สัมภาษณ์ จูเน่ เพลินพิชญา กับบทบาทที่ทำให้เธอออกนอกเซฟโซนใน ‘Love Stuck รักวนลูป’

“จะเป็นอย่างไรถ้าหากว่าคุณต้องติดอยู่ในลูปห้วงเวลาเดิมซ้ำ?”

SERIES SOCIETY ได้มีโอกาสพูดคุยกับ ‘จูเน่ เพลินพิชญา โกมลารชุน ’ หรือ “วี” ตัวละครนำในเรื่อง ‘Love Stuck รักวนลูป’ ภาพยนตร์ Amazon Original เรื่องแรกของไทย เรื่องราวของ “ทอย” (รับบทโดย เจมส์-ธีรดนย์ ศุภพันธุ์ภิญโญ) ชายหนุ่มผู้พบว่าตัวเองติดอยู่ในลูปเวลา ตื่นขึ้นมาวันเดิมซ้ำ ๆ ในวันที่ 31 ธันวาคม ในขณะที่เขากำลังหาทางหลุดพ้นจากวังวนนี้ เขากลับได้พบกับ “วี” หญิงสาวลึกลับที่ติดอยู่ในลูปเวลาเดียวกันการเดินทางของทั้งสองเพื่อค้นหาความหมายของช่วงเวลาสมบูรณ์แบบรอบตัวพวกเขา ทำให้ทอยได้เรียนรู้ความจริงบางอย่างที่เปลี่ยนมุมมองต่อชีวิตไปตลอดกาล 

จากภาพยตร์ดัดแปลงต้นฉบับเรื่อง ‘The Map of Tiny Perfect Things’ สู่การกำกับและแสดงโดยคนไทย ครั้งนี้ ‘จูเน่’ กลับมาพร้อมกับบทบาทใหม่ที่เต็มไปด้วยความท้าทายในการนำตัวละคร “วี” กลับมาเล่าเรื่องและตีความในแบบของเธอ

จูเน่ ได้ดูต้นฉบับของ ‘The Map of Tiny Perfect Things’ มาก่อนไหม แล้วรู้สึกอย่างไรกับการดัดแปลงครั้งนี้?

ดูแล้วเรียบร้อยก่อนจะตกลงรับค่ะ คิดว่าตั้งแต่ไอเดียของภาพยนตร์ที่เล่าเรื่องการติดลูปค่อนข้างถือว่าค่อนข้างใหม่สําหรับเน่นะคะ ส่วนตัวไม่เคยดูภาพยนตร์ไทยที่เล่าเรื่องการติดลูปมาก่อนค่ะ เลยรู้สึกว่าเป็น Genre ที่ค่อนข้างแปลกใหม่ตั้งแต่ออริจินัลแล้วค่ะ ที่จําได้เลยคือภาพสวยมากตอนที่ถ่าย อาจจะด้วยสถานที่และแสงบ้านเขาด้วยค่ะ  แต่ว่าเรื่องราวที่เล่าของออริจินัล เราก็ยึด Main Idea มาจากต้นฉบับค่ะ  ผู้กำกับ พี่ดิวและพี่รัตน์ อาจทําการดัดแปลงเยอะมากเหมือนกัน เพราะว่าเขาก็เห็นและหยิบเอาช่องโหว่ใน Original มาพัฒนาต่อยอดขึ้นไปอีกด้วย

คาแรคเตอร์ตัวละคร ‘วี’ระหว่างเวอร์ชัน Original และเวอร์ชันที่จูเน่เล่นแตกต่างกันไหม?

ค่อนข้างต่างค่ะ อย่างแรกเลยคือ ตัววีในเรื่องนี้มีอายุคนละช่วงกับออริจินัลค่ะ ออริจินัลจะเป็นเหมือนช่วงมัธยมปลาย แต่ว่าเรื่องนี้เนี่ยวีจะเป็นเหมือน First Jobber ค่ะจะเริ่มเข้าสู่วัยทํางาน แล้วก็ผ่านชีวิตไปประมาณหนึ่งค่ะ ก็เลยจะมีดีเทลของเรื่องความชอบและพื้นเพครอบครัวค่อนข้างจะมากกว่า Original

ส่วนตัวตอนดู Original ก็มีข้อสงสัยประมาณหนึ่ง ด้วยไทม์ไลน์เวลาเล่าเรื่องหนังเกี่ยวกับลูปที่ค่อนข้างงงนิดนึง แต่พอเป็นเวอร์ชั่นไทย ได้คุยปรึกษากับทางทีมกับพี่ดิวกับพี่รัตน์ว่า เราสามารถเพิ่มดีเทลอะไรในตัวละครได้บ้างมั้ย และทําการบ้านประมาณหนึ่งค่ะว่า ให้ตัวละครวีมันมันได้ถูกเล่าในพาร์ทอื่นๆ ของชีวิตออกไปให้คนดูได้รู้จักตัวละครนี้มากขึ้นค่ะ

จูเน่เป็นนักแสดงที่ใส่ Input กับตัวละคร หรือว่าส่วนใหญ่จะเล่นตามบทเลย?

ไม่ใช่แค่ว่าเราต้องการเพิ่มอะไร แต่เราจะอินพุตคําถามค่อนข้างเยอะค่ะ มีคําถามเยอะจนเป็นเจ้าหนูจําไมเสมอ (หัวเราะ) ว่าทําไมตัวละครนี้เขาถึงตัดสินใจทําอย่างนี้? แรงจูงใจเขาคืออะไร? เน่ว่าตัวละครสำหรับเน่มันคือการที่เราได้รู้จักกับคนๆ หนึ่ง วันนี้เรามารู้จักกัน การถามคําถามมันคือทําให้เรารู้ที่มาที่ไปของคนคนนั้น ซึ่งมีแบคกราวน์ค่อนข้างจะต่างกับเราด้วย  อย่างเรื่องครอบครัว วีก็เป็นตัวละครที่โตมากับแม่ ไม่มีพี่น้อง เทียบกับเน่ ชีวิตจริงเน่ก็มีพี่น้อง 3 คน แล้วก็โตมากับคุณพ่อคุณแม่ ซึ่งวิธีการใช้ชีวิตแล้วก็แบ็กกราวนด์ตัวละครมันก็เหมือนเป็นไดรฟ์ของมนุษย์คนนึงเนาะ แต่ละคนต่างกัน ก็ต้องศึกษาแล้วก็ทําความเข้าใจ แล้วบางทีมันก็ไม่ได้ถูกสร้างมาตั้งแต่แรกค่ะ 

ตัวเราเองในฐานะนักแสดงก็ต้องเหมือนคอยเป็นคนปั้นตัวละครนี้ให้มันกลมมากที่สุดในฐานะมนุษย์คนนึงด้วย

เห็นว่าได้ทำสิ่งใหม่จากการทำงานครั้งนี้ มีสิ่งไหนที่ชอบเป็นพิเศษจาการถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องนี้ไหม?

คิดว่าชอบแอคชันมากขึ้นค่ะ เป็นครั้งแรกที่ได้รู้สึกว่าได้ลองแอคชันจริงจังขึ้นมาอีกสเต็ปนึง หนังเรื่องนี้มันก็ไม่ได้เป็นฟูลแอคชันขนาดนั้นนะคะ แต่ว่ามันแค่ตัวละครได้ทําอะไรบางอย่าง ซึ่งในเชิงโปรดักชันเนี่ยมันก็ได้ถ่ายทําในลักษณะการแอคชันนั่นแหละค่ะ  อย่างเช่นการไปต่อยมวย การยกล้อตุ๊กตุ๊กน่ะค่ะ 

ส่วนตัวชีวิตจริงชอบอะไรที่มัน Adventure อยู่แล้ว แต่ก็คงไม่ได้มีโอกาสทําหลายๆ อย่างในชีวิตจริงค่ะ เรื่องนี้ก็เลยรู้สึกว่าเราที่บอกว่าชอบเนี่ย มันไม่ใช่แค่ชอบกิจกรรมนั้น แต่ว่าชอบการถ่ายทําในในลักษณะของแอคชันมากขึ้นมากกว่า เพราะว่ารู้สึกว่ามันมีการต้องลุ้น ต้องเตรียมตัว ทุกทีมต้องประสานรวมตัวกันเป็นหนึ่งอะไรแบบนี้มันมีความสนุกเหมือนเหมือนถ่ายรายการ เหมือนเล่นเกมอยู่ค่ะ

หากจูเน่ต้องเลือกระหว่าง ‘ติดอยู่ในวันหนึ่งที่มีความสุขมากตลอดไป’ และ ‘การเจอชีวิตที่มีทั้งสุขและทุกข์’?

ถ้าเลือกได้ มันก็มองได้หลายแบบเนอะ (คิดหนัก) ตอนแรกคิดว่าจะตอบว่าคงเลือกชีวิตที่มีทั้งสุขและทุกข์ เพราะว่าชีวิตความเป็นจริงมันก็เป็นแบบนั้น แต่ในขณะเดียวกัน ถ้าชีวิตความเป็นจริงเราเจอความสุขและทุกข์อยู่แล้ว ถ้าเราเลือกได้เราก็อยากเจอแค่ความสุขแหละ..  

เน่คิดว่าถ้าตอบจริงๆ คงเลือก… มันอาจจะโลกสวยนึงค่ะ…ถ้าเลือกได้จริงๆ ก็คงเลือกแต่ความสุข จริงๆ ความทุกข์ก็มีผลมากนะในการที่ทําให้มนุษย์เราเติบโตแล้วเข้าใจชีวิต เข้าใจโลกมากขึ้น  แต่ว่าบางที…ถ้าเหมือนการติดลูปแล้วเราไม่ได้จําเป็นต้องไปสู้กับใคร พยายามประสบความสําเร็จ หรือว่าเป็นลูกที่ดีอะไรขนาดนั้น ไม่ได้มีแรงกดดัน ไม่มีภาระหน้าที่ขนาดนั้นก็เลือกความสุขค่ะ

บรรยากาศการถ่ายทำเป็นอย่างไรบ้าง?

อย่างที่บอกว่ามันเป็นหนังที่ได้ทําอะไรหลายอย่างมาก คนที่ร่วมฝ่าฟันหลักๆ ก็น่าจะเป็น ‘เจมมี่ เจมส์’ เราก็ชื่นชมเขา จะบอกว่าพี่เจมส์ก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทําให้กองสนุกขึ้น กับพี่เจมส์ก็เป็นครั้งแรกที่ทํางานร่วมกันจริงจัง เป็นภาพยนตร์เรื่องแรก หนึ่งเลยคือเขาเป็นคนทุ่มเทกับการแสดงอยู่แล้ว ถ้าเรื่องการแสดงหนูว่าศีลเสมอ เรื่องความเนิร์ดอะไรอย่างนี้ เขาอาจจะบ้าบิ่นกว่าหนู แต่ว่าเราจะมีความ Dedicate แล้วก็เต็มที่กับการแสดงค่ะ รู้สึกว่าคุยกันได้ พยายามหาสิ่งที่ดีที่สุดให้กับการสร้างผลงานเสมอ ซึ่งเลยรู้สึกว่าศีลเสมอทํางานกันง่ายค่ะ

พี่เจมส์ก็เป็นคนสร้างความสนุกสนาน แล้วก็มีน้องใบปอ มีพี่ดู๋ด้วยค่ะ พี่ดู๋ก็เคยทํางานร่วมกันมา ตอนรู้ว่าพี่ดู๋รับโปรเจกต์นี้ก็ดีใจมากเพราะรู้สึกเหมือนได้เจอคนคุ้นเคยค่ะ ส่วนพี่ดิว พี่รัฒน์ เป็นครั้งแรกที่ได้ทํางานร่วมกันค่ะ แล้วก็แปลกใหม่เหมือนกัน เพราะว่าครั้งนี้คือร่วมกันสองคนค่ะ เป็นการทํางานที่เรียกว่าสบายที่สุดเท่าที่เคยทํามา พี่ดิวค่อนข้างจะชิลสบายๆ เวลาคุยกับแกคือทุกวันจะได้ยินเสียงหัวเราะแกอย่างน้อยแล้ว 5 ครั้ง ใน 1 บทสนทนา ก็เป็นการทํางานที่สบายๆ คุยกันได้ บรรยากาศไม่ค่อยตึงเครียด

พอได้ทํางานกับทีมใหม่  รู้สึกว่าได้เติบโตในฐานะนักแสดงยังไงบ้างจากเรื่องนี้?

แน่นอนมันเหมือนเป็นการก้าวออกจาก comfort zone ของเรา เพราะว่าเหมือนเราทํางานในบริษัทนึงมาประมาณหนึ่งแล้ว มันก็จะมีความสงสัยอยู่ในหัวตลอดว่า เอ๊ะ ถ้าเราไปทํากับบริษัทนี้จะเป็นยังไงนะ แต่ใจนึงก็ เอ๊ะ เหรียญมันมีสองด้านเนอะ ดีไม่ดี สำหรับเน่มันอยู่ที่ผลลัพธ์แหละ แล้วก็อยู่ที่คนชอบไม่ชอบ 

แต่ส่วนที่สําคัญที่สุดที่ได้มองในการเป็นนักแสดงคือประสบการณ์ของตัวเองและความรู้สึกที่เราได้รับในระหว่างการทํางาน เน่ว่าสําคัญที่สุด ผลลัพธ์ของการทําการแสดงมันเป็นอะไรที่เราควบคุมไม่ได้ คนจะชอบไม่ชอบมันก็มีทั้งคู่แหละ แต่ว่าเน่เลยรู้สึกว่าอย่างน้อยเน่ได้ขอบคุณตัวเองและขอบคุณโอกาสด้วย ที่นําพาให้เราได้ลอง ลองอะไรที่หลากหลาย แล้วก็มันก็เป็นข้อพิสูจน์ว่าจริงๆ มันก็มีความสนุกแล้วก็ความท้าทายแบบอื่นๆ นะ ยังคง Look Forward ในการทํางานที่กว้างขึ้นไปเรื่อยๆ เปิดประตูไปเรื่อยๆ 

มีบทไกลตัวไหนที่จูเน่อยากเล่นอีกบ้าง?

แม่! (หัวเราะ) วันหนึ่งก็คงได้แหละคิดว่า….อีกบทที่คิดออกก็คืออยากเป็น Avengers ค่ะ อาจจะไม่ยากเท่า จริงๆ บทที่พูดตลอดในหลายๆ บทสัมภาษณ์ก็คืออยากเล่น Charlie’s Angels มากๆ เมืองไทยทําได้ไหม? (พูดติดตลก)

ถ้าอย่างงั้นต้องไปหาสมาชิกมาเพิ่ม?

หนูว่าหนูหาได้ หนูมีคนในใจแล้ว ที่หนูคิดเอาไว้นะคะ คือ candidate ก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ แต่มันอยู่ที่แบบช่วงไหนที่รู้สึกยังไง  ช่วงนี้ก็จะแบบ…ที่คิดในหัวคือ ‘ชาร์เลท’ ‘แอลลี่’ แต่ก็ลืมคิดไปว่า โอ๊ะ! ติดฝอทั้งคู่เลย แต่ก็ได้อยู่ (หัวเราะ) มันเป็นเรื่องที่แอ็คชันจัดมากๆ แล้วก็คงแบบว่าได้ฟิตร่างกาย ช่วงไหนทําน่าจะมันส์นะ ไปต่างจังหวัด ต่างประเทศ นี่จินตนาการไปไกลละ ถ้าใครดูบทสัมภาษณ์ก็ช่วยทำให้ความฝันหนูเป็นจริงด้วยค่ะ 

จูเน่เคยบอกว่าการทำการแสดงเป็นงานที่ทําแล้วได้รับอะไรกลับมา สำหรับ ‘Love Stuck’ ให้อะไรกลับมากับจูเน่หรือยัง?

โห ให้กลับมาเยอะค่ะ อยู่ที่มุมไหนมากกว่า หนึ่งเลยคือมุมของการเป็นนักแสดง อย่างที่ตอบไปเมื่อกี้คือความท้าทายและแปลกใหม่ในการทํางานร่วมกับทีมใหม่ แล้วก็ความท้าทายในการถ่ายแอคชัน หรือซีนที่เราต้องถ่ายในที่สาธารณะ สิ่งรบกวนเยอะ เลยต้องใช้พื้นที่ในการกันผู้คน มันก็มีความท้าทายสําหรับนักแสดงอยู่แล้ว หรือว่าดันเป็นซีนดรามาต้องร้องไห้ แต่คนเยอะมาก ก็รู้สึกว่าท้าทายในมุมนั้นค่ะ

อีกมุมน่าจะเป็นในเชิงของการได้เป็นเด็กคนหนึ่ง ที่รู้สึกว่าเราได้มองเห็นตัวเองชัดขึ้นเรื่อยๆ ในการเป็นเป็นนักแสดงที่เราอยากจะเป็นค่ะ

นิยามความเป็นตัวตนของจูเน่กับชีวิตการแสดง

แน่ไม่แน่ใจว่าคนอื่นคิดยังไง เน่เองแล้วกันที่ได้มองตัวเอง คือเป็นนักแสดงที่เข้าใจคน เข้าใจโลก และถ่ายทอดมันออกมาให้คนได้รับรู้ถึงความรู้สึกร่วมอะไรบางอย่าง อันนี้คือในมุมที่เราอยากจะเป็น ถามว่าวันนี้เราเป็นได้ดีหรือยัง เน่ก็ยังรู้สึกว่ายังมีพื้นที่ให้เติบโตอีกเยอะมากเลย แต่แค่มันเป็นความนึกคิดที่ตัวเราเองในฐานะของคนดูเวลาดูภาพยนตร์อะค่ะ เราก็รู้สึกว่า เวลาเราเจอหนังหรือว่านักแสดงที่เขาเล่นดีๆ เราก็แบบ…โห ทําได้ไงอะ เราไม่ได้มีพื้นเพชีวิตเหมือนเขานะ แต่ทําไมเขาถึงสามารถดึงให้เราเข้าไปรู้สึกกับเขาได้ขนาดนั้น เราแค่ชอบความรู้สึก เรียกว่ามันเป็น Magic Moment มากสําหรับการเป็นนักแสดง ที่ทําให้คนสามารถเข้าใจโลกของคนๆ หนึ่งขึ้นมาได้

อยากฝากอะไรถึงผู้ชม?

ลองเปิดใจมาดูเรื่องนี้กันนะคะ ‘Love Stuck รักวนลูป’ ภาพยนตร์เรื่องแรกที่ทํางานกับ พี่เจมส์ ใบปอ พี่ดิว พี่รัตน์ด้วยค่ะ เป็น Anazon Original เรื่องแรกของไทยด้วย เป็นหนังที่คิดว่าน่าจะดูได้ทุกเพศทุกวัยนะ มันก็เป็นคํา Cliche เนาะ แต่ว่าเรื่องนี้เนี่ยเปิดภาพตัวอย่างหรือ Trailer มาอะไรก็ตาม แน่คิดว่ามันอาจจะส่อไปทางโรแมนติกหรือเปล่า แต่เรื่องนี้สิ่งที่ทําให้กลมกล่อมคงเป็นแบคกราวน์ของครอบครัวที่จะถูกเล่า แล้วก็อยากที่จะให้คนมาดูอีกส่วนนึงเพราะว่าเรื่องของเวลาในการติดลูป ที่บางทีอาจจะทําให้เราได้มีช่วงเวลาตอนที่ดูหนังได้นั่งคิดเล่นๆ ดูว่าถ้าเราติดลูป แล้วเราจะเอาเวลาของเราไปทําอะไรดี

เน่ว่าอาจจะเป็นได้ข้อคิดหรือได้เข้าใจตัวเองมากขึ้นผ่านการเล่าเรื่องเวลาในหนังเรื่องนี้ค่ะ