รีวิว ‘แผลเก่า เดอะ มิวสิคัล’ : มนต์ขลังของละครเวทีที่หายไปกลับมาอีกครั้ง

รีวิว ‘แผลเก่า เดอะ มิวสิคัล’ : มนต์ขลังของละครเวทีที่หายไปกลับมาอีกครั้ง

‘Theatre magic’ หรือ ‘มนต์ขลังของละครเวที’ เป็นความรู้สึกมหัศจรรย์ที่ผู้ชมจะสัมผัสได้ในบางฉากของละครเวทีที่ชาญฉลาดจนเราอยากจะปรบมือให้ เหมือนกับความรู้สึกอัศจรรย์ใจเวลาเราดูมายากลดีๆ ที่แม้ว่าจะรู้อยู่แล้วว่าที่อยู่ตรงหน้านั้นคือมายา และ ‘แผลเก่า เดอะมิวสิคัล’ ก็เป็นละครเพลงที่มอบความรู้สึกนี้ที่เราไม่ได้พบในละครเวทีไทยมาหลายปีได้อย่างไม่คาดฝัน 

‘แผลเก่า เดอะ มิวสิคัล’ เป็นละครเพลงเพลงร้องทั้งเรื่องหรือ Sung-Through Musical จาก ดรีมบอกซ์ ที่ดัดแปลงจากบทประพันธ์ของ ไม้เมืองเดิม บอกเล่าเรื่องราว ของ ‘ขวัญ’ (รับบทโดย เขมวัฒน์ เรืองธรรม) และ ‘เรียม’ (รับบทโดย สยาภา สิงห์ชู) หนุ่มสาวชาวนาที่เลี้ยงควายกันไปรักกันมาตั้งเล็กจนโตที่ทุ่งบางกะปิ จนความรักกลายเป็นรักต้องห้ามด้วยความที่พ่อของทั้งสองแตกหักกัน และเพื่อพรากทั้งสองจากกัน เรียมจึงต้องถูกขายให้กับคุณนายทองคำ (รับบทโดย รัดเกล้า อามระดิษ) ซึ่งเลี้ยงเรียมดีเหมือนลูกแท้ๆ สามปีผ่านไปเรียมกลายเป็นสาวชาวกรุง และต้องเจอกับทางแยกแห่งชีวิตเมื่อเธอต้องกลับไปเผชิญหน้ากับทุ่งบางกะปิที่เธอจากมาและพี่ขวัญท่ียังคงรักเธอด้วยความภักดี ในขณะที่เธอมีคนรักและชีวิตใหม่ที่บางกอกรอเธออยู่

แผลเก่า เป็นบทประพันธ์ที่ถูกนำมาดัดแปลงหลายต่อหลายครั้งไม่ว่าจะในรูปแบบของละครโทรทัศน์หรือว่าภาพยนตร์ จนหลายคนอาจจะนึกไม่ออกว่าเมื่อมาเป็นละครเวทีแล้วจะทำให้รู้สึกพิเศษได้อย่างไร แต่การได้ชมแผลเก่าในโรงครั้งนี้กลับน่าตื่นตายิ่งกว่าที่คาดด้วยเทคนิคและฉากที่ออกแบบมาอย่างชาญฉลาดด้วยฝีมือของ ศุภธนิศร์ ฐิตะชัยสิทธิ์ ซึ่งเรียกเสียงปรบมือได้ตั้งแต่ฉากแรก และพาให้เราตื่นใจไปกับการติดตามตัวละครไปทั้งบนบกและในน้ำ และชื่นใจที่ได้เห็นศิลปะการทำฉาก และเทคนิคแสงที่เริ่มจะจางหายไปกับการใช้จอ LED และไฟยุคใหม่ซึ่งมีที่ยังคงไม่สามารถเลียนแบบความนุ่มนวลของสีบางอย่างซึ่งเจลและไฟสปอตไลท์สามารถทำได้ ซึ่งทำให้ฉากและแสงของแผลเก่าที่ใช้เทคนิคละครเวทีล้วนๆ มีเสน่ห์โดดเด่นเป็นพิเศษ 

ทั้งการกำกับของ สุวรรณดี จักราวรวุฒิ และบทละครของ ดารกา วงศ์ศิริ ยังคงเคารพบทประพันธ์ของไม้เมืองเดิม โดยเน้นปมหลักของเรื่องไปที่เรียมที่ต้องเลือกระหว่างการก้าวไปข้างหน้า กับความรักความหลังกับคนรักและวิถีชีวิตแบบเดิม และชีวิตของทั้งสองที่ผูกพันด้วยคำสัญญาและสาบานต่อฟ้าดิน ซึ่งการตัดสินใจของตัวละครอาจจะขัดใจผู้ชมในสมัยนี้อยู่บ้าง แต่สำหรับผู้ที่เคยอ่านบทประพันธ์อาจจะพบว่านี่เป็นหนึ่งในการดัดแปลงที่เคารพบทประพันธ์และตัวละครมากที่สุดเรื่องหนึ่ง 

สำหรับการแสดงละครเพลงครั้งแรกโดยประเดิมที่บทนางเอกของ สยาภา สิงห์ชู หรือสยาโม ก็นับว่าทำได้ดีด้วยเสียงร้องที่ไพเราะและมีกลิ่นอายความเป็นไทยเล็ก ๆ ในน้ำเสียง ส่วนการแสดงที่มีติดขัดบ้างเชื่อว่าจะไหลลื่นขึ้นในรอบหน้าๆ ด้าน เขมวัฒน์ เริงธรรม ที่พลิกมารับบทนักเลงแห่งทุ่งบางกะปิก็ไม่เคยทำให้ผิดหวัง กับท้ังการแสดงเป็นพี่ขวัญผู้มั่นคงในความรัก ทั้งการร้อง และทุ่มเทชีวิตให้กับตัวละครตลอด 2 ชั่วโมงกว่า 

ส่วนที่โดดเด่นเป็นพิเศษต้องยกให้ ทรงสิทธิ์ ศิริคุณารัศมิ์ ในบทสมชาย ที่ทำให้เราเข้าใจเรียมได้ทันทีว่าทำไมหัวใจเธอจึงจะสั่นคลอน นอกจากนี้ยังมี มนตรี เจนอักษร ในบทผู้ใหญ่เขียนที่แม้จะออกมาไม่มาก แต่ก็ทำให้สัมผัสได้ถึงสายสัมพันธ์พ่อลูกกับที่มีกับขวัญ และเสียงร้องที่เรียบง่ายและนุ่มนวลก็เป็นจุดพักเบรกหัวใจที่ดีสำหรับคนดู ท่ามกลางสงครามอารมณ์และเสียงร้องอันทรงพลังจากทีมนักแสดงแห่งทุ่งบางกะปิ ที่นำโดย ดิษกรณ์ ดิษยนันท์ ในบท เริญ พี่ชายของเรียม และ ธรรพ์ณธร ปาลกะวงศ์ ณ อยุธยา และ นนทิยา จิวบางป่า ในบท พ่อและแม่ของเรียม รวมไปถึง นิธิวดี ตันงามตรง และ กุสุมา เทพรักษ์ สองสาวใช้ในบ้านคุณนายทองคำ ที่ขโมยหัวใจของผู้ชมทุกครั้งที่อยู่บนเวที

ตลอดการเดินทาง 2 ชั่วโมง 25 นาทีไป กับ ‘แผลเก่า เดอะ มิวสิคัล’ นอกจากเราจะได้สัมผัสโศกนาฏกรรมสุดคลาสสิค ดนตรีที่ไพเราะ แล้วเรายังได้กลับมาดูละครเพลงที่นำเสนอสิ่งที่สำคัญที่เป็นหัวใจของละคร ซึ่งไม่ใช่ดาราดัง สูจิบัตรเคลือบเงา หรือ โปสเตอร์อาร์ทเวิร์คดราม่ากระแทกใจ แต่เป็นการแสดงและการทำละครที่เคารพผู้ชมด้วยฉาก บทละคร เสียงดนตรี และการแสดง 

แผลเก่าจัดการแสดงที่ เอ็มเธียเตอร์ 21 ก.พ. – 2 มี.ค. 2568 ซื้อบัตรได้ที่ dreambox.co.th