กรณ์-พิธา-จาตุรนต์ ระดมสมอง แนวทางเยียวยาผลกระทบโควิด-ฟื้นฟูเศรษฐกิจ

วันที่ 29 เม.ย. รายการ Workpoint Today ทางเพจ Workpoint News ได้ชวนนักการเมือง 3 คน ซึ่งเป็นระดับอดีตรัฐมนตรีและหัวหน้าพรรค ร่วมพูดคุยถึงเรื่องทางออกวิกฤติและโอกาสจากโควิด คนละ 30 นาที เริ่มด้วย นายกรณ์ จาติกวณิช หัวหน้าพรรคกล้า ต่อด้วย นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ หัวหน้าพรรคก้าวไกล และ นายจาตุรนต์ ฉายแสง อดีตแกนนำพรรคไทยรักษาชาติ โดยช่วงรอยต่อได้เปิดให้แต่ละฝ่ายได้พูดคุยกันด้วย

คนแรก นายกรณ์ จาติกวณิช ในฐานะอดีต รมว.คลัง เขามองการทำงานของรัฐบาลว่า การเยียวยาควรทำควบคู่กับสาธารณสุขตั้งแต่แรก เพราะเมื่อให้ประชาชนหยุดอยู่กับบ้านต้องเยียวยาทันที
.
เกณฑ์การประเมินการทำงานของรัฐบาลด้านการเยียวยาว่าผ่านหรือไม่ เขาตั้งไว้ 5 ข้อชี้วัด คือ 1.ความสะดวกของประชาชนในการเข้าถึง 2.ความรวดเร็ว ทันท่วงที 3. มีความเหมาะสมหรือไม่ 4.ครอบคลุมหรือไม่ 5. มีความยุติธรรมกับทุกฝ่ายหรือไม่ทั้งผู้รับและผู้เสียภาษี
.
ซึ่งรัฐบาลไม่ผ่านตั้งแต่ข้อแรก การเยียวยาประชาชนต้องตั้งคำถามว่าทำไมต้องให้มาขึ้นทะเบียน ทั้งที่มีฐานข้อมูลบัตรสวัสดิการแห่งรัฐ 14 ล้านคน ซึ่งควรจะเยียวยากลุ่มนี้ก่อน เพราะเดิมก่อนโควิดก็เดือดร้อนอยู่แล้ว หลังโควิดเขาต้องเดือดร้อนแน่นอน ถ้ายิงเงิน 5 พันบาทตรงไปเลยจะช่วยคลี่คลายกลุ่มที่เดือดร้อนหนักที่สุด หลังจากนั้นค่อยไล่ดูข้อมูลกลุ่มอื่นๆ
.
ความรวดเร็วก็ช้ากว่าที่บอกว่าจะได้ใน 7 วัน ภายหลังยิ่งขยายกลุ่มก็ยิ่งล่าช้าออกไป
.
ความครอบคลุมก็ยังมีคนที่เข้าไม่ถึง มีส่วนที่สุดท้ายจะถูกตัดออกไป, มีเพียงส่วนความยุติธรรม เงินช่วยเหลือรายละ 1.5 หมื่นบาท ถือว่าเหมาะสม
.
กรณ์ ยังมองมาตรการว่า ที่ควรทำสิ่งแรกคือ ตัดงบปี 63 ที่ไม่สอดคล้องสถานการณ์มาเป็นงบฉุกเฉินส่วนกลางที่เยียวยาประชาชนได้ แต่ก็ได้มาแค่ 1 แสนล้านทั้งที่น่าจะได้ 3 แสนล้าน
.
ส่วนการออก พ.ร.ก.กู้เงิน 1 ล้านล้าน เห็นด้วยว่าเป็นความจำเป็น ส่วนที่กันไว้เยียวยา 6 แสนล้านบาทถือว่าเหมาะสม โดยเห็นว่าควรจะแจก 5 พันบาท ให้ 30 ล้านคน ซึ่งจะใช้เงินประมาณ 4 แสนล้านบาท ส่วนที่เหลือ 2 แสนล้านกับที่โอนมาจากงบปี 63 อีก 1 แสนล้านบาทรวม 3 แสนล้านบาทให้ใช้ด้านสาธารณสุขและการดูแลประชาชนกลุ่มอื่นๆ เช่น ผู้สูงอายุ คนพิการ แม่ที่เลี้ยงเด็กอ่อน ผู้ปกครอง ที่มีภาระดูแลลูกที่ไม่ได้ไปโรงเรียน
.
แต่ที่เห็นต่างคือ ส่วนที่กันไว้ฟื้นฟูเศรษฐกิจ 4 แสนล้านบาท ซึ่งไม่ชัดเจนว่าจะทำอะไร เขามองว่าส่วนนี้ควรจะเข้าสู่ระบบงบประมาณปกติปี 64 ให้สภาและฝ่ายค้านตรวจสอบได้ ไม่ใช่ออกเป็น พ.ร.ก. ซึ่งในอดีตก็เคยมีปัญหาแบบนี้ ไม่อยากให้รัฐบาลซ้ำรอยเส้นทางผิดพลาดเหมือนที่ผ่านมา
.
นอกจากประชาชนเขายังห่วงผู้ประกอบการขนาดเล็ก เพราะมาตรการที่ออกมา อย่างสินเชื่อผ่อนปรน ซอฟท์โลน จากธนาคารแห่งประเทศไทย สุดท้ายแล้วจะเข้าไม่ถึง หรืออาจจะเจอดอกเบี้ยสูงกว่าจากธนาคารพาณิชย์ เขาเห็นว่าวิธีการดูแล SME 2 ล้านกว่ารายที่ส่วนใหญ่สายป่านสั้น และอาจจะไม่รอดพ้นช่วงโควิด ควรช่วย 3 ด้าน คือ
.
– รัฐควรช่วยจ่ายเงินเดือนลูกจ้าง SME บางส่วน เช่น 6 พัน นายจ้าง 9 พันบาท หลายประเทศก็ทำแบบนี้
– จ่ายดอกเบี้ยแทน SME 3 เดือน กำหนดไม่เกิน 3 หมื่นบาท
– ออกเกณฑ์ไม่ต้องจ่ายค่าเช่า 6 เดือน แล้วรัฐเยียวยาเจ้าของอาคาร เช่น สิงคโปร์ และเยอรมนี มาตรการแบบนี้จะตรงจุด แต่ต้องรีบทำ
.
ส่วนคำถามที่ว่ารัฐบาลมีเงินพอหรือไม่ อดีต รมว.คลัง บอกว่า แม้ไทยไม่ใช่ประเทศร่ำรวย และต้องกู้เงิน แต่เรามีศักยภาพการคลังเข้มแข็งเพียงพอ หลักคิดของเขาในภาวะวิกฤติ คือรัฐบาลรับภาระเป็นหนี้ดีกว่าปล่อยให้ประชาชนไปกู้ยืมเงินเอง รัฐบาลยังสามารถกู้มาช่วยประชาชนได้อีก

จากนั้น เป็นช่วงที่ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ จะเข้ามาพูดคุยต่อ โดย กรณ์ และพิธา ได้ทักทายกัน และกรณ์พูดถึงเรื่องความรู้ด้านการเกษตรของพิธา  ซึ่งเมื่อ 3 ปีก่อน เคยปรึกษากันหลายรอบในเรื่องแนวทางการเกษตรพรีเมียม

.

พิธา สรุปนโยบายของรัฐบาลในช่วงวิกฤติ 100 วันที่ผ่านมา ว่า “ฝนตกไม่ทั่วฟ้า เยียวยาไม่ทั่วถึง ชีวิตที่รำพึง ล้วนถึงซึ่งความตาย” ซึ่งเขาบอกว่าเป็นถ้อยคำที่คนของพรรคไปได้ยินมาจากประชาชน
.
วิกฤติครั้งนี้มีคนที่ไร้ทางออกจากนโยบายล็อกดาวน์ ต้องตกงาน การเยียวยา 5 พันบาทก็เละเทะไปหมด ทำให้ได้รับความยากลำบากมาก คำถามคือ 100 วันที่ผ่านมาเป็นอย่างนี้ แล้ว 100 วัน ข้างหน้าจะบริหหารจัดการได้ดีมากกว่าที่ผ่านมาหรือไม่ ซึ่งต้องมองภาพใหญ่เอาประชาชนเป็นที่ตั้ง มีพิมพ์เขียวชัดเจน
.
เขาเห็นว่า รัฐบาลมักใช้คำว่าการ์ดห้ามตก แต่สิ่งที่ต้องทำไปด้วยคือ ต้องชกด้วย คือ ชกความจน ความหิวโหย หนี้สิน ค่าใช้จ่าย ค่านม ค่าผ้าอ้อม ของพี่น้องประชาชนด้วย และต้องยอมรับกันว่าสังเวียนของสังคมเราเอียง ช่องว่างสังคมเรากว้าง เมื่อวิกฤติมีคนจำนวนมากที่เมื่อตั้งการ์ดเขาจะถอยหลังลงไปเรื่อยๆ เมื่อต้องการจะชกกลับบ้างก็ชกไม่ถึง ต้องใช้วิกฤตินี้เข้าใจว่าสังเวียนที่เอียงอยู่เป็นปัญหาที่เรื้อรัง ขณะที่ด้านสาธารณสุขเขามองว่าทำได้ดีอยู่แล้ว
.
เรื่อง เงินเยียวยา พิธา บอกว่า รัฐบาลควรเยียวยาแบบทั่วหน้าแล้วคัดคนที่ไม่ลำบากออก แต่รัฐบาลกลับทำแบบคัดเข้า ให้คนมาพิสูจน์ความจนเริ่มจากฐาน 3 ล้านคน ขยายเป็น 9 ล้านคน เป็น 14 ล้านคน และ 16 ล้านคน บวกเกษตรกรอีก 10 ล้านคน แสดงให้เห็นว่ารัฐบาลประเมินต่ำ และช้าไปเยอะ ในเรื่องความทุกข์ร้อนประชาชน

สำหรับเรื่อง งบประมาณจากการกู้เงิน 1 ล้านล้านบาท เขาเสนอให้จัดสรรใหม่ จากที่รัฐบาลกำหนดงบเยียวยา 6 แสนล้าน ฟื้นฟู 4 แสนล้าน ซึ่งไม่เพียงพอ ในแบบของพรรคก้าวไกล เสนอให้ กำหนดงบเยียวยาประชาชน 9 แสนล้านบาท และด้านสาธารณสุข 1 แสนล้าน ส่วนงบฟื้นฟู 4 แสนล้านบาทให้ไปใช้งบประมาณปี 2564 โดยตัดจากส่วนที่ไม่จำเป็น เช่น การจัดซื้อรถยานเกราะ
.
นอกจากที่รัฐบาลจะเยียวยาใน 3 เดือนแรกแล้ว เขาเสนอโร้ดแม็ปเยียวยาในเดือนที่ 4-6 คือ เยียวยาประชาชนทั่วหน้าผู้ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป 3,000 บาท 50 ล้านคน เป็นการให้เวลาปรับตัวอีก 3 เดือน และให้ครอบครัวที่มีเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี อีกหัวละ 1 พัน เพื่อบรรเทาภาระผู้ปกครอง รวม13 ล้านคน
.
อีก 1 แสนล้านบาท ช่วยผู้ประกอบการสมทบค่าจ้างพนักงานไม่ให้เลิกจ้างหยุดกิจการ และเพิ่มงบสาธารณสุขจาก 4.5 หมื่นล้าน ไปเป็น 1 แสนล้าน

ส่วนนี้จะช่วยให้พอปรับตัวใน 100 วันและอีก 3 เดือนข้างหน้าได้ เมื่อตั้งการ์ดและได้เริ่มชกแล้ว 6 เดือนต่อไปจะเป็นช่วงที่จะต้องกลับมาแก้สังเวียนที่เอียง ลดช่องว่างระหว่างสังคมให้น้อยลงได้ ทำระบบสวัสดิการรองรับโลกที่ไม่แน่นอนในอนาคตมากขึ้น
.
สำหรับอนาคตจะต้องใช้วิกฤติครั้งนี้กลับที่ไปที่เศรษฐกิจฐานราก เหมือนที่เขาเคยอภิปรายเรื่องกระดุม 5 เม็ด การกระจายการครองที่ดิน การลดภาระหนี้สิน การแปรรูป การกระจายการท่องเที่ยวหลายแบบ ไม่ต้องพึ่งการค้าระหว่างประเทศมากจนเกินไป เพราะโลกใหม่จะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ในความท้าทายใหม่ ไทยจะมีโอกาสด้าน อาหารปลอดภัย เป็นครัวของโลกหลังโควิด และมีคนหนุ่มสาวที่กลับบ้านเกิดเป็นสมาร์ทฟาร์มเมอร์เป็นปัจจัยหนุน และจะมีการเปลี่ยนโฉมเป็น ทุนนิยมไทยใหม่
.
พิธา บอกด้วยว่า หากจะต้องกู้เงินเพิ่มก็จำเป็น เพราะถ้าไม่กู้ตอนนี้ก็ไม่รู้จะกู้ตอนไหน ต้องเอาเงินมาให้คนตั้งหลักได้ ให้ปรับตัวได้ในช่วงวิกฤติ ถ้าเลือกจังหวะใช้งบประมาณถูกต้องก็ป้องกันเศรษฐกิจไม่เป็นตัวแอล (ซึมยาว) ซึ่งถ้าไปกู้ตอนนั้นอาจจะต้องกู้มากกว่าตอนนี้ด้วยซ้ำ