‘ฝันที่ไม่กล้าฝัน’ ชอบทำกิจกรรมเป็นชีวิตจิตใจ สู่เกิร์ลกรุ๊ปในวงการ T-POP ‘ฝ้าย 4EVE’

หากเอ่ยถึงเกิร์ลกรุ๊ปคลื่นลูกใหม่ในไทยคงหนีไม่พ้น 7 สาว 4EVE ที่เรียกได้ว่ากระแสแรงสุดๆ กับการเปิดตัวอัลบั้มเต็มอัลบั้มแรกไปเมื่อปลายเดือนมีนาคมที่ผ่านมา ก็ส่งแฮชแท็กติดเทรนด์ทวิตเตอร์อันดับ 1 ของไทย รวมไปถึงเพลงในอัลบั้มยังเรียกได้ว่ากระแสตอบรับดีสุดๆ

แน่นอนว่า 7 สาว 4EVE มีคอนเซ็ปต์ความเป็น Girl Crush บ่งบอกถึงผู้หญิงที่เป็นตัวตนของตัวเอง มีความมั่นใจทั้งภายนอกและภายในจิตใจ มีความกล้าหาญที่จะเปิดเผยความรู้สึก และทัศนคติของตัวเอง ผ่าน 7 ลุค 7 คาแร็กเตอร์อย่างชัดเจน

วันนี้ workpointTODAY PLAY ได้มีโอกาสสัมภาษณ์ น้องฝ้าย สาวเท่ที่ชื่นชอบการเต้นเป็นชีวิตจิตใจ หนึ่งในสมาชิกวง 4EVE ที่จะมาบอกเล่าจากเด็กกิจกรรมธรรมดาสู่ความเป็นฝ้าย 4EVE

“สวัสดีค่ะ ชื่อนางสาว ณัฐธยาน์ บุตรธุระ ชื่อเล่นชื่อฝ้ายค่ะ เป็นหนึ่งในสมาชิกวง 4EVE ค่ะ”

เด็กฝึกหัดรายการ 4EVE Girl Group Star สู่หนึ่งในสมาชิกวง 4EVE

รู้สึกว่ามันเป็นฝัน ที่ไม่กล้าฝัน สำหรับหนูคือจริงๆ ทั้งชีวิตหนูที่ใช้มา ก็เป็นเด็กสายกิจกรรมอยู่แล้ว ก็ไม่คิดว่าวันหนึ่งเราจะมาอยู่แบบเป็น ศิลปินเบื้องหน้าแบบเต็มตัวขนาดนี้ ด้วยความที่แบบว่าเราก็ชอบทำกิจกรรมอยู่แล้ว แต่ก็ไม่คิดว่าจะมาสายนี้ เพราะปกติเราก็แค่แข่งเต้น เล่นดนตรี เฉยๆ แค่นั้น ก็รู้สึกว่าเป็นอะไรค่อนข้างที่จะใหม่ แล้วก็ดีใจค่ะที่แบบว่า ได้ทำแล้วมีคนแบบว่าชอบ

ไม่ได้หวังเลยค่ะ ไม่ได้คิดเลยค่ะ คือเขาเรียกว่าไง ด้วยความที่หนูเข้ามาสมัครรายการ โดยที่ไม่ได้ตั้งใจที่จะมาจริงๆ แค่อยากที่มาลองเปิดประสบการณ์ใหม่ๆ อย่างที่บอกคือไม่เคยมาทางนี้เลย และด้วยความที่ว่าเราก็เข้าลึกมาเรื่อยๆ จนแบบถึงไฟนอล หนูก็แบบ เฮ้ย เราก็มาไกลเหมือนกันนะ ก็ไม่คิดว่าเราจะได้มาถึงแบบ 7 คนขนาดนี้

ตื่นเต้นไหม ตื่นเต้นค่ะ มันตื่นเต้นอยู่แล้วพี่ ด้วยความที่แบบเป็นรอบไฟนอล แต่ถ้าถามว่าไม่มีชื่อเราในนั้นหรือว่า ถ้าเป็นชื่อคนอื่นเราจะเศร้าจะอะไรไหม หนูรู้สึกว่าในวันนั้นเราทำเต็มที่แล้ว เราเลยรู้สึกว่าใครก็ได้ หนูรู้สึกว่าทุกคนที่ได้เข้ามาในรอบไฟนอล ทุกคนคือพร้อมที่จะเดบิวต์เป็นศิลปินอยู่แล้ว

ภาพจากรายการ :: 4EVE Girl Group Star

มาอยู่ไกลบ้านขนาดนี้ ใช้ชีวิตอย่างไร?

ถึงจะไกลบ้านแต่พี่สาวหนูอยู่กรุงเทพฯ ใช่คือพี่สาวหนูเขาเรียนที่กรุงเทพฯ อยู่แล้ว แล้วก็มีคอนโดอยู่ที่กรุงเทพฯ ก็เลยมาได้สะดวกค่ะ ก็เลยสะดวกที่จะมา แต่ก็บินไปบินมาช่วงนั้นก็เรียนอยู่ แต่ว่าเรื่องที่พัก หนูพักกับพี่ค่ะ

ก็ช่วงโควิด-19 นั้น ก็จะเป็นเรียนออนไลน์ ก็เลยรู้สึกว่ามันก็สะดวกในการที่เวลามาซ้อม สามารถเรียนออนไลน์ได้แบบไม่ต้องไปเข้าคลาสอะไร

เพลงคือหนึ่งสิ่งที่ช่วยรักษาเวลาที่เหนื่อยหรือท้อ

ถามว่าเคยท้อไหม หนูว่าหนูไม่ได้ท้อ มันก็มีบางครั้งที่เหนื่อย เดี๋ยวความที่เราก็ซ้อมกันหนักมาก ช่วงแก็บเวลามันสั้นมากอะไรแบบนี้ค่ะ มันก็แค่เหนื่อย เราก็แค่ต้องการอะไรที่ฮีลร่างกายเรา ถ้าหนู หนูจะใช้เพลงบำบัด หนูชอบฟังเพลง หนูสามารถฟังเพลงได้ตลอดเวลาเลย เวลาหนูเครียดหรืออะไรก็จะฟังเพลง ปล่อยกับเพลง

หนูชอบฟังเพลง R&B Soul แล้วก็บางครั้งก็อาจจะเป็น Rap Hip Hop ไปเลย แล้วก็จะเป็น Lo-Fi ใช่หนูชอบประมาณนั้น ใช่หนูชอบฟัง Jazz ด้วย

หากไม่ติด 1 ใน 7 จิตแพทย์คือความฝันในอนาคต

ก็ถ้าไม่ติด 1 ใน 7 ก็น่าจะเรียนค่ะ เรียนต่อไปก็อาจจะไม่ได้เบนสายมานิเทศ เพราะที่จริงตอนแรกหนูจะไปทางวิทย์สุขภาพ

จริงหนูเปลี่ยน เปลี่ยนมาเยอะมากเลยนะ ว่าหนูอยากเรียนอะไร ด้วยที่ความตัวเองไม่รู้แบบไม่รู้จริงๆ ว่าอยากเรียนอะไร ตั้งแต่เด็กแล้ว อยากเป็นหมอฟัน อยากเป็นนู้นเป็นนี่เป็นนั่น อะไรแบบเปลี่ยนมาเยอะมาก ตอนแรก็จะเป็นสถาปัตย์ ตอนม.4 ก็ไปเรียนโรงเรียนวาดรูป เสร็จปุ๊ป มันก็ไม่ใช่ คือเราก็พอวาดได้ มันไปมามันก็ไม่ใช่ แล้วก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ จนสุดท้ายตอนแรกจะเข้าจิตวิทยา

แล้วก็เป็นนักจิตวิทยา แต่ลุงลองให้คำแนะนำว่า ลองเป็นหมอจิตแพทย์ไหม เรียนแพทย์ แล้วก็ไปเรียนเพิ่มเติม เงินเดือนก็จะสูงขึ้น โปรไฟล์ก็จะดีขึ้น ในสิ่งที่พูดให้เราฟังก็น่าสนใจ เราก็ชอบ ชอบให้คนอื่นอารมณ์ดีมากกว่าอารมณ์เสีย รู้สึกว่าคนมันเศร้ามันไม่โอเค เรารู้สึกว่าถ้าเรารักษาเขาได้เราก็โอเค

ถ้าเวลาเราเศร้า ก็ต้องรักษาตัวเอง ถ้างั้นก็เป็นโรคซึมเศร้ากันไปหมดในความรู้สึกหนู เขาเรียกว่ายังไง เวลาหนูจะพยายามคิดในทางบวกมากกว่า รู้สึกอารมณ์ไม่ดี ก็จะหามุมที่ดีขึ้นแบบว่า สมมติว่า เฮ้ย วันนี้เราอยากกินพิซซ่าแต่เรายังกินไม่ได้ เราก็ค่อยกินวันหลังก็ได้ หาในมุมที่แบบดีขึ้น วันหลังก็ได้ ร้านพิซซ่าก็ไม่ปิดหรอก ก็ช่วยหาในมุมมองที่เปลี่ยนไป

จุดเริ่มต้นเด็กสายกิจกรรม แข่งเต้น เล่นดนตรี ไถ Surf Skateboards

มาเริ่มเต้นได้อย่างไร เริ่มจากพี่สาวหนูเต้นมาก่อน แม่กับหนูก็ไปเฝ้าพี่ซ้อมเต้น แล้วก็ด้วยความที่หนูเป็นเด็กอ้วนตั้งแต่เด็ก แม่ก็เลยให้หนูไปออกกำลังกาย ก็เทคคอร์สเต้นไปด้วย ตอนนั้นก็เป็นเด็กทำอะไรก็ได้สนุกไว้ก่อน แล้วเราก็ไปเต้น สักพัก ครูก็ชวนไปแข่งเต้นไหม มีเวทีแข่งนะ ก็เอาสิ ก็คือแบบทำหมด ก็ทำแล้วสุดท้ายก็แข่งเต้น สักพักก็ไปเรื่อยๆ จนเป็นชีวิตประจำวัน

เพราะทำแล้วไม่เบื่อ นั้นน่าจะเป็นความชอบของเรา สมมติถ้าเราเบื่ออันนั้นก็ไม่ใช่เราแล้ว หนูรู้สึกว่านะ คือมันทำได้เรื่อยๆ ความเป็นชีวิตประจำวัน มันทำได้เรื่อยๆ ไม่เบื่อ แฮปปี้ มีความสุขทุกครั้งที่ได้ทำ

จริงๆ หนูถูกเทรนมาให้เต้นได้ทุกสไตล์ ไม่ได้แบบว่าลึกขนาดนั้น แต่เป็นพื้นฐานที่ทุกคนที่เป็นนักเต้นควรจะเต้นได้เพราะว่าหนูต้องแข่ง แล้วทุกครั้งที่เวลาแข่งเต้นต้องมีอย่างน้อย 3 สไตล์ใน 1 โชว์ พวกหนูก็เลยต้องทำให้ได้ จริงๆตอนแรกก็ถูกเทรนมาด้วยพื้นฐาน Hip Hop แล้วก็ B-Boy Rocking อะไรก็ว่าไป ส่วน House มาเจอที่หลังเลย แต่หนูรู้สึกว่า House เป็นอะไรที่เต้นแล้วมันสนุกค่ะ เพราะว่า House เป็นสไตล์ที่แบบว่าเอาไว้เต้นในคลับเต้นในปาร์ตี้

หนูประกวดเต้นตั้งแต่เด็กเลย Hip Hop International Thailand ในปี 2015 ถ้าหนูจำไม่ผิด คือจริงๆ ตอนแรกปีหนูเคยแข่งเวทีนี้ในปี 2012 รุ่นจูเนียร์ อันนี้เหมือนเป็นครั้งแรกเลยที่เขาเอาเวทีนี้มาเข้าไทย จริงๆมันเป็นเวทีใหญ่ระดับโลกเลยค่ะ เขาก็จะมีแบบว่าคัดเลือกของแต่ละประเทศ เพื่อมาแข่งในรอบไฟนอลของอเมริกา แบบเป็นรอบเวิลด์ นั้นเป็นครั้งแรกที่เขาเอามาในไทย ถ้าหนูเข้าใจไม่ผิดนะ

ในปี 2015 หนูได้ที่ 3 ระดับประเทศ คือมีแข่ง 2 วัน คือวันแรกหนูได้ที่ 2 แต่วันที่ 2 รอบไฟนอลหนูได้ที่ 3 มันก็คือเกินคาดของหนู เพราะว่าปีก่อนหน้านั้นที่หนูมาแข่ง หนูไม่ติดรอบไฟนอลเลย ไม่ติดรอบวันที่ 2 เลยก็คือได้มาแข่ง Showcase แค่วันแรกแล้วรอบที่ไปชิงอันนั้นคือไม่ติดเลย ก็คือเป้นเวทีแรกก็ค่อนข้างจะเฟลแต่ก็ไม่ได้อะไร พอกลับมาอีกทีวันแรกเราได้ขึ้นไปที่ 2 เลย

คือเป็นโมเมนต์ที่แบบ ได้ไง คือแบบมีทีมอื่นที่เก่งกว่าเรา แบบมาก ด้วยความที่แบบว่าเวลาไปแข่งเราก็จะแบบ ทีมนี้นี่หว่า ทีมนี้นี่หว่า นู้นนี่ คือเราแบบรู้จักเขา แต่เราโนเนม แล้ววันแรกก็พุ่งไปที่ 2 เลย แล้วคือแบบ คุณพระ อะไรแบบนี้ คือมันก็เกินคาดเรา ก็ประมาณนั้นเป็นโมเมนต์ที่จำไม่ลืมเลย

ดนตรีก็ คุณแม่เหมือนกัน คือเริ่มจากอูคุเลเล่ เพราะหนูดูเดอะสตาร์ หนูชอบพี่นท พี่นท เดอะสตาร์ แล้วพี่นท เขาก็เล่น อูคุเลเล่ แล้วพี่นทเป็นคนเชียงใหม่ แล้วหนูก็ไปเรียนโรงเรียนเดียวกับที่พี่นทเล่น ใช่นั้นคือความเป็นติ่งอย่างหนึ่ง

อยากเล่นอูคุเลเล่ แล้วมีวันหนึ่งหนูไปเรียน แล้วหนูก็เจอพี่นทจริงๆ ด้วย หนูเขินมาก โอเคนอกเรื่องไม่มีอะไรหรอก

ก็เริ่มจากอูคุเลเล่ แล้วต่อมาหนูก็เล่นกีต้าร์ แล้วก็ค่อยมาเป็นเบส เพราะว่าครูที่สอน อูคุเลเล่ หนูเขาเป็นครูสอนเบสแบบจริงๆ ครูเขาก็แบบป้ายยานิดนึง อะไรประมาณนั้นสุดท้ายก็มาจบที่เบส แล้วหนูก็ชอบด้วยแหละ เล่นแล้วมันสนุกดี นั้นก็คือหนึ่งเหตุผลที่หนูเล่นด้วย เพราะไม่ค่อยมีคนเล่น ผู้หญิงไม่ค่อยเล่น ครูหนูก็บอกเท่นะ เขาก็ป้ายยาหนูไง เท่นะผู้หญิงไม่ค่อยเล่นเบส เอาก็เอาให้ดูแบบ ก็มีชาวต่างชาติที่เป็นผู้หญิงเล่นเบส เขาก็เท่เหมือนกันนะ อะไรแบบนี้ หนูก็แบบเอาสิแล้วก็เล่น แล้วก็บ้ายอ เท่ เฟี้ยว อะไรแบบนี้ ก็เล่นไป แล้วก็สนุกด้วยแหละ หนูรู้สึกว่า เบสมันก็มีเสน่ห์ของมัน หนูก็รู้สึกว่ามันก็เฟี้ยวดี ด้วยความที่เสียงมันทุ้มๆ จริงๆ มันก็ไม่ได้แค่กดอย่างเดียว มันสามารถเล่นเป็นคอร์ดก็ได้ สามารถโซโล่ก็ได้

หนูกับพี่สาวอยากเล่น Skateboard Street มันเริ่มจาก Skateboard Street ก่อน คืออยากเล่นมากนานแต่แม่ไม่ให้เล่น เพราด้วยความที่ Skateboard Street มันอันตราย มันเป็นท่าโดดๆ คือสามารถแบบล้ม หรือ แขนหักขาหักได้ แล้วอยู่ๆ ก็มีกระแส Skateboard เข้ามา พร้อมกับ Surf Skateboards แล้วด้วยความที่ เพิ่งเริ่มเลย

ตอนนั้นที่ไป Wave Surf กับทาง 4EVE ที่เขาพาไปเล่น แล้วก็แบบมันสนุก ยืนบนบอร์ดกับน้ำ แล้วสักพักมาหนูก็ เริ่มมีใจให้บอร์ด เราอยากเล่น ก็ไปเสิร์ชหาบอร์ด แล้วสักพักเจอพี่ๆ เวิร์คพอยท์ เขาก็เล่นบอร์ดกัน หนูก็เข้าไปแจม เฮ้ย  มันสนุก ก็เลยไปซื้อก็เรียบร้อย โดนป้ายยาเรียบร้อย ด้วยความที่โดนป้ายยาเก่ง ประมาณนั้นค่ะ เริ่มจากการโดนป้ายยา

ไม่ได้มีความคิดลงแข่ง ที่หนูเล่นเพื่อที่จะเอาสนุกอย่างเดียว หนูรู้สึกเวลา มันก็เหมือนกับการออกกำลังกายอย่างหนึ่ง แต่ก็แบบจอยไปกับมันได้

ความดังของ 4EVE ที่คาดไม่ถึง

พี่เอาตรงๆ พวกหนูไม่ได้คิดว่า 4EVE จะดังขนาดนี้ คือหนูยังงงอยู่เลยตอนที่เดินสายที่สยาม แล้วมีคนเดินผ่าน 4EVE 4EVE แล้วหนูก็แบบ เขารู้จักเราด้วยหรอ อะไรแบบนี้ หนูยังเป็นอารมณ์แบบนี้อยู่เลย หนูยังคุยกันอยู่เลยว่าแบบ เราแมสแล้วหรอ พวกหนูยังคุยกันอยู่แบบดังขนาดนั้นเลยหรอ ก็รู้สึกดี ที่ทุกคนจับตามองพวกหนูแล้วแบบ พวกหนูแบบว่าช่วยให้วงการ T-POP มันแบบดีขึ้น หนูรู้สึกว่าจริงๆ ทุกๆ ศิลปิน ทุกๆ คนที่แบบทำเพลง T-POP เขาก็เก่งกันหมด

ส่วนใหญ่มันก็รู้สึกดี แล้วหนูก็ไม่คิดว่า 4EVE มันจะแมสอะ ด้วยความที่แบบเราปล่อยเพลงแรก แล้วกลับมาอีกทีเป็นอัลบั้มเลย ด้วยความที่เป็นน้องใหม่ของวงการด้วย ก็ไม่คิดว่าแบบคนจะสนใจ คนจะชอบอะไรขนาดนั้น

‘The First Album’  อัลบั้มเต็มอัลบั้มแรก

ทุกคนคาดหวัง รู้สึกยังไงใช่ไหมคะ เขาคิดถูกค่ะ พี่หนูไม่ได้ขิง แต่หนูรู้สึกว่าเพลงมันดี ด้วยความที่โปรดิวเซอร์เรามันเฟี้ยวกันมากในแต่ละคน เพราะขนาดเราฟังเพลงเราเอง เรายังชอบ แล้วหนูรู้สึกว่ามันเป็นโอกาสที่ดี ที่พวกหนูได้มีโอกาส ที่ได้ไปร่วมงานกับพี่ๆ แบบโปรดิวเซอร์ที่เขาเก่งๆ คือเขาก็แบบเป็นแนวหน้าของไทยทั้งนั้น เพราะหนูรู้สึกว่าเขาทำเพลงมาดีแน่นอน หนูไม่ได้อวย ไม่ขิง แต่หนูรู้สึกว่าเพลงมันดีจริงๆ

หนูชอบเพลง NO ONE มันตรงกับเทสหนูมาก หนูชอบฟังเพลงแบบช้าๆ เรื่อยๆ แบบแนว R&B , POP อะไรแถวๆ นั้น ไม่ค่อยชอบฟังเพลงแบบบีทหนักๆ แต่ว่าก็ฟังได้ แล้วแต่โอกาส แต่ว่าถ้าฟังในชีวิตประจำวันเป็นเพลง NO ONE  แต่สำหรับเพลง Bomb กับ วันแรกของวันที่เหลือ รู้สึกว่า 2 เพลงนี้เป็นเพลงที่ค่อนข้างยาก  ด้วยความที่มันสูง คีย์มันสูงมาก ทั้ง 2 เพลงเลย

เป้าหมายของเราต่อไปหรอคะ ก็น่าจะทำเพลงให้มันดีขึ้น แล้วก็พัฒนาวงพัฒนาตัวเราให้ดีขึ้น ทำให้วงการ T-POP มันแบบโกอินเตอร์ ให้แบบว่าคนเขาฟังเยอะๆ ให้มันดีขึ้นไปเรื่อยๆ แบบไม่ให้มีวันสิ้นสุด เพราะว่าคนเราก็ต้องพัฒนาอยู่เรื่อยๆ

สุดท้ายฝากข้อความถึง For Aye (ชื่อแฟนคลับวง 4EVE)

ก็ขอบคุณนะคะที่ติดตามเรามาตั้งแต่ในรายการ จนถึงตอนนี้ก็ ขอบคุณมากๆ จริงๆ ก็คือถ้าไม่มีพวกพี่ๆ คอยซัพพอร์ตเรา หนูก็ไม่คิดว่า 4EVE จะแบบขนาดนี้ นึกออกไหมว่ามาไกลได้ขนาดนี้ก็เพราะพวกพี่จริงๆ ก็ขอบคุณนะคะ

ติดตามความเคลื่อนไหวของ 4EVE และ “The First Album”  ได้ทาง

Facebook : 4EVE

Instargram :  4eve_official

Twitter : 4EVEOfficial

Youtube : 4eve