คำแนะนำสำหรับผู้บริหารองค์กร “เมื่อคุณอยู่ในจุดที่ต้องเปลี่ยนโลก คุณต้องเปลี่ยนตนเองให้เป็นก่อน”

โควิด-19 เข้ามาสร้างความเปลี่ยนแปลงในทุกอณูของสังคม แน่นอนคนในระดับผู้หลักผู้ใหญ่ แม้มองไกลๆ จะกระทบน้อย อาจจะไม่ได้เดือดร้อนตกงาน แต่ในใจทุกคนนั้นร้อนรน ทฤษฎีแล้วเล่าที่ส่งต่อศึกษากันมา ใช่ว่าจะเอาปรับใช้กับชีวิตของตนเองได้
แต่ถึงกระนั้นการศึกษาหาทางออก หลักการบริหารใหม่ๆ ก็ยังคงต้องทำต่อไป
เพราะชีวิตของคนทำงานบริหาร องค์ความรู้เหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญในการนำมาปรับใช้
พูดกันตรงๆ ด้วยเงื่อนไขของอายุแล้ว คนระดับผู้บริหารนั้นอยู่ใกล้ความตายกว่าการเติบโตใช้ชีวิต แต่มันสำคัญว่าเราจะจัดการกับความตายที่พวกเรากำลังเผชิญอยู่ข้างหน้านั้นอย่างไร – ด้วยเวลา พลัง อำนาจ และโอกาสที่เรามีอยู่ในมือ

จานปิเอโร่ เปเทริกลิเอรี่ (Gianpiero Petriglieri) เขียนลงใน ฮาร์วาร์ด บิสิเนส รีวิว (Harvard Business Review) ว่าความหายนะที่ผู้บริหารหลายคนกำลังเผชิญอยู่คือการตามหาแนวคิดและทางออกไม่เจอ แถมหลายคนก็ไม่พร้อมที่จะยอมเปลี่ยนแปลงไปกับโลกอีกด้วย
ในบทความบอกว่าเมื่อพูดถึงคนระดับบริหารแล้ว ภาพจำของพวกเราอาจจะเป็นคนสูงอายุใส่สูท ไร้ตัวตน แต่มองในผ่านแว่นตาของสัจธรรมโลก ต้องไม่ลืมว่าพวกเขานั้นก็เป็นมนุษย์ที่อายุขัยที่ใกล้ถึงความตายแล้ว
วิกฤติวัยกลางคน หรือค่อนคน ที่มาพร้อมกับวิกฤติโลกแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องง่ายที่เหล่าผู้บริหารจะผ่านมันไปได้ แม้พวกเขาจะผ่านร้อนหนาวและเอาชนะเรื่องต่างๆ มามากแล้วก็ตาม
แต่เมื่อพิจารณาดูแล้ว ความตายนั่นแหละที่จะมาช่วยหาทางออกให้กับการดำเนินชีวิตและการทำงาน

สำหรับคนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวทำงานมานาน

วิกฤติเข้ามาเป็นตัวการที่ทำให้เราแสวงคำถามที่ใหญ่ขึ้น พร้อมกับทางออกที่ดีขึ้นในชีวิต

ปัญหาสุดคลาสสิก ของคนวันกลางคน คนระดับผู้บริหารคือการที่พวกคุณอยู่ในจุดที่ต้องเปลี่ยนแปลงโลก แต่กลับไม่ยอมแม้กระทั่งจะเปลี่ยนแปลงตนเอง
ถ้าเราอยากเปลี่ยนโลก หรือเอาหละ ถ้ามองเล็กลงมาหน่อย เราอยากเปลี่ยนองค์กร เปลี่ยนสังคม เราก็ควรต้องเปลี่ยนตนเองด้วย – แม้ว่าความเปลี่ยนแปลงนี้ อาจหมายถึงการต้องปลิดชีพสูตรแห่งความสำเร็จ ที่ตนเองได้สร้างมาในยุคก่อนก็ตาม
การ “ปลิดชีพสูตรแห่งความสำเร็จ” เหล่านี้ไม่ได้หมายถึงการต้องเปลี่ยนทีมงาน โละคนรอบข้างออกให้หมด แต่หัวใจคือการใช้เครื่องมือที่ถูกต้อง เหมาะสมกับยุคสมัยในตอนนี้ ขนาบข้างไปกับการรู้จักตัวตน จิตใจ ความเก่งกาจ และมันสมองที่เรามี – เพื่อตอบให้ได้ว่าการทำงานที่เราตื่นมาเผชิญทุกวันนี้นั้นมีความหมายกับเราอย่างไร
บริหารความเติบโตในปัจเจก ไปพร้อมๆ กับความเติบโตของรายได้ องค์กร และธุรกิจ สองอย่างนี้จะสานรับต่อกันได้ดี และเอาตัวรอดได้ในที่สุด
ทั้งหมดนี้สามารถปรับใช้ได้
แม้เราจะไม่ใช่ผู้บริหาร แต่คนทำงานทุกระดับ และทุกด้านในสังคม