40 สาขาใน 55 ปีของ ‘นายอ้วนเย็นตาโฟ’ เป้าหมายใหญ่อยากเห็นแบรนด์บุกเบิก Food Destination เพื่อคนทุกเจน

หนึ่งในปัญหาโลกแตกของคนไทยที่กลายเป็นเรื่องชวนทะเลาะหลายครั้ง ก็คือ ‘วันนี้กินอะไรดี?’ ประโยคคำถามสั้นๆ แต่ชวนหงุดหงิดทุกทีเวลาอยู่กลางวงสนทนาของคนหลายกลุ่ม ยิ่งถ้ามาเป็นครอบครัวเสียงยิ่งแตก พ่อจะกินนี่ แม่จะกินโน่น คุณลูกก็จะกินนั่น

Pain point นี้ของคนไทยกลายมาเป็นจุดเริ่มต้นเล็กๆ ของทายาทรุ่นที่ 3 ของ ‘นายอ้วนเย็นตาโฟ’ (ชื่อเก่าคือ เย็นตาโฟเสาชิงช้า) ‘กิจ – ศุภกิจ ตระกูลกิจเจริญ’ ที่อยากจะเปลี่ยนแปลงทั้ง เย็นตาโฟ และความเป็นอาหารสตรีทฟู้ด ให้ดูทันสมัยขึ้น และครบจบที่เดียว

ต่อยอดจาก ‘ทายาทรุ่น 2’ ที่อยากให้รสมือของเย็นตาโฟนิ่งขึ้น เริ่มมีการควบคุมคุณภาพของวัตถุดิบเอง และพัฒนาน้ำซอสเย็นตาโฟต่างๆ ที่สามารถควบคุมรสชาติได้

จนกระทั่ง ‘รุ่นที่ 3’ เรียกว่าเป็นรุ่นที่ทำให้คนกรุงเทพฯ รู้จัก ‘เย็นตาโฟเสาชิงช้า’ ในชื่อใหม่ก็คือ ‘นายอ้วน’ เพราะช่วงหลังๆ เย็นตาโฟย่านเสาชิงช้าไม่ได้มีแค่เจ้าเดียวอีกแล้ว ทั้งมีการออกนอกพื้นที่เดิม ต่อยอดด้วยการเปิดในห้างสรรพสินค้า หรือคอมมูนิตี้ข้างนอก เพื่อขยายฐานลูกค้าให้หลากหลายขึ้น

[ เปลี่ยนใจคนไม่ชอบเต้าหู้ยี้ pain point เย็นตาโฟ ]

กิจ – ศุภกิจ ให้สัมภาษณ์กับ TODAY Bizview เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในรุ่นที่ 3 ที่ชัดเจนเลยก็คือ ‘การยกมาตรฐานของเย็นตาโฟ’ จากเดิมที่คนไทยกลายกลุ่มอาจจะไม่ชอบความเป็นเต้าหู้ยี้ เลยไม่ได้เปิดใจกับเย็นตาโฟเท่าที่ควร

“น้ำซอสของนายอ้วนฯ เป็นน้ำซอสเย็นตาโฟเฉพาะของทางร้าน มีลูกค้าหลายคนที่เคยไม่ชอบเต้าหู้ยี้ พอได้มาทานนายอ้วนฯ ก็กลับมาชอบเมนูนี้มากขึ้น”

“จากรุ่นที่ 1 อากงจะเน้นการซื้อวัตถุดิบมาทำ รุ่น 2 คือ คุณพ่อก็จะคัดวัตถุดิบมากขึ้น หาของดีๆ คุณภาพดีมาให้ลูกค้า ส่วนรุ่นผมก็คือรุ่นที่ 3 เราจะพาเย็นตาโฟไปนอกเขตเสาชิงช้า รวมทั้งทำรสชาติของน้ำซอสเย็นตาโฟให้ลูกค้าส่วนใหญ่ชอบ ยกระดับเย็นตาโฟให้เป็นเมนูในใจของใครหลายคนมากขึ้น”

ส่วน ‘บะเต็ง’ ซิกเนเจอร์ที่ต้องมีในทุกชามของนายอ้วนฯ ‘กิจ-ศุภกิจ’ อธิบายตามความเข้าใจของเขาว่า “ด้วยความที่อากงเป็นนักชิม และการที่เมนูของร้านเราใช้ซอสเย็นตาโฟมาเป็นเบส ก็คือรสชาติเปรี้ยวกับหวานเป็นหลัก แต่ยังไม่มีรสชาติเค็มมาตัด หมูบะเต็งจึงเป็นส่วนรสชาติที่ยังขาด พอครบรสเปรี้ยว หวาน เค็ม เย็นตาโฟจึงมีรสชาติกล่อมขึ้น”

[ นายอ้วนฯ เจน 3 = รีฟอร์มเย็นตาโฟใหม่ ]

สำหรับ กิจ-ศุภกิจ เขามองเมนูเย็นตาโฟเหมือน ‘ญาติผู้ใหญ่’ คนหนึ่งที่เพิ่มความสนุก เปลี่ยนการแต่งกายใหม่ ปรับบรรยากาศให้สดใสขึ้น ด้วยการคอลแลปกับแบรนด์หรือสินค้าต่างๆ ที่น่าสนใจ เช่น เก็กฮวยน้าเน๊ก, เป๊ปซี่ และเถ้าแก่น้อย ซึ่งเริ่มคอลแลปเมื่อปีที่ผ่านมาครั้งแรก

“กลุ่มลูกค้าของนายอ้วนฯ เดิมทีช่วงอายุจะอยู่ที่ 35-40 ปี ถือว่าเป็นแบรนด์ที่ไม่วัยรุ่นเท่าไหร่ ปีนี้เลยมีแพลนที่อยากจะออกอีเวนต์มากขึ้น ทำให้แบรนด์เฟรช เจาะกลุ่มคนรุ่นใหม่มากขึ้น”

“ส่วนต่างชาติยังมีสัดส่วนน้อย ประมาณ 5% ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นคนไทยมากกว่า”

ซึ่งสาขาทั้งหมดในปัจจุบันกว่า 40 แห่ง ยังเป็นการลงทุนโดยเจ้าของเองทั้งหมด และไม่มีแพลนที่จะเปิดขายในรูปแบบแฟรนไชน์ ส่วนหนึ่งอาจเพราะเรื่องของการควบคุมคุณภาพ รสชาติที่น่าจะยากเกินไป

นอกจากนี้ นายอ้วนเย็นตาโฟอาจจะใช้กลยุทธ์การตลาดแบบ ‘มาสคอต’ กระตุ้นการรับรู้เกี่ยวกับแบรนด์มากขึ้น ซึ่งมาสคอตยังเป็นการตลาดที่นักการตลาดนิยมใช้ เพื่อเจาะฐานลูกค้าใหม่ และเป็นกลุ่มเป้าหมายอายุน้อย

เห็นได้จากแบรนด์น้องใหม่ ‘เย็นเย็น’ (โดยนายอ้วน) หรือ Yen Yen by naiuan ซึ่งเป็นขนมหวานและเครื่องดื่มที่เปิดตัวเมื่อวันที่ 23 สิงหาคม 2566 ที่ผ่านมา ส่วนหนึ่งเพราะต้องการเติมความฝันที่อยากจะปั้น ‘Food Destination’ ศูนย์อาหารเพื่อคนทุกเจน

[ ถ้านายอ้วนฯ ทำฟู้ดคอร์ส เป้าหมายเป็น Food destination ]

สำหรับนายอ้วนเย็นตาโฟ แบรนด์ที่เริ่มต้นมาจากเย็นตาโฟในซอยเล็กๆ ย่านเสาชิงช้า แต่ปัจจุบัน ญาติผู้ใหญ่คนนี้ได้แตกไลน์ทำอื่นๆ อีกมาก เพื่อตอบสนองความเป็นฟู้ดคอร์สคนไทยในอนาคต

“ตอนนี้เรามีทั้ง นายอ้วนเย็นตาโฟ, YEN YEN ที่เป็นแบรนด์ของหวาน, PASTA101 ซึ่งมีเดลิเวอรี่ประมาณ 10 สาขา และสาขาใหม่เพิ่งเปิดที่ The Glass Market Bangna แล้วก็จะมีร้านก๋วยเตี๋ยวต้มยำเจ๊อ้วนที่ Big C รัชดา”

“เป้าหมายที่อยากจะเห็นคือ ในอนาคตแทนที่นายอ้วนฯ จะไปแค่แบรนด์เดียว สามารถไปเป็นแพ็คคู่กับ YEN YEN ได้ หรือมีแบรนด์สตรีทฟู้ดร้านอื่นที่เข้ามาร่วมกับฟู้ดคอร์สนี้ของนายอ้วนฯ ได้ เพื่อเติมให้มันครบ”

“เราอยากเติบโตร่วมกับแบรนด์สตรีทฟู้ดไปด้วยกัน หลักๆ นายอ้วนฯ อยากจะโฟกัสตลาดคนทำงาน และกลุ่มครอบครัวให้ครบ พวกเขาสามารถมาทานแล้วจบได้ที่เดียว เป็นเหมือน Food Destination”

สำหรับ กิจ-ศุภกิจ เขามองว่า การทดลองตลาดและโมเดลใหม่ๆ ที่มีนายอ้วนฯ คู่กับแบรนด์อื่นด้วย เช่น YEN YEN หรือ PASTA 101 เป็นความถนัดและเป็นสิ่งที่ธุรกิจต้องการจะไป การแตกไลน์ใหม่ยังคงอยู่ในแวดวงอาหารและเครื่องดื่ม ซึ่งเป็นสมรภูมิเดิมที่ถนัดมากกว่า

การทำธุรกิจในยุคนี้ จากประสบการณ์ที่เข้ามารับช่วงต่อธุรกิจ 7-8 ปี กิจ-ศุภกิจ เชื่อว่า “เราต้องคล่องตัวไว้ก่อน อย่าเพิ่งมี fix cost เยอะ ที่สำคัญต้องเอาเงินมาอยู่ในธุรกิจ คือใช้เงินหมุนเวียนในธุรกิจก่อน ไม่ใช่ดึงเงินจากส่วนอื่นมาหมุน นี่เป็นเหตุผลที่ทำให้นายอ้วนเติบโตได้เร็ว สเกลตัวเองไว้กว่าที่คิด”

สรุป 4 เป้าหมายใหญ่ที่นายอ้วนเย็นตาโฟจะสเกลอัพตัวเองในอนาคต ก็คือ

1. ภายในปลายปีนี้นายอ้วนฯ จะเปิดตลาดในต่างจังหวัด เริ่มจากภาคอีสานก่อน เช่น โคราช, ขอนแก่น

2. วางเป้าจะพานายอ้วนเย็นตาโฟไปตลาดต่างประเทศ เป็นตัวแทนทีมชาติในการพูดถึงเย็นตาโฟในต่างแดนให้ดีที่สุด

3. นายอ้วนฯ ต้องการสร้างอาณาจักรอาหาร เติมแบรนด์ต่างๆ ทั้งลงทุนเอง และคอลแลปร่วมกับแบรนด์อื่น เพื่อจับตลาดเจนต่างๆ ให้ครบ

4. ตั้งเป้า 5-10 ปีข้างหน้า อยากจะพานายอ้วนฯ เข้าตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย

ต้องพูดว่า นายอ้วนฯ เป็นหนึ่งในอาหารสตรีทฟู้ดไทยที่ represent สู่สายตานักท่องเที่ยวต่างชาติได้ดี ทั้งแนวคิด เป้าหมาย และการลงมือทำจริง จากการสัมภาษณ์ครั้งนี้ทำให้มองว่า ศักยภาพของนายอ้วนฯ ที่จะพาเย็นตาโฟไทยสู่เวทีโลกอาจจะใกล้เข้ามาอีกนิด ซึ่งวันหนึ่งเราอาจจะเห็น ‘เย็นตาโฟ’ ติดอยู่ในลิสต์อาหารไทยที่แนะนำเมื่อมาเยือนประเทศไทยก็ได้