า คนขับวินมอเตอร์ไซค์ คนขับแท็กซี่ คิวรถตู้ รวมไปถึงประชาชนทั่วไปที่หาเช้ากินค่ำ ซึ่งคนกลุ่มนี้ได้รับผลกระทบอย่างหนักในช่วงของการล็อกดาวน์ รายได้หายไปเกือบเท่าตัว โดยมีเสียงสัมภาษณ์บางช่วงเล่าว่า “COVID-19 เราก็กลัว ข้าวไม่มีกินในบ้านเราก็กลัว ถ้าไม่ออกไปก็ไม่มีกิน” ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงปัญหาของประชาชนในช่วงวิกฤติโควิด-19 นี้