“ประณัยยา อุลปาทร” หนึ่งชีวิตที่ส่องแสงในใจให้กับคนใกล้ตัว

ประณัยยา อุลปาทร ลูกสาวอันเป็นที่รัก เพื่อนที่ใส่ใจคนใกล้ตัวเสมอ นักเรียนอันดับหนึ่ง และผู้ซึ่งอุทิศความรู้ความสามารถให้กับสังคมเสมอ

แป้ง-ประณัยยา เกิดที่กรุงเทพมหานคร คุณพ่อและคุณแม่ นายจิระพันธ์และนางอรัญญา อุลปาทร โดยคุณแม่ตั้งชื่อว่าประณัยยาที่มีความหมายว่า “ผู้ซึ่งเป็นที่รัก” แป้งเป็นลูกสาวคนเล็กสุดของบ้าน โดยมีพี่ชายและพี่สาวรวม 2 คน

ประณัยยาเป็นคนที่เรียนเก่งมาตั้งแต่ไหนแต่ไร ในปี 2546 สอบเข้าคณะเศรษฐศาสตร์หลักสูตรภาษาอังกฤษ (BE) ด้วยทุน ดร.ป๋วย อึ๊งภากรณ์  และจบการศึกษาระดับชั้นปริญญาตรีด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง

ในรั้วมหาวิทยาลัยประณัยยาเป็นแบบอย่างในหลายด้าน ทั้งการเรียน กิจกรรม เป็นที่รักของเพื่อน เป็นคนที่แบ่งปันความรู้และใส่ใจการเรียนของเพื่อนร่วมชั้นเรียน เป็นนักกิจกรรมตัวยง เข้าร่วมค่ายอาสาพัฒนาชนบท เพื่อเปิดโลกทัศน์ของตนเอง และด้วยความตั้งใจอยากทำงานเพื่อสังคม

ประณัยยาศึกษาระดับชั้นปริญญาโท MBA (Masters of Business Administration) ที่มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด ประเทศอังกฤษ และเป็นที่ที่ได้พบกับสามี ฮาร์มิช มากอฟฟิน (Hamish Magoffin) ชาวออสเตรเลีย ซึ่งทั้งสองคนใช้เวลาศึกษากันก่อนจะแต่งงานกันที่ประเทศไทยและใช้ชีวิตคู่อย่างอบอุ่นมานาน 10 ปี ก่อนจะมีลูกชายด้วยกันหนึ่งคน อาเธอร์ มากอฟฟิน (Arthur Magoffin) ที่เข้ามาสร้างความสุขให้กับครอบครัวในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา

หลังจากคลอดลูกชาย ประณัยยาเผชิญกับโรคซึมเศร้าหลังคลอดรุนแรง (Severe Postpartum Depression) และพยายามต่อสู้เพื่อเอาชนะโรคนี้แต่ไม่สำเร็จ ก่อนจะเสียชีวิตในวันที่ 2 กันยายน 2564

ฮาร์มิชเล่าเรื่องของประณัยยาถึงความเป็นคนจิตใจอ่อนโยน ดั่งเช่นที่ทุกคนได้รู้จัก

“สำหรับผมแล้ว คำที่อธิบายประณัยยาได้ดีที่สุดคือความสวยงาม ทั้งจากข้างในจิตใจและข้างนอก”

ฮาร์มิชได้เล่าถึงจดหมายที่ประณัยยาเขียนไว้ให้ใจความส่วนหนึ่งบอกว่า

“ฉันรักคุณ และโชคดีมากที่ได้อยู่กับคุณ สามีที่ดีที่สุดและอีกครึ่งหนึ่งของชีวิต ฮาร์มิชพยายามอย่างดีที่สุดแล้วในการช่วยให้ฉันมีชีวิตต่อไป ฉันหวังว่าคุณจะพบกับความเงียบสงบในใจ”

ประณัยยาได้ทำงานเพื่อสังคมผ่านโครงการต่างๆ เช่นโครงการ TRAFS โครงการ Thai Young Philanthropist Network (TYPN) โดยใช้ความรู้เกี่ยวกับเศรษฐศาสตร์และการเงินในการพัฒนาชีวิตของคนที่ด้อยโอกาส ด้วยความเชื่อที่ว่า  “การศึกษาที่เท่าเทียมให้โอกาสทุกคนเท่ากันที่จะพัฒนาสู่ความสำเร็จอย่างเต็มศักยภาพ” นอกจากนี้ประณัยยายังช่วยเหลือคนที่ประสบกับความเดือดร้อนลำบากจากสถานการณ์ภัยพิบัติ ผ่านโครงการ SavingNEPAL ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นส่วนหนึ่งของงานเพื่อสังคมที่ประณัยยาทำมาตลอดชีวิต

หลังจากประณัยยาจากไป มีผู้คนนับร้อยที่เขียนถึงช่วงเวลาที่ได้มีโอกาสใกล้ชิดประณัยยา ซึ่งล้วนแต่เป็นข้อความที่สะท้อนถึงความความประทับใจในตัวประณัยยา หลายคนที่ได้มีโอกาสทำงานและใช้ชีวิตกับประณัยยา จะได้รับพลังงานบวกและกำลังใจในชีวิตมหาศาล เปรียบได้กับผู้ซึ่งส่องแสงในใจให้กับคนรอบข้าง แม้จะอยู่ในวันและคืนที่ยากลำบากดั่งวันที่แสงดาวดับไป

ประณัยยาจะอยู่ในใจของคนที่ได้ใกล้ชิดไปตลอดกาล

หมายเหตุ วันที่ใจส่องแสง เป็นหนึ่งในเพลงโปรดของประณัยยา อุลปาทร ในช่วงชีวิตของการเรียนมหาวิทยาลัย