“เธอติดโสเภณีหรออีฟ” ภาพยนตร์สั้น ‘CONCETTA’ หนึ่งในผลงานชิ้นโบว์แดงของ ‘AORTA’ ที่ดัดแปลงมาจากนวนิยายกระแสสำนึกแซฟฟิก เรื่อง ‘Stream of Concetta’ ของ ‘Ladys’ ซึ่งเล่าถึงความสัมพันธ์ลึกซึ้ง ระหว่างนักเขียนสาวที่ยังไม่เจนโลก กับ โสเภณีหญิงผู้ผ่านหลากฤดูกาลในชีวิต

โดย ‘อีฟ’ (รับบทโดย ไอญา – ภูมิรัตน์ ลอร่า แวนเฮค) นักเขียนวัย 25 ปี ที่เริ่มหมดไฟในการทำงาน ได้บังเอิญพบเจอกับ ‘คอนเชตต้า’ (รับบทโดย ต่าย – เพ็ญพักตร์ ศิริกุล) โสเภณีชั้นสูง ที่แวะเวียนมาหาลูกค้าในอพาร์ตเมนต์เดียวกัน

***เปิดเผยเนื้อหาบางส่วนของภาพยนตร์***

การสบตาเพียงชั่วครู่ ทำให้อีฟเกิดความสนใจใครรู่ในตัวของอีกฝ่าย ว่าเพราะเหตุใด โสเภณีคนนี้จึงสามารถทำให้ลูกค้าคลั่งไคล้ และอาลัยอาวรณ์ได้ถึงเพียงนั้น  เธอจึงตัดสินใจเป็นลูกค้า เพื่อให้ได้ใกล้ชิดกับคอนเชตต้า และหลังจากที่พวกเธอได้รู้จักกัน ตัวอักษรในหน้ากระดาษของอีฟก็เริ่มเพิ่มขึ้น พร้อมกับการถลำในความสัมพันธ์ซึ่งยากจะถอนตัว

[ชีวิต ‘เรียบง่าย’ และ ‘ไม่เจ็บปวด’ ท้าทายกรอบเล่าแบบเดิม]

แน่นอนว่า ‘CONCETTA’ เป็นมากกว่าภาพยนตร์รักทั่วไป เพราะจะมีภาพยนตร์สักกี่เรื่องกัน ที่กล้านำเสนอเรื่องราวความสัมพันธ์ระหว่างผู้หญิงกับผู้หญิง โดยที่หนึ่งในตัวละครหลักทำอาชีพ Sex Worker อย่างภาคภูมิใจ ไม่ใช่ด้วยเหตุผลยากจน ถูกหลอกลวง หรือไม่มีทางเลือกอื่นในชีวิต

ที่ผ่านมา สื่อบันเทิงมักนำเสนอ ประเด็น ‘Sex Worker’ ในมิติที่รุนแรง ฉูดฉาด ก่อนจะมีจุดจบที่น่าสังเวช หรือถ่ายทอดเนื้อหาเกี่ยวกับสภาพปัญหา ความเจ็บปวด การกดทับ และตัดสินด้วยอคติด้านศีลธรรม เพราะอาชีพ Sex Worker ยังไม่ได้รับการยอมรับจากผู้คน  รวมถึงไม่มีการคุ้มครองตามกฎหมาย

ทั้งที่ สหพันธ์ผู้ขายบริการทางเพศนานาชาติ (International Union of Sex Workers) ประเมินว่า ไทยมีพนักงานบริการทางเพศ (Sex Worker) กว่า 250,000 คน อยู่ในอันดับ 8 ของโลก และคงไม่มีใครกล้าปฏิเสธว่า ปัจจุบัน อาชีพ Sex Worker ยังคงเผชิญกับปัญหาการตีตรา และความไม่เป็นธรรมมากมาย ซ้ำร้ายการนำเสนอเนื้อหาทำนองนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า อาจสร้างภาพจำเชิงลบของอาชีพนี้ในใจของผู้คนไปโดยปริยาย 

ทว่า ‘CONCETTA’ พยายามเล่าถึงอาชีพโสเภณีอย่างเรียบง่าย โดยทำให้การมีอยู่ของอาชีพนี้เป็นเรื่องปกติในสังคม ผ่านการฉายชัดให้เห็นว่า ‘โสเภณี’ ก็คือมนุษย์คนหนึ่งที่ประกอบอาชีพ และทำงาน เพื่อเหตุผลบางอย่างในชีวิตไม่ต่างจากคนอื่นๆ

“เลยมาทำงานผู้หญิงแบบนี้น่ะเหรอ”

“งานแบบนี้ งานแบบไหนเหรอ เชื่อเถอะว่า ชีวิตที่เป็นแบบนี้ดีกว่าเป็นไหนๆ และฉันทำได้ดีมากเกินกว่าจะก้มหน้าเป็นอะไรที่คนมองว่าสูงส่ง”

นอกจากนี้ ยังไม่ละทิ้งการสร้างค่านิยมที่ดี โดยไม่ลดทอนคุณค่าของ Sex Worker ผ่านไดอะล็อกดังกล่าว แสดงให้เห็นว่า อาชีพนี้ไม่ได้มีเกียรติ หรือศักดิ์ศรีน้อยกว่าอาชีพอื่น อีกทั้ง พวกเขายังรู้สึกภูมิใจในการทำงานของตน ท่ามกลางเสียงตัดสินมากมายจากสังคมภายนอก การยืนหยัดของตัวละคร ‘คอนเชตต้า’ จึงยิ่งสร้างพลัง เพราะสำหรับเธอแล้ว การเป็นโสเภณี คือเส้นทางที่เธอเลือกได้ และเต็มใจเลือกด้วยตนเองอย่างแท้จริง ไม่ใช่เพราะการบีบบังคับ ความยากจน หรือความจำเป็นในการดิ้นรนเอาชีวิตรอด

“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงแบบที่เธอเป็นเลย ผู้หญิงที่เป็นที่ต้องการของใครๆ การเป็นที่ต้องการ การเป็นคนที่ใครเขาขาดไม่ได้ การถูกรัก ถูกครอบครอง ฉันเฝ้าเขียนถึงสิ่งนั้นมาทั้งชีวิต แต่ฉันกลับไม่เคยสัมผัสถึงมันเลย ไออุ่นที่แท้จริงของความต้องการ”

และท้ายที่สุด ภาพยนตร์ก็ได้เปิดเผยว่า อีฟไม่ได้มีเจตนาดูถูก หรือเหยียดหยามอาชีพโสเภณี อย่างที่คอนเชตต้าเข้าใจผิด เพียงแต่อาชีพนี้เป็นเรื่องที่ห่างไกลจากตัวเธอ เพราะอีฟไม่ได้สัมผัสถึงการเป็นที่รักที่ต้องการของคนอื่น ทั้งที่เป็นสิ่งที่เธอเฝ้าฝันมาโดยตลอด

คำกล่าวข้างต้น อาจสะท้อนถึงประเด็น ‘การมองเห็นคุณค่าในตัวเอง’ ซึ่งผูกโยงกับการได้รับการยอมรับ ความรัก และความต้องการจากบุคคลอื่น เพราะเมื่อเรายังไม่รักตัวเองมากพอ และยังไม่พอใจในสิ่งที่ตัวเองเป็น เราจึงมักขวนขวาย และใฝ่หาความรักจากใครสักคนมาทดแทนช่องว่างนั้น รวมถึงยินยอมให้คนอื่นกลายเป็นผู้กำหนดคุณค่าในตัวเรา

“แล้วคุณล่ะ โตขึ้นอยากเป็นอะไร”

“เป็นผู้หญิง”

“งั้นก็เหมือนกันสิ”

จริงๆ แล้ว สิ่งที่คนเราต้องการอาจไม่ใช่การเป็นเหมือนคนอื่น ไม่ใช่รูปลักษณ์ที่งดงาม ไม่ใช่ชื่อเสียงเงินทอง ไม่ใช่ความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ แต่อาจเป็นเพียงการได้ใช้ชีวิตในแบบที่เป็นตัวเอง ดังเช่นตัวละครทั้งสองที่ปรารถนาเป็น ‘ผู้หญิงคนหนึ่ง’ ซึ่งอาจไม่ได้ตรงตามบรรทัดฐานของสังคม แต่นั่นคือสิ่งที่พวกเธอยังจะอยากเป็นและรักษาไว้ แม้จะต้องเติบโตในสังคมที่ไม่ได้ใจดีนัก

[คู่รักคู่นอน wlw ก็ต้องเซฟ]

ยิ่งไปกว่านั้น ภาพยนตร์สั้น ‘CONCETTA’ ยังฉายภาพ ‘การใช้ถุงยางอนามัยในการมีเพศสัมพันธ์’ อย่างแยบยล ไม่ว่าจะระหว่างผู้หญิงกับผู้ชาย หรือผู้หญิงกับผู้หญิงก็ตาม ซึ่งถือเป็นอีกหนึ่งแรงขับเคลื่อนที่ดีจากสื่อมวลชน

เพราะในปี 2568 สถานการณ์ผู้ติดเชื้อ HIV ภาพรวมของประเทศไทยย่ำแย่ลงกว่าเดิม โดยมีผู้ติดเชื้อ HIV สะสมสูงถึง 547,556 คน และมีผู้ติดเชื้อ HIV รายใหม่ จำนวน 13,357 คน ดังนั้น การสอดแทรกประเด็นนี้ในสื่อบันเทิง จึงช่วยสร้างความตระหนักรู้ในเพศศึกษาให้แก่ผู้ชมมากขึ้น

มิหนำซ้ำยังสร้างความเข้าใจที่ถูกต้อง ในการมีเซ็กซ์ระหว่างคู่รักคู่นอน wlw (Women Loving Women) ที่แม้อวัยวะเพศจะไม่ได้สัมผัสกันโดยตรง แต่ก็จำเป็นต้องใช้ถุงยางอนามัย ทั้งการใช้นิ้วสอดใส่ และการออรัลเซ็กซ์ เพื่อป้องกันการติดเชื้อ และโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ที่อาจเกิดขึ้นจากการสัมผัสกับอวัยวะเพศ ผิวหนังที่เป็นแผล หรือสารคัดหลั่งจากบริเวณที่ติดเชื้อโดยตรง เช่น หูดหงอนไก่ เริม และเชื้อไวรัส HPV เป็นต้น

โดยในปัจจุบัน ถุงยางนิ้วและแผ่นยางอนามัยสำหรับการออรัลเซ็กซ์ (Dental Dam) ยังไม่ได้มีการจัดจำหน่ายอย่างแพร่หลายในวงกว้างเท่าถุงยางอนามัยทั่วไป ทำให้คู่รักคู่นอนหญิงหญิงบางส่วนอาจไม่ทราบถึงวิธีการป้องกันเหล่านี้ หรือไม่สามารถเข้าถึงอุปกรณ์ทั้งสองได้ ส่งผลให้มีความเสี่ยงในการติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์เพิ่มมากขึ้น

นอกเหนือจากประเด็นเรื่องเพศแล้ว ‘CONCETTA’ ยังสะท้อนถึง ‘ภาวะหมดไฟในกลุ่มคนรุ่นใหม่’ อย่างตัวละคร ‘อีฟ’ ที่หมดใจในการทำงาน เพราะเธอเป็นคนที่คิดแทนทำ และขีดเขียนแทนการออกไปเผชิญโลกกว้าง 

สิ่งเหล่านี้เป็นผลพวงจากการทำงานอาชีพนักเขียน ซึ่งต้องทุ่มเวลาแทบทั้งหมดไปกับโลกแห่งจินตนาการ มากกว่าโลกแห่งความเป็นจริง

จนอาจทำให้อีฟพลาดโอกาสในการใช้ชีวิตแบบที่ต้องการ ทั้งที่จริงแล้ว บางสิ่งและคนบางคน ผ่านเข้ามาในชีวิตเราเพียงครู่เดียวเท่านั้น หากเราไม่ลงมือทำอะไรสักอย่าง ท้ายที่สุด สิ่งนั้นก็อาจจะพัดผ่านไปตามกาลเวลา ซึ่งคือบทเรียนที่ช่วยย้ำเตือนใจของผู้ชมว่า ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นแปรผันตามการกระทำของตัวเราเอง อย่าปล่อยให้โอกาสสำคัญหลุดลอยไป เพราะไม่งั้นเราอาจต้องติดอยู่กับความเสียดายไปตลอดกาล

“รู้ไหม ใครจะให้ทุกอย่างแบบที่เธอต้องการได้”

“ไม่มีหรอก ฉันไม่มีวันเจอคนนั้นหรอก ฉันรู้ดี”

“เธอไงล่ะ”