‘ไม่ได้อยากเป็นคนเก่ง อยากรวย’ พยาบาลโพสต์ขอลาออกหลังบรรจุ บอกรายได้สวนทางค่าครองชีพ

พยาบาลโพสต์ขอลาอกจากงาน โลกออนไลน์สะดุดเหตุผล “ฉันไม่ได้อยากเป็นคนเก่ง ฉันอยากเป็นคนรวย” พร้อมระบุรายได้สวนทางรายจ่าย อยากตั้งเป้าหมายไม่ยึดติดความมั่นคงกับงานราชการ

วันที่ 24 เม.ย. 2565 โลกออนไลน์ได้แชร์โพสต์ของ Smook Sudarut ซึ่งโพสต์เมื่อวันที่ 23 เม.ย. 2565 เวลา 17.09 น. ระบุถึงการขอลาออกจากการเป็นข้าราชการพยาบาล ที่น่าสนใจคือ รูปภาพแจ้งขอลาออก ที่เขียนว่า “ฉันไม่ได้อยากเป็นคนเก่ง ฉันอยากเป็นคนรวย”

โดยเนื้อหาที่โพสต์สรุปว่า ขอกราบลาออกจากข้าราชการ บทนำ อย่าเรียนจบแล้วกลายเป็นแค่บัณฑิต จงเป็นตำนานแบบที่อาจารย์ยังด่าให้รุ่นน้องฟังอยู่ ทั้งที่จบมานานแล้ว เริ่มดิฉันคือชะนี ที่สอบติดทุนได้เป็นพยาบาล การมาเรียนในวงการนี้ไม่ได้มีจิตใจเมตตาปราณีอะไรนักหรอก แค่ทำตามหน้าที่ลูกที่ดี ศิษย์ที่น่ารัก ในบางอารมณ์ถ้าคนไหนกวนตีนใส่เรามากๆ เราก็อยากหยุมหัวเขาได้เหมือนกัน

เรียนจบมาทำงาน ใช้ชีวิตแบบวนลูป(ตื่น กินข้าว อาบน้ำ ขึ้นเวร นอน ตื่น กินข้าว อาบน้ำ ขึ้นเวร)
มันก็จะวนๆ แบบนี้ ช่วงแรกอยู่ในตำแหน่งพนักงานประกันสังคมขึ้นเวรจนเงินเดือนหมื่นเจ็ด ไม่ต้องใช้ เพราะแค่ค่าเวรก็ 3-4 หมื่นแล้ว แต่บ่อยครั้งที่การไปทำงานก็ทำให้เจออะไรบางอย่าง ไม่เป็นไปตามที่เราคาดหวังและใช้ร่างกายมากๆ มันเลยเกิดอารมณ์อยากลาออกบ่อยๆ หรือไม่ก็มองหาทางที่เหมาะกับตัวเองตลอด(ตลอดจริงๆ) ใช้ชีวิตมาเรื่อยๆเปื่อยๆ

แต่ระหว่างนั้นก็ไม่เคยปฏิเสธโอกาสที่เข้ามานะ มีสอบอะไรได้ก็ไปสอบ(เลือกบรรจุไปแม่ฮ่องสอน ปัตตานีก็ทำมาแล้ว) จนสุดท้ายได้บรรจุข้าราชการที่ กทม. ส่วนนึงก็ทำเพื่อตัวเอง หวังใจว่าการเป็นพยาบาลข้าราชการ มีหน้าที่การงานการเงินที่มั่นคง จะทำให้แม่ ให้ครอบครัวสบายใจ แต่พออะไรที่มันไม่ใช่ มันก็เหมือนเราใช้ชีวิตไปวันๆ กับเงินเดือนหมื่นห้ามีสิทธิข้าราชการ ที่ใครๆ บอกว่ามั่นคง

อยู่มาจนได้ปีกว่าๆ เริ่มไม่เห็นคุณค่าของตัวเองต่องานที่ทำละ (จะบอกว่ามันไม่ใช่ ก็ไม่เชิง) ประกอบกับเงินเดือนที่ได้มันสวนทางกับค่าครองชีพ ตอนแรกจะย้ายกลับบ้านที่ระยอง ดำเนินการเตรียมเส้นทางพร้อม แต่ก็ปัดตกเพราะเรามองว่ายังไงก็ไม่พ้นชีวิตประมาณเดิม เราเลยเริ่มมีความคิดที่จะไม่เป็นข้าราชการละ แต่!!! ก็มีคนห่วงบวกพูดใส่ คงเตือนสติแหละ ในเรื่องที่ว่าเป็นข้าราชการมั่นคงแล้ว มั่นคงเพราะรัฐบาลเลี้ยงตอนแก่หลังเกษียณและไม่ถูกไล่ออกง่ายๆ

เรารับฟังนะ แต่คนหน้าเงินแบบเราอย่างที่บอก เรายังมองความมั่นคงก็คือความมั่งคั่ง ถ้ายังหาเลี้ยงตัวเองได้ และมีเงินใช้ยามฉุกเฉิน เราก็รู้สึกว่านี่คือความมั่นคงแล้ว มั่นคงเพราะราชการถูกไล่ออกยาก

แต่ชีวิตเราทำไมต้องมานั่งทำงานแบบกลัวโดนไล่ออก เราไม่ได้เกิดมาเพื่อได้ลองใช้ชีวิตแบบเต็มที่รึไง
บางคนคงมองว่าเราโง่ที่ทิ้งงานกับตำแหน่ง..ที่มีแต่คนอยากได้ไป แต่ย้ำนะว่านิยามความสุขของชีวิตและเป้าหมายของการเกิดมาใช้ชีวิตอยู่มันไม่เหมือนกัน แต่ละคนมันก็มีความชอบ และทัศนคติต่อความสำเร็จในชีวิตที่แตกต่างกัน บางคนมองว่าข้าราชการคือความสำเร็จของตัวเอง เราก็เคยมีความคิดนั้น แต่พอได้มาเป็นแล้ว มันดันไม่ใช่ อาชีพมันก็คืออาชีพ เราคงไปห้ามหรือเปลี่ยนความคิดคนอื่นไม่ได้ ทุกอาชีพก็มีคุณค่าหาเงินเลี้ยงตัวเองได้เหมือนกัน แค่มีความสุขกับสิ่งที่ทำก็พอ

ขอแค่อย่าปิดกั้นตัวเอง และอย่าเป็นคนในแบบที่คนอื่นอยากให้เป็น ถ้าให้เราปล่อยให้ตัวเองเป็นในแบบที่คนอื่นอยากให้เป็น หรือเป็นแบบนั้นเพราะจำใจเป็นแล้วเมื่อไหร่เราจะได้เป็นตัวเองในแบบที่ตัวเราอยากจะเป็นสักทีสุดท้ายเราชอบคำนี้ ตั้งเป้าหมายชีวิตไว้ให้ไกล ทำได้ก็เป็นเรื่องดี ทำไม่ไหว…อย่างน้อยก็รู้ว่าไม่มีอะไรได้มาง่ายๆโดยไม่มีอุปสรรค ขอบคุณที่อ่านจนจบ ขอบคุณที่ให้โอกาส คนที่อยู่เบื้องหลังทุกคน

ที่มา https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1665000117202484&id=100010775345192