หมดยุค ‘ลาออกครั้งใหญ่’ พนักงานเสียใจ และอยาก ‘กลับไปทำงานครั้งใหญ่’

จากช่วงวิกฤตโควิด-19 ที่ผ่านมา หนึ่งใน ‘Buzzword’ ที่ถูกกล่าวถึงมากที่สุดในแวดวงคนทำงานก็คือ ‘The Great Resignation’ หรือการลาออกครั้งใหญ่ ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างแพร่หลายทั่วโลก โดยเฉพาะแถบสหรัฐอเมริกาที่มีอัตราการลาออกมากถึง 4 ล้านคน ในช่วงกลางปี 2021 ที่ผ่านมา

ซึ่งสาเหตุที่พนักงานตัดสินใจลาออกครั้งใหญ่พร้อมๆ กันก็มีหลายปัจจัย ทั้งสมดุลชีวิตที่น้อยลงจากการทำงานแบบ Remote Working ต้องเผชิญกับภาวะหมดไฟ วัฒนธรรมองค์กรที่เป็นพิษ และหลายคนก็ได้เรียนรู้ความต้องการของตัวเองมากขึ้น ในช่วงที่ต้องเว้นระยะห่างจากผู้คน ทำให้การตัดสินใจลาออกพร้อมกันนี้กระทบกับองค์กรเอกชนหลายแห่งเลยก็ว่าได้

แต่ผ่านไปไม่นานก็เริ่มมีสัญญาณบ่งชี้ว่า ยุคของ ‘The Great Resignation’ ได้จบลงแล้ว เพราะพนักงานที่แยกทางกับองค์กรในวันนั้นกลับรู้สึกเสียใจกับการตัดสินใจของตัวเอง และอยากกลับมาทำงานที่ตำแหน่งเดิม องค์กรเดิมมากกว่า

‘The Great Return’ เกิดขึ้นได้อย่างไร อะไรคือสาเหตุที่ทำให้มีพนักงานแบบบูมเมอแรงมากขึ้น ในบทความนี้ TODAY Bizview จะมาเล่าให้ฟัง

[ ถ้าใหม่ไม่ดีเท่าเก่า แล้วจะอยู่ให้รู้สึกแย่ไปทำไม ]

ข้อมูลจาก Joblist เผยว่า มากกว่า 1 ใน 4 หรือราว 26 เปอร์เซ็นต์ของคนทำงานที่ลาออกไปนั้น เสียใจกับการตัดสินใจลาออกของตัวเอง เมื่อพบว่างานใหม่ที่ดีพร้อมแบบที่ตั้งเป้าไว้นั้นหาได้ยากกว่าที่คิด แม้ว่าจะมีตำแหน่งงานที่ใกล้เคียงกันเปิดรับสมัครอยู่ แต่พนักงานเหล่านี้กลับบอกว่า งานใหม่ที่ได้ทำไม่เป็นไปตามที่คาดหวังไว้ กลายเป็นงานที่เดิมดีกว่า จึงทำให้พนักงานเหล่านี้อยากกลับมาทำงานที่องค์กรเดิม

นอกจากนี้ อีกเหตุผลที่หลายคนตัดสินใจลาออกครั้งใหญ่ในช่วงที่ผ่านมาก็เกี่ยวข้องกับประเด็นสมดุลชีวิต หรือ ‘Work-life Balance’ ด้วย

ซึ่งในตอนนั้นพวกเขามองว่า บริษัทหรือองค์กรเดิมไม่สามารถตอบโจทย์ความต้องการได้ แต่ในตอนนี้ นายจ้างหลายคนมีการปรับรูปแบบการทำงานให้สอดคล้องกับวิถีชีวิตพนักงานมากขึ้น คล้ายกับว่า เมื่อพนักงานเหล่านี้หันหลังกลับมามองก็รู้สึกเสียดายที่ได้ทิ้งองค์กรที่คุ้นเคยทั้งวิธีการทำงานและสภาพแวดล้อมไป

เจมส์ เบย์ลีย์ ศาสตราจารย์ด้านการพัฒนาความเป็นผู้นำ วิทยาลัยจอร์จ วอชิงตัน อธิบายปรากฏการณ์ ‘The Great Return’ ไว้ว่า ในช่วงแรกผู้คนรู้สึกว่าตนเองมีอำนาจในการบอกเลิกหรือลาออกได้โดยง่าย เพราะเป็นที่ต้องการขององค์กรมากกว่า แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว

พนักงานเหล่านี้จะกลายเป็น ‘Boomerang Employees’ เหตุผลไม่มีอะไรซับซ้อนไปมากกว่าตัวพนักงานเองก็รู้สึกว่า ‘ความคุ้นเคย’ คือสิ่งที่พวกเขามองหา มากกว่าสมดุลชีวิตในการทำงานหรือเหตุปัจจัยอื่นๆ

[ พนักงานก็อยากกลับไป องค์กรก็อยากอ้าแขนรับ ]

ไม่ใช่แค่พนักงานเท่านั้นที่พร้อมจะเป็นบูมเมอแรงกลับไปหาองค์กรเก่า แต่บริษัทเองก็อยากได้พนักงานเหล่านี้กลับมามากกว่าการต้องรับพนักงานหน้าใหม่ด้วย

เพราะสำหรับนายจ้างแล้ว ค่าใช้จ่ายในการคัดสรรคนทำงานใหม่ๆ เข้ามาย่อมมีต้นทุนมากกว่าการรับคนทำงานคนเดิมมหาศาลแน่นอน พนักงานบูมเมอแรงรู้งาน รู้จักสภาพแวดล้อม และคุ้นเคยกับวิธีการทำงานเป็นอย่างดี ไม่ต้องใช้ทรัพยากรในการฝึกสอนใหม่ มาถึงก็สามารถทำงานได้เลยทันที

แต่อีกมุมหนึ่งพนักงานบูมเมอแรงเหล่านี้ก็ต้องเผชิญกับแรงกดดันและข้อควรระวังเช่นกัน เพราะการที่ได้ลาออกไปครั้งหนึ่งแล้ว ก็จะทำให้องค์กรเกิดคำถามว่า หากพนักงานคนดังกล่าวเกิดความคิดที่จะลาออกขึ้นมาอีกครั้งล่ะ? การรับพนักงานบูมเมอแรงจะได้คุ้มเสียหรือไม่

ถึงอย่างนั้น ฝั่งองค์กรเองก็ต้องชั่งน้ำหนักให้ดีเหมือนกัน แม้ว่าพนักงานบูมเมอแรงจะมีข้อควรระวังอย่างที่กล่าวไป แต่ก็ต้องเชื่อมโยงไปยังต้นสายปลายเหตุของการลาออกในครั้งนั้นอย่างละเอียดว่า เหตุผลในการลาออกเกิดจากคนทำงานทั้งหมดหรือเปล่า องค์กรต้องทบทวนนโยบายหรือกลยุทธ์ในการจ้างงานเพิ่มเติมด้วยหรือไม่

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคสมัยนี้ ที่พนักงานมิลเลนเนียลและพนักงาน Gen Z เริ่มเข้ามามีบทบาทในองค์กรมากขึ้น องค์กรไม่อาจยึดติดระเบียบแบบแผน วิธีคิดแบบเดิมได้อีกต่อไป

นอกจากความยืดหยุ่น (Flexible) แล้ว ต้องใส่ใจไปถึงการปรับเปลี่ยนไปตามประสบการณ์ของพนักงานด้วย ทำให้พวกเขามั่นใจว่า พนักงานเองก็สามารถสร้างชอยส์ในการทำงานให้เหมาะสมกับรูปแบบชีวิตของตนเองมากที่สุด

อ้างอิง:

https://www.cnbc.com/2022/08/12/how-to-get-your-old-job-back-if-you-regret-joining-the-great-reshuffle.html

https://www.forbes.com/sites/benjaminlaker/2022/02/17/from-the-great-resignation-to-the-great-return-bringing-back-the-workforce/?sh=5dbc126525e5