‘The White Hair Cut’ ศิลปินหนุ่ม Introvert ผู้หลงใหลในเสียงดนตรี

ทำความรู้จักตัวตน ‘The White Hair Cut’ ศิลปินหนุ่ม ‘Introvert’ ผู้มีใจรัก และหลงใหลในเสียงดนตรี

ฮิว – พัชรพล วงศาโรจน์ หรือที่หลายๆ คนรู้จักกันในฐานะ The White Hair Cut (เดอะไวท์แฮร์คัท)  ศิลปินที่มีเสียงร้อง และซาวด์ดนตรีเป็นเอกลักษณ์ ที่ได้เดินตามความฝันของตัวเองบนเส้นทางศิลปินมายาวนานถึง 10 ปี หนึ่งในผู้ที่สามารถผ่านด่านการเฟ้นหาศิลปินสุดเข้มข้น จากโปรเจกต์ GMM AUDITION 2020 หลังจากที่ได้จับปากกาเซ็นสัญญาเข้ามาเป็นศิลปินภายใต้สังกัด Genie Records ฮิวก็ได้ปล่อยผลงานออกมาให้แฟนๆ ติดตามกันถึง 4 ซิงเกิลด้วยกัน

โดย ฮิว ได้เปิดตัวในฐานะศิลปินเดี่ยวในบ้านหลังใหม่ด้วยการปล่อยซิงเกิลแรก ‘เติมต่อ’ และในปีต่อมาก็ได้ปล่อยซิงเกิลที่2 ‘ปลอดภัย’ ต่อด้วยเพลงรักที่ไม่เศร้าเพลงแรกในรอบ 4 ปีของเขาในซิงเกิลที่ 3 ‘มันจะไม่มีอีกครั้ง’ จนมาถึงซิงเกิลใหม่ล่าสุดอย่างเพลง ‘เผื่อว่าจะพบเธอสักวัน’ เพลงช้าที่มีกลิ่นอายความเป็นวินเทจที่พร้อมจะตอกย้ำความรู้สึกของคนที่ยังวนเวียนอยู่ตรงสถานที่เก่าๆ ผ่านสไตล์ดนตรีและเสียงที่เป็นเอกลักษณ์ของเขา

วันนี้ workpointTODAY PLAY ได้พูดคุยกับ ฮิว พัชรพล ถึงเรื่องตัวตนและความหลงใหลในเสียงดนตรีของ The White Hair Cut

The White Hair Cut ชื่อที่บ่งบอกตัวตนของฮิว ในช่วงเวลาของการเริ่มต้นบนเส้นทางดนตรีได้มากที่สุด

“ต้องย้อนกลับไปตั้งแต่ช่วงที่เริ่มทำเพลงแรกๆ ครับ ตอนนั้นก็ประมาณช่วง ม.4 เป็นช่วงที่เรียน รด. ใหม่ๆ เลยครับ ซึ่งมันจะต้องตัดผมเกรียน ครูฝึกเขาเลยบอกว่า ‘อาทิตย์หน้าให้ตัดผมขาวสามด้าน’ เหมือนประโยคนี้มันฝัง เพราะมันเป็นใหม่มากๆ ในสมัยนั้น ซึ่งตอนนั้นผมก็กำลังคิดชื่อวงอยู่ด้วย ก็เลยปิ๊งไอเดียตอนนั้นพอดีว่า เอ้ย…ทำไมเราไม่ใช่ชื่อว่า THE WHITE HAIR CUT ล่ะ มันจะได้เชื่อมโยงกับหัวของเราในตอนนั้นด้วย ถ้าผมออกเพลงไป หรือเวลาไปเล่นที่ไหนแล้วมันจะได้แบบ เห้ย ผมเกรียน เหมือนชื่อวงเลย ก็เลยตัดสินในใช้ชื่อ THE WHITE HAIR CUT ซึ่งมันก็มีความกวนๆ ด้วยเลยได้ลองใช้ชื่อนี้มาตั้งแต่ตอนนั้นครับ”

จุดเริ่มต้นของอัลบั้มแรกในชีวิตเกิดขึ้นจากคอมเพียงเครื่องเดียว

“ผมได้ลองจับและได้ขอคุณพ่อซื้อกีต้าร์โปร่งตัวแรกเลยก็คือช่วงประมาณ ป.5 – ป.6 พอขึ้น ม.1 ก็ได้ลองเล่นจริงจัง ทีนี้ก็เลยขอเขาซื้อเป็นกีต้าร์ไฟฟ้ามา พอได้กีต้าร์ไฟฟ้ามาปุ๊บ ผมก็รู้สึกว่าเราควรจะต้องต่อยอดจากกีต้าร์ตัวเดียวแล้ว ก็เลยลองค้นหาโปรแกรมที่สามารถอัดเพลงได้ เหมือนผมเล่นอินเทอร์เน็ตไปแล้วมันทำให้ผมรู้ว่าเราสามารถ อัดเพลง บันทึกเสียง หรือว่าทำเพลงออกมาเป็นจริงเป็นจังได้จากคอมพิวเตอร์เครื่องเดียว ผมก็เลยลองใช้อุปกรณ์ที่มีทั้งหมดในบ้าน มาลองอัดเล่นดู เหมือนตอนนั้นก็ได้มาเป็น 1 อัลบั้มครับ ใช้ชื่อว่า Green Tea รู้สึกว่าทำออกมาได้ประมาณ 9 เพลง เริ่มทำตอนช่วง ม.ต้น ก็ปล่อยออกมาในยูทูบ ฟังใจ และถ้าเป็นช่วงไฮไลท์ที่สุดก็น่าจะเป็นช่วงปัจฉิมตอน ม.3 ครับ ก็คือผมไรท์ซีดีทั้ง 9 เพลง แล้วก็ปริ้นท์ปก ใส่ปกไปขายเพื่อนในงานปัจฉิมโรงเรียน ก็ขายอยู่ที่ประมาณ 40 บาทครับ (หัวเราะ) คือผมคิดว่าไหนๆ ก็จบแล้ววันสุดท้ายแล้ว ก็เลยไปขายดู แต่ผมก็ไม่เคยได้เอาเพลงจากตอนนั้นมาทำใหม่เลยครับ เพราะผมคิดว่ามันคงจะเป็นคนละชุดความคิดกับผมในตอนนี้ เหมือนสิ่งที่ผมเขียนไปมันก็อยู่คนละช่วงวัยกัน ผมเลยมองว่ามันอาจจะเชื่อมต่อกับตอนนี้ได้ค่อนข้างยากครับ ก็เลยปิดจบแค่ตรงนั้นพอ”

สำหรับ ฮิว ดนตรีเป็นเหมือนตัวกลางที่สามารถนำเสนอตัวตนของผู้เล่นให้ออกมาได้ หากเราเป็นคนแบบไหน ดนตรีก็มักจะสื่อออกมาแบบนั้น “ในส่วนของผมจะมีความเป็น Lonely Boy และ Introvert Boy เหงาๆ อะไรแบบนี้ครับ เวลาเล่นดนตรีผมก็ค่อนข้างที่จะเลือกใช้เสียงที่มันมีความ เพ้อฝัน ฟุ้งๆ ก้องๆ ลอยๆ หน่อย มันเหมือนเป็นตัวแทนของผม ผมก็ไม่รู้นะว่ามันเกิดจากอะไร คิดว่ามันน่าจะมาจากจิตใต้สำนึกของเรา แล้วเราก็ส่งมันออกมาผ่านเสียงดนตรีครับ ผมคิดว่าผมควรพยายามทำงานให้ออกมาสะท้อนตัวตนของเรามากที่สุด แบบนี้น่าจะดีที่สุดครับ จะได้ไม่ต้องฝืน”

การฝึกเล่นดนตรีที่หลากหลายจะสามารถทำให้คิดไอเดียเพลงได้รวดเร็วมากยิ่งขึ้น

หลายๆ คนอาจจะยังไม่รู้ว่า ฮิว สามารถเล่นเครื่องดนตรีได้หลากหลายชนิด ไม่ว่าจะเป็น กลอง, เบส, กีต้าร์ หรือ คีย์บอร์ด “ผมมองว่าถ้าเราเล่นดนตรีที่หลากหลายได้ เราจะสามารถเสนอไอเดียคร่าวๆ ของเราเองได้เสร็จภายในคนเดียว ก็คือมันน่าจะสะดวก แล้วก็สามารถนำไปต่อยอดต่อได้ไม่ยากครับ”

The White Hair Cut ศิลปินที่จะอยู่เคียงข้างคุณในวันที่คุณไม่สมหวัง

“ผมมองว่าส่วนมากถ้าจะต้องฟังเพลงจริงจัง แล้วอินที่สุดน่าจะเป็นตอนที่ไม่สมหวังครับ ผมอยากจะออกแบบเพลงให้มันเป็นเหมือนเพื่อน เหมือนแบบเดี๋ยวผมไม่สมหวังเป็นเพื่อนคุณแล้วกัน”  

‘เผื่อว่าจะพบเธอสักวัน’ บทเพลงที่เกิดขึ้นจากการนั่งกดเปียโนไม้ในช่วงเช้าของทุกวัน

“ช่วงเช้าๆ ของทุกวันผมก็จะไปนั่งกดเปียโนพร้อมแต่งเพลงอยู่ข้างล่างบ้านครับ ผมก็ไม่แน่ใจว่าเพราะอะไร แต่มันจะได้คอร์ดแปลกๆ ที่ไม่เคยเกิดขึ้นจากการแต่งจากกีต้าร์ หรือว่าหน้าคอม เหมือนทุกอย่างมันพาไปจนรู้สึกว่าเพลงนี้มันฟังดูโบราณตามเปียโนไปเลย ผมรู้สึกว่ามันพิเศษดี แล้วก็ชอบ เลยอยากทำมันออกมาให้แบบโบราณที่สุดตามที่เปียโนมันทำออกมาครับ  ซึ่งเพลงนี้ผมเริ่มต้นไอเดียมาจากการที่ผมคิดว่า มันมักจะมีสถานที่นึงที่เราอาจผูกพัน เพราะเราเคยได้มากับใครสักคนนึงบ่อยๆ ส่วนตัวผมคิดว่ายังไงสักวันนึงคนที่อยู่ข้างๆ เรา เขาก็คงไม่ได้อยู่ข้างๆ เราตลอดไปอยู่แล้ว มันคงจะต้องมีสักวันที่เราจะแยกทางกันไป แต่สถานที่เหล่านั้นมันก็ยังคงอยู่ ซึ่งมันก็คงจะมีโมเมนต์อะไรบางอย่างเวลาที่เราเดินผ่านสถานที่แห่งนั้น คงจะมีความรู้สึกว่าเออ เราก็อยากให้เขาเดินผ่านมาเจอกัน ในสถานที่เดิมของเราเหมือนกัน จริงๆ ผมก็ตกตะกอนอยู่นานจนได้ชื่อเพลงว่า ‘เผื่อว่าจะพบเธอสักวัน’ คืออาจจะยาวหน่อย แต่ผมรู้สึกว่ามันเป็นแก่นไอเดียที่ผมชอบ แล้วก็น่าสนใจ หลังจากนั้นผมก็ต่อยอดจากไอเดียนี้เลยครับ ก็เริ่มแต่งทำนอง แต่งเนื้อร้อง โดยเริ่มขยายมาจากคำว่า ‘เผื่อว่าจะพบเธอสักวัน’ คำเดียวแล้วก็แยกมันออกมาจนเกิดมาเป็นเพลงนี้เลยครับ”

สำหรับฮิวการเรายังคงคิดถึง หรือยังยืนยันที่จะเฝ้ารอใครสักคนอยู่ที่เดิมมันไม่ใช่เรื่องที่ผิด หากเรายังมีความสุขและยังคงมีความหวังกับการรออยู่ ถึงแม้จะเล็กน้อยก็ตาม ก็จงทำตามสิ่งที่หัวใจของตัวเองเรียกร้อง “ถ้าเกิดรู้สึกว่ายังมีความสุขกับการที่ได้รอ หรือมีความหวังกับการที่ได้รอ ก็รอครับ ก็แค่นี้ครับ (หัวเราะ) ผมไม่อยากจะไปบอกว่าต้องเลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวาอะไร ถ้ามีความสุข แล้วมันไม่ได้ไปเดือดร้อนใคร ก็อยู่ตรงนั้นต่อเลยครับ”

โดยฮิวได้พูดถึงความรู้สึกหลังจากได้ปล่อยเพลงนี้ไว้ว่า “สำหรับเพลงนี้ผมอยากจะให้คนนำเพลงนี้ไปตีความในเรื่องของความคิดถึง ซึ่งจะคิดถึงใครก็ได้ครับ ไม่จำเป็นต้องตามเพลง แบบจะคิดถึงใครก็ได้ที่สูญเสีย หรือว่าทำตกหล่นหายไปในชีวิตไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม อยากให้ตีความออกมาให้ได้มากที่สุดครับ แล้วก็ช่วงนี้เพิ่งเห็นคนนำเพลงนี้ไปทำคอนเทนต์ใน TIKTOK บ้างแล้วครับ ก็อยากเห็นอีกครับ อยากเห็นในแง่มุมอื่นของเพลงอีกว่าคนจะตีความเพลงนี้ออกมาเป็นยังไงได้บ้างครับ”

สัมภาษณ์/เขียนบทความโดย : ภณิชชา โชติกฤติชัย