อาร์ต จีโน กับเส้นทางนักวาดการ์ตูนไทยที่รู้ว่าไม่ง่าย แต่ทุ่มเทเพราะใจรักล้วนๆ

เส้นทางนักวาดการ์ตูนของ คุณอาร์ต จีโน จากการที่ประสบความสำเร็จได้รางวัลใหญ่ไกลถึงต่างประเทศ กว่าจะมาถึงจุดนี้ได้มันคงจะไม่ได้ง่ายนัก แต่ก็มีหนึ่งเหตุผลที่ทำให้กล้าที่จะเดินเส้นทางนี้ “เพราะชอบล้วนๆ”

อาร์ต ปิยพัชร์ จีโน หรือ อาร์ต จีโน (Art Jeeno) นักวาดการ์ตูนชื่อดังผู้แตะกับคำว่าประสบความสำเร็จนั้บครั้งไม่ถ้วน เป็นทั้งเจ้าของผลงานดังที่แฟนๆ ตามซื้อเก็บกันแทบไม่ทันอย่าง Juice, NOW และ กลับหลังหัน เป็นเจ้าของรางวัล 3 รางวัลจาก Japan International MANGA Award และเพิ่งจัดนิทรรศการเดี่ยวในรอบ 7 ปี ในชื่อว่า A Cold Day in July ช่วงวันที่ 18 กรกฎาคม-18 สิงหาคม 2567 ที่ RCB Photographers’ Gallery ณ RIVER CITY BANGKOK ที่จบลงอย่างสวยงาม

นับตั้งแต่ในอดีตจนถึงปัจจุบัน การวาดการ์ตูนของคุณอาร์ตได้พัฒนา และถูกสั่งสมเป็นประสบการณ์มาอยู่เสมอ ทำให้การ์ตูนเล่มใหม่ล่าสุดทุกเรื่องของเขาจะแตกต่างออกไปทุกครั้ง

“มันเปลี่ยนไปเพราะประสบการณ์ที่ได้มา”

กว่าจะเป็น อาร์ต จีโน

ในวัยเด็กเขาชื่นชอบการอ่านการ์ตูนเป็นชีวิตจิตใจ จนทำให้เกิดแรงบันดาลใจอยากเป็นนักวาดการ์ตูน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็รู้ดีว่าเส้นทางนี้มันเป็นไปได้ยากจนทำให้ถอดใจไปแล้ว แต่คำว่า “ศิลปะ” ก็ไม่เคยจางหายออกไปไหน มันยังคงเข้ามาวนเวียนอยู่ในชีวิตเขาตลอด ถึงแม้ว่าระหว่างทางจะมีความผกผันบ้างเล็กน้อยกับเส้นทางศิลปะ แต่ในเมื่อมันเป็นสิ่งที่ชอบและทำมันได้ดี เลยทำให้คุณอาร์ตเลือกที่จะเดินเข้าเส้นทางนี้โดยไม่กลัวอะไรเลย

ชีวิตในวัยเด็กของเด็กชายปิยพัชร์ จีโน ก็ไม่ได้แตกต่างจากเด็กทั่วไปมากนักที่ชื่นชอบการอ่านการ์ตูน แต่การอ่านของเขานั้นไม่ได้เพียงแค่เพื่อความสนุกอย่างเดียว เขายังลองฝึกวาดลายเส้นตามจากการ์ตูนขายหัวเราะ มหาสนุก การ์ตูนญี่ปุ่น พอเริ่มขึ้น ม.ต้น ก็ได้เห็นการ์ตูนที่มีการวาดลายเส้นจริงจังมากขึ้น เริ่มอ่าน Slam dunk ทำให้จริงจังกับการวาดมากขึ้น จากที่ตอนแรกจะเป็นลายเส้นการ์ตูนแนวเด็กๆ ที่วาดง่ายๆ ก็เริ่มเปลี่ยนเป็นการ์ตูนที่มี Anatomy เข้ามา

แรงบันดาลใจที่ทำให้อยากเป็นนักวาดการ์ตูน

“การ์ตูนมีทั้งหมด 31 เล่ม เราอ่านทุกวัน อ่านซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้น” 

“ผมชอบ Slam dunk ตั้งแต่ตอนเด็ก เพราะลายเส้นดู Realistic มีเรื่องของแสงและเงาเข้ามาเกี่ยวและมันก็สนุก อีกเรื่องที่ชอบก็คือ Dragon ball เพราะการดำเนินเรื่องมันสนุก มีลูกเล่นเยอะ ลายเส้นก็ชอบ”

อย่างที่คุณอาร์ต จีโน ได้เล่าไปข้างต้นว่าชื่นชอบลายเส้นของการ์ตูน Slam dunk มากและแน่นอนว่าแรงบันดาลใจของคุณอาร์ต ก็คงจะหนีไม่พ้นบุคคลท่านนี้  “ทาเคฮิโกะ อิโนะอุเอะ” นักวาดการ์ตูน Slam dunk อันโด่งดัง ผู้ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้คุณอาร์ต จีโน อยากเป็นนักวาดการ์ตูน 

เพราะชอบวาดรูป จึงตัดสินใจเลือกเรียน คณะวิจิตรศิลป์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

“ตอนนั้นยังเป็นยุคของเอ็นทรานซ์ ผมเป็นรุ่นสุดท้ายของระบบนั้น ตอนนั้นก็ตั้งคำถามกับตัวเองว่าถนัดอะไร ในส่วนของแม่ก็ให้เราเข้าคณะอะไรก็ได้ตามความชอบ พอได้ยินคำนั้นเราก็รู้สึกปลดล็อคเลย โล่งละ ตรงที่แม่ให้เข้าอะไรก็ได้ ทำให้อยากเข้าเกี่ยวกับวาดรูป เลยเริ่มหาที่ติว ติวแล้วก็ติดเลย”

ช่วงชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ คุณอาร์ตเริ่มเรียนเกี่ยวกับศิลปะแบบจริงจัง ในคณะจะมีวิชาเอกอยู่ 3 อย่าง คือ วาดรูป Painting, Print เทคนิคภาพพิมพ์แบบสมัยก่อน, ประติมากรรม การปั้น มันคือการเรียนศิลปะแบบสมัยยุคก่อนมีทั้งการวาดสีน้ำมัน วาดสีน้ำ หลังจากที่เรียนแล้วก็ค่อยมาเลือกเอาทีหลังว่าชอบอันไหน ซึ่งวิชาความรู้ต่างๆ จากการที่ได้เรียนศิลปะเหล่านี้ทำให้คุณอาร์ตได้นำมาปรับใช้ในผลงานการ์ตูนทำให้งานของคุณอาร์ตมีเอกลักษณ์ที่โดดเด่นและแตกต่างจากงานทั่วไป

อาชีพนักวาดการ์ตูนในไทย มันจะเป็นไปได้จริงไหม

เมื่อ 10 กว่าปีที่แล้วต้องยอมรับว่า ความคิดของคนในสังคมส่วนใหญ่มองอาชีพนักวาดการ์ตูนไม่มั่นคง เป็นไปได้ยาก จะประกอบอาชีพได้จริงหรือ ยิ่งเป็นนักวาดการ์ตูนในไทยยิ่งแล้วใหญ่ ซึ่งในความคิดของคุณอาร์ตก็รู้สึกไม่ต่างจากคนอื่น ไม่คิดว่ามันจะเป็นอาชีพได้ และไม่ได้คิดว่าตัวเองจะเดินในเส้นทางนักวาดการ์ตูนด้วยซ้ำ

แต่เมื่อเรียนจบมหาลัยแล้วคุณอาร์ตก็ลองกลับมาคิดไตร่ตรองอีกครั้งว่าจะทำอย่างไรต่อ แล้วก็ได้คำตอบให้กับตัวเองว่า การวาดการ์ตูนนี่แหละน่าจะเป็นสิ่งที่ตัวเองถนัดมากที่สุด หลังจากนั้นคุณอาร์ตจึงเริ่มทำการศึกษาหาข้อมูลความเป็นมาทั้งหมด การ์ตูนไทยเป็นอย่างไร จะต้องไปหาที่ไหน ซึ่งในช่วงยุคนั้นก็ถือว่าการจะไปต่อได้มันน้อยมาก และคุณอาร์ตยังได้บอกว่า

“ก็รู้ว่ามันไม่รวย แต่ก็ยังรู้สึกว่าชอบ เพราะความชอบล้วนๆ จึงเลือกที่จะเดินทางนี้ต่อ”

ก้าวเข้าสู่เส้นทางการเป็นนักวาดการ์ตูนครั้งแรก

ในช่วงแรกหลังเรียนจบ คุณอาร์ตรู้สึกว่าสิ่งที่เรียนมามันหาทางไปต่อยากมากจนทำให้รู้สึกท้อ เลยลองหันกลับไปหาในสิ่งที่ตัวเองถนัดนั่นก็คือ การวาดการ์ตูน พอรู้แล้วว่าจะเดินในเส้นทางนี้ก็ไม่รอที่จะเริ่มกลับมาอ่านการ์ตูนใหม่อีกรอบ เริ่มหาสำนักพิมพ์ที่เขาเปิดรับ สมัยก่อนก็จะเปิดเพียงแค่ไม่กี่ที ระหว่างนั้นคุณอาร์ตก็วาดการ์ตูนไปเรื่อยๆ วาดอย่างเดียวเลยเกือบครึ่งปี เอาไปเสนอสำนักพิมพ์ก็ไม่ผ่าน พอไม่ผ่านก็เลยลองเอาไปลงใน Blog exteen หลังจากนั้นไม่นานคนก็เริ่มเข้ามาอ่านมากขึ้น หลายคนเริ่มติดการอ่านการ์ตูนใน blog จนมีสำนักพิมพ์เข้ามาเห็นเลยติดต่อเข้ามา

หลังจากหนังสือการ์ตูนเล่มแรกในชีวิตถูกตีพิมพ์ ด้วยช่วงระยะเวลาที่ผ่านมายาวนานอาจจะทำให้คุณอาร์ตจำความรู้สึกนั้นได้ไม่ชัดเจน แต่ก็คลับคล้ายคลับคลาว่า อะไรหลายๆ อย่างเปลี่ยนไป รอบข้างเปลี่ยนไป เริ่มกลายเป็นที่รู้จัก ทำตัวไม่ถูก รู้สึกเกร็งๆ แต่ก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงานของตัวเองต่อไป

คอนเซ็ปต์ในการออกแบบตัวละคร  

“ปกติแครักเตอร์ จะมีสองพาร์ท คือ นิสัยกับรูปร่าง การวาดหน้าจะมีตุนไว้อยู่แล้ว เราจะมีแครักเตอร์ที่เห็นคนนั้นคนนี้แล้วลองจับมาวาดดู เก็บไว้เรื่อยๆ มีตุนอยู่ในสต๊อก เสร็จแล้วนิสัยจะมาทีหลังมาตามเนื้อเรื่อง เนื้อเรื่องมันเป็นยังไงเราก็จะเอานิสัยแล้วเอาแครักเตอร์มารวมกัน มันก็จะเป็นดีไซน์ใหม่ขึ้นมา”

การ์ตูนที่ชื่นชอบที่สุดตั้งแต่เขียนมา

คุณอาร์ตตอบอย่างมั่นใจ “ชอบ Juice3 เพราะเป็นเล่มล่าสุด พอเป็นเล่มล่าสุด มันจะมีพัฒนาการทุกครั้ง มีการพัฒนาที่ดีขึ้นอย่างถ้าไปอ่านเล่มเก่าๆจะรู้สึกว่าทำไมตัวเองวาดแย่จัง ทำไมเนื้อเรื่องเป็นแบบนี้ มันเห็นจุดบกพร่องตัวเองเยอะ ” ก็เลยจะชอบเล่มล่าสุดของตัวเองตลอด

มุมมองการเขียนในอดีตจนถึงตอนนี้

คุณอาร์ตยอมรับว่า มุมมองในการวาดการ์ตูนมในอดีตกับปัจจุบันมันเปลี่ยนไปแล้ว “มันเปลี่ยนไปเพราะประสบการณ์ที่ได้มาประสบการณ์ตอนวาดในสมัยก่อนเราคิดว่ามันดีมาก พอตอนนี้เรากลับไปดูมันรู้สึกเขินตัวเอง แต่มันมีการพัฒนาที่เยอะขึ้น ทั้งลายเส้นด้วย ลายเส้นเมื่อก่อนเราคิดว่ามันสวยมากนะ พอกลับไปดูก็อะไรไม่รู้เบี้ยวๆ”

“แต่ว่ามันก็ต้องมีจุดเริ่มต้นไม่งั้นจะไม่มาถึงทุกวันนี้”

จุดที่รู้สึกประสบความสำเร็จมากที่สุดในเส้นทางนักวาดการ์ตูน

ไม่ว่าจะตอบอีกสักกี่ครั้งคุณอาร์ตก็ยังคงยืนยันคำตอบตอบเดิมที่ว่า “ครั้งแรกที่ได้ออกหนังสือ” เพราะกว่าที่จะออกหนังสือเล่มแรกได้มันยากมาก การที่จะมีสำนักพิมพ์สักที่รับหนังสือของเราต้องผ่านอะไรมามากมายขนาดไหน และมันไม่ได้ยากตรงที่ระยะเวลาอันยาวนาน แต่มันยากตรงที่ระหว่างทางกว่าจะได้มันมานั้นมีอุปสรรคอะไรเรียงรายรออยู่ ถ้าหากจะให้อธิบายเป็นคำพูดมันก็สุดจะสรรหาคำไหนมาบรรยาย และยิ่งวงการนี้ก็ยังเป็นเพียงตลาดเล็กๆ ด้วยในตอนนั้น ทำให้ความรู้สึกของการที่ได้ออกหนังสือครั้งแรกเป็นสิ่งที่ตราตึงอยู่ในความรู้สึกของคุณอาร์ตตลอด และคิดว่าสิ่งนั้นคือการที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดแล้วในเส้นทางนักเขียน

แล้วจุดที่รู้สึกผิดหวังมากที่สุดในเส้นทางนี้  

มีช่วงนึงที่คุณอาร์ตได้ออกผลงานแบบถี่ 3 เล่ม ภายในเดือนเดียวทำให้ความรู้สึกส่วนตัวของคุณอาร์ตคิดว่า คุณภาพลดลงมากๆ เพราะต้องเร่งทำให้เสร็จภายในเดือนเดียว คนรอบข้างต่างก็มาเตือน

“ในความรู้สึกผมหนังสือมันไม่มีคุณภาพ เพราะทำแค่เดือนเดียวเสร็จ ถือว่าเป็นยุคที่แย่มากสำหรับผม แล้วก็มีคนมาเตือนว่า คุณภาพดร็อป พอผ่านจุดนั้นมากลายเป็นว่า หนังสือทุกเล่มจากนั้นใช้เวลาเป็นปีในการทำ”

ปรับตัวตามสังคมที่เปลี่ยนไป

คุณอาร์ตเล่าว่า เมื่อก่อนในเพจจะมีคนติดตามเยอะจำนวนคนที่มองเห็นและมาอ่านก็มาก แต่เดี๋ยวนี้ด้วยการที่ Facebook มีการปรับเปลี่ยนระบบใหม่มีอัลกอริทึมเข้ามาเกี่ยวข้องทำให้มีการปิดกั้นการมองเห็นโพสต์ ก็เลยรู้สึกว่าช่างมันพอมีงานถึงจะค่อยลง มีงานเมื่อไรก็ลงเมื่อนั้น คุณอาร์ตเลยขอจำยอมต่อการเปลี่ยนแปลงอย่างไร้เงื่อนไข “ไม่เลือกที่จะต่อสู้กับโซเชียล ขอยอมแพ้”

ทำไมวงการนักวาดการ์ตูนไทยยังไปได้ไม่ไกล

คุณอาร์ตเห็นด้วยว่า วงการการ์ตูนในไทยยังไปได้ไม่ไกลเท่าที่ควร ด้วยความที่อุตสาหกรรมบ้านเรายังไม่มีนายทุนหรือการสนับสนุนของรัฐ เลยทำให้ไม่คึกคักมากนัก คุณอาร์ตยกตัวอย่างว่า ที่ไต้หวันมีทุนให้นักวาดการ์ตูนไปออกต่างประเทศ จะไปไหนรัฐออกให้หมดเลย มันมีการสนับสนุนที่ดีจึงทำให้วงการเขาไปได้ไกลกว่า  

และจริงๆ ก็ไม่ได้มีเพียงแค่วงการนักเขียนของไทยเท่านั้นที่เงียบ จากการที่คุณอาร์ตมีผลงานได้ไปแปลที่ต่างประเทศ จึงทำให้มีโอกาสได้พูดคุยกับนักเขียนต่างชาติซึ่งหลายๆ ท่านก็พูดกันเป็นเสียงเดียวว่า ในประเทศของเขาก็เงียบไม่ต่างกัน อุตสาหกรรมใหญ่ๆ ที่ไปได้ไกล ก็จะมีเพียงแค่ การ์ตูนญี่ปุ่น ฝรั่งเศส อเมริกา เช่น DC Marvel เป็นต้น

สิ่งที่นับว่าเป็นความภาคภูมิใจมากที่สุด และมีความใฝ่ฝันอยากจะได้อีกในเส้นทางนี้ 

สิ่งที่คุณอาร์ตอยากได้มากที่สุด คือ การที่หนังสือถูกซื้อลิขสิทธิ์แล้วเอาไปตีพิมพ์ต่อในภาษาของเขา และได้ไปต่อในต่างประเทศนับว่าเป็นรางวัลที่คุณอาร์ตภาคภูมิใจที่สุด และรู้สึกอยากได้มากที่สุดแล้ว

ความฝันที่เคยอยากทำ “แอนิเมชั่น”

ต่อยอดจากการ์ตูน สำหรับคุณอาร์ตแล้ว อีกหนึ่งความฝันที่เขาอยากทำให้สำเร็จมาตลอด คือ แอนิเมชั่น แต่หลังจากลองทำมาแล้ว เขาก็พบว่าแอนิเมชั่นไม่ใช่เรื่องง่าย

“มันต้องใช้ระยะเวลาในการทำเยอะจนไม่สามารถที่จะทำอย่างอื่นได้ การที่จะทำแอนิเมชั่นได้หนึ่งเรื่องต้องใช้เวลาทั้งหมดในการทุ่มเทให้กับสิ่งนี้ แอนิเมชั่น 1 วิ ต้องวาด 8 รูป หรือ 16 รูป แล้วมันเหนื่อยมาก”

“ถ้าจะทำอีกอาจจะต้องมีนายทุน หรือมีทีมในการช่วยกันทำเยอะมากๆ ต้องมีคนแบ่งหน้าที่กันในการทำแต่ละส่วน เพราะการทำแอนิเมชั่นคนเดียวมันเหนื่อย ถ้าได้ทำก็จะทำเรื่องใกล้ตัวอาจจะเป็นแนว Abstract เพราะมันจะมีความ Surreal พอเป็นแอนิเมชั่น มันไม่ใช่คนจริง เราจะอยากทำอะไรก็ได้”

คำแนะนำถึงน้องๆ รุ่นใหม่ที่มีคุณอาร์ตเป็นแรงบันดาลใจ และอยากเข้าสู่เส้นทางการเป็นนักวาดที่โด่งดังแบบคุณอาร์ต

คุณอาร์ตให้คำแนะนำอย่างจริงใจว่า “ด้วยความที่ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปแล้ว เราก็ไม่รู้ว่ายุคนี้มันเป็นยังไง ถ้าบอกคงบอกได้แค่อย่างเดียว ถ้าเราเจอช่องทางเราก็ต้องลุย สิ่งที่สำคัญคือ สมัยผมผมไม่เคยถาม ผมก็หาข้อมูลนั่งเครื่องบินมากรุงเทพ ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ไม่มีที่นอน ลงมือเองลุยหาเอง อยากให้ลงมือทำเลย อยากทำอะไรก็ทำไปเลยลุยเลย”

“ในด้านการฝึกวาดเขียน วาดไปเลยในสิ่งที่เราอยากวาด วาดไปเรื่อยๆ มันจะไม่ถูกจำกัด มันอาจจะเป็นเอกลักษณ์อีกแบบนึง แล้วเดี๋ยวสไตล์มันจะออกมาเอง”