“ตั้งแต่ยังเด็ก ผมมีความฝันอยู่อย่างเดียว คือดูหนังทุกเรื่องบนโลก”

“อยากพิสูจน์ให้เห็น ว่าไม่ต้องเป็นบ้าเป็นหลัง ก็ทำหนังได้”

เหตุผลต่างขั้ว ของ โกกยอม ชายหนุ่มที่มีหนังเป็นเพื่อนคลายเหงา กับ คิมมูบี เด็กหญิงที่โตมากับพ่อ ผู้คลั่งรักหนังยิ่งกว่าตัวเธอ กระชากชีวิตคนทั้งคู่ ให้ยิ่งเชื่อมโยงกัน และสะท้อนความจริงที่ ‘หนัง’ เก็บไม่ครบ

ด้วยฝีมือการแสดงของ ชเวอูชิก เจ้าพ่อหนังรอมคอมนัยตาเศร้า ทำให้บทบาทนักวิจารณ์หนังที่ชื่อ โกกยอม ดูน่ารักและน่าหยิกไปพร้อมกัน ดูไปเรื่อยๆ สายตาที่ฉ่ำไปด้วยความรักคู่นั้น กลับย้ำเตือนภาระทางใจในฐานะมนุษย์ 

เมื่อประกบกับ พัคโบยอง นางเอกเคมีสาธารณะ เล่นกับใครก็อิน เลยยิ่งทำให้ตัวละคร คิมมูบี เด็กหญิงที่เชื่อว่าภาพยนตร์พรากครอบครัวแสนสุขไป ดูมีมิติขึ้นไปอีกขั้น เมื่อต้องมาโลดแล่นในโลกของการเปลี่ยนแปลง

รู้ตัวอีกที End credit ของ ซีรีส์ความยาว 10 ตอน Melo Movie หัวใจตึกตัก หนังรักใจฟู ก็ออกมาทำหน้าที่แล้ว 

**บทความมีการเปิดเผยเนื้อเรื่องบางส่วน ใครหลบสปอยหนีไปก่อน**

[เมื่อคนทำหนัง ทำหนังให้ดู]

สำหรับ Melo Movie ซีรีส์เมโลดราม่า ยังคงเก็บกลิ่นของนักเขียนอีนาอึน ที่เคยคว้าใจใครหลายคนอยู่หมัด ผ่าน Our Beloved Summer แต่ที่น่าสนใจ คือเมื่อคนทำหนังมีโอกาสเล่าชีวิตคนเบื้องหลัง พวกเขาจะสื่อสารยังไงกัน Melo Move เริ่มต้นปูเรื่อง ด้วยการฉายภาพภาพยนตร์ที่ทำงานกับผู้คนต่างกันออกไป

อย่างที่ โกกยอม และโกจุน ผู้เป็นพี่ชาย กำหนด Movie Day ขึ้นมาเป็นธรรมเนียมครอบครัว คิดเล่นๆ เวลาเรานัดเจอเพื่อนที่บ้านใครสักคน นึกอะไรไม่ออกก็ชวนดูหนังทุกที แต่จนจบ เพื่อนบางคนยังไม่รู้เลย ว่าตัวร้ายตายตอนไหน เพราะเอาแต่ติดเม้าส์

เพราะสำหรับหลายคน หนังก็แค่ข้ออ้าง ที่อยากนั่งลงนิ่งๆ วางโลกที่แบกไว้ แล้วย้ายตัวมาใช้เวลากับคนรอบข้างสักชั่วโมงก็ยังดี

มากขึ้นหน่อย Melo Movie อาจเปิดพื้นที่ให้คนดู มีโอกาสได้ชื่นชมและเคารพ เหล่าคนเบื้องหลังที่ทุ่มเททำผลงานดีๆ สักเรื่อง อย่างที่ผู้กำกับคนหนึ่งเตือนสติมูบี ตอนที่เธอเหมือนจะหลงทางอยู่

“การที่เราทำหนัง เหมือนอย่างที่เรากำลังทำอยู่ตอนนี้น่ะ มันไม่ใช่การสร้างโลกใบนึงขึ้นมาอย่างเดียว แต่ยังเป็นโอกาสในการรวบรวมเศษเสี้ยวความคิดฟุ้งซ่าน แล้วก็เผามันไปให้หมดด้วย ตั้งใจทำงานล่ะ ทำงานให้หนักปางตาย แล้วต่อไปก็ทำหนังของตัวเอง พอถึงตอนนั้น เอาทุกอย่างที่อยู่ในใจเธอ ไปเป็นเชื้อเพลิง แล้วเผามันทิ้งไปให้หมด”

ไม่เพียง มูบี ผู้ชมเองก็คล้ายถูกกระชากสติไปด้วย เพราะความทรมานที่ถูกบันทึกสั้นๆในหนัง ทุกคนต่างก็รู้ว่าในชีวิตจริง ความเจ็บปวดเหล่านั้นกินเวลากว่านั้นมาก

‘กฎ 10,000 ชั่วโมง’ ยังถูกใช้เล่าเส้นทางการเป็นนักวิจารณ์หนัง ของ โกกยอม บางคนอาจคุ้นกับคำพูด จากหนังสือของ Malcolm Gladwell ที่ว่า จะเป็นผู้เชี่ยวชาญสักด้าน ต้องใช้เวลาฝึกฝนต่อเนื่องราว 10,000 ชั่วโมง 

ดังนั้น การที่กยอมใช้เวลากับจอสี่เหลี่ยมเรืองแสงมาทั้งชีวิต มันต้องตอบแทนอะไรเขาบ้างแหละ และการจับทางมาเป็นบล็อกเกอร์รีวิวหนัง ก็อาจเป็นผลลัพธ์หมื่นชั่วโมงของเขา

[ปัญหาคลาสสิก ชีวิตคนกองถ่าย]

ประเด็นหนึ่งที่ต้องกล่าวถึง Melo Movie สะท้อนปัญหาตลอดกาล ที่ยังแก้ไม่ตก ของอุตสาหกรรมภาพยนตร์ นั่นคือสวัสดิการคนทำงานยังคงวิ่งไม่ทันโลก จนพลาดปล่อยมือผู้คนไว้กลางทางหลายครั้ง อย่างที่พ่อของมูบี ต้องจากไปด้วยการทำงานหนัก

“ฉันเกลียดพวกคนที่เทิดทูนบูชาหนัง อย่างกับมันสมควรได้รับความรักนักหนา พิเศษซะเหลือเกิน ไม่คิดอย่างนั้นเหรอคะ ทำเหมือนเป็นศิลปะล้ำค่า หรือความฝันสูงสุดชั่วชีวิต”

ความสูญเสียที่ยากจะยอมรับ ผลักดันให้มูบีต้องการพิสูจน์ ให้คนทั้งโลกเห็นว่า ไม่ต้องเป็นบ้าเป็นหลังก็ทำหนังได้ แต่บ่อยครั้งโลกของความจริง ไม่ยอมให้เราทำแบบนั้นได้ง่ายๆ

“ไม่ทำตอนนี้ ทุกอย่างจะหายไปตามกาลเวลา มีบางเรื่องที่ทำได้แค่ในช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น เป็นช่วงเวลาที่มีไฟ อยากทำหนังออกมาแทบตายไม่ใช่เหรอ?” 

จังหวะชีวิตมักสร้างกับดักให้เราเสมอ เหมือนคำพูดของผู้กำกับมากประสบการณ์ ที่ผิดหวังมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน เขาถึงมองว่า ‘วัยหนุ่มสาว’ คุ้มที่จะล้มลุก ขอเพียงรับผิดชอบต่อการตัดสินใจนั้นพอ

แต่นั่นแหละ ไม่มีผิดหรือถูก สำหรับประโยคเรียกสตินี้ ถ้าใครซื้อก็ลุยต่อ แต่ถ้าใครไม่ไหว พักตั้งสติเสียหน่อย คงไม่มีใครห้าม

[ใช้ชีวิตเพื่อคนอื่น ก็เป็นสิ่งที่เราเลือกเอง]

นอกจาก เส้นเรื่องหลักที่วนเวียนแวดวงศิลปะ Melo Movie ยังตั้งคำถามชวนคิด ผิดเหรอที่มีความสุขกับการทำเพื่อคนอื่น?

ตัวละครแรก ที่เปิดข้อสงสัยนี้ คือพี่ชายที่แสนดี โกจุน ซึ่งทั้งชีวิตสิ่งเดียวที่ต้องการ คือทำให้ โกกยอม มีความสุข ไม่เว้นแม้แต่วาระสุดท้ายของชีวิต ในขณะเดียวกัน ความพยายามนั้นกลับกลายเป็นภาระทางใจให้กับน้องชาย จนถึงขั้นระเบิดอารมณ์ออกมา

แง่หนึ่ง เราอาจมองว่า โกจุน น่าสงสาร ใช้ทั้งชีวิตเพื่อคนอื่น แต่มองอีกด้าน ถ้านี่คือสิ่งที่เขาปรารถนา และเป็นเพียงความสุขเดียวที่เข้าจะคว้าไว้ได้ในชีวิตนี้ละ 

“นายไม่ต้องรู้ทุกเรื่องของพี่ก็ได้” คำพูดเพื่อนสนิทของ โกกยอม กำลังช่วยปลดปล่อยความรู้สึกผิดที่มีต่อพี่ชาย ขณะเดียวกัน ก็ช่วยย้ำว่า โกจุนมีสิทธิกำหนดชีวิตตัวเอง และทั้งหมดเขาเลือกแล้ว

ไม่ต่างกับ ซนจูอา อีกตัวละครที่รับบทโดย จอนโซนี คนรักในฝันของใครหลายคน ด้วยความสดใสในวัยเยาว์ของเธอ ที่คอยผลักดันอดีตแฟนหนุ่ม ฮงชีจุน (รับบทโดย อีจุนยอง) แต่แล้ววันหนึ่ง ไม่ต่างฝ่ายต่างเติบโต ซนจูอา เรียนรู้ที่จะปล่อยมือในเวลาที่เหมาะสม

รักที่ไม่ต่างกับการประคบประหงมลูกน้อย คือสิ่งที่ผู้คนมองเห็นจาก จูอา เพราะเธอยินดีสละทุกความต้องการของเธอ เพื่อความสุขของแฟนหนุ่มได้เสมอ มันอาจน่าหัวเราะในความคิดคนอื่น

แต่เมื่อนี่คือความรักที่เธอตัดสินใจ และตั้งใจ ท้ายสุดเมื่อปลายทางไม่เป็นไปตามต้องการ จูอา กลับยืนยันได้เต็มปาก ว่าที่ผ่านมาเธอไม่มีอะไรต้องเสียใจและแก้ไขแล้ว

ท้ายสุด Melo Movie ยังคงรอให้ทุกคนไปพิสูจน์ด้วยตัวเอง ว่าเรื่องราวนี้ชวนอบอุ่น จนจั๊กจี้หัวใจ หรือเจ็บปวดไปกับการเปลี่ยนแปลงของตัวละคร มากกว่ากัน