Advertisement

SHARE

คัดลอกแล้ว

ภาพจาก เพจ Poetry of Bitch

ย้อนคดีซีอุย ฆาตกรต่อเนื่อง มนุษย์กินคน หรือ เหยื่ออธรรม ? หลังโลกโซเชียล ล่ารายชื่อใน change .org นำร่างซีอุย แซ่อึ้ง ออกจากพิพิธภัณฑ์ศิริราช คืนศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ล้างฉายามนุษย์กินคน 

จากกรณีผู้ใช้ทวิตเตอร์ @ChangeSiam ได้ลงรูปภาพร่างของ “ซีอุย แซ่อึ้ง” ในพิพิธภัณฑ์ รพ.ศิริราช พร้อมข้อความว่า “ปัจจุบัน เค้ารู้กันหมดแล้วว่า ‘ซีอุย’ ไม่ได้ฆ่าและกินเครื่องในมนุษย์ ซึ่งเกิดจากการถูกใส่ร้าย แต่พิพิธภัณฑ์ที่ศิริราชก็ยังเอาศพของเขามาโชว์และยังตราหน้าว่าเป็น ‘มนุษย์กินคน’ แม้คนตาย ศพก็ยังไม่ได้รับความยุติธรรม”

กระทั่งต่อมา ได้มีคนตั้งแคมเปญล่ารายชื่อใน change .org นำร่างซีอุย แซ่อึ้ง ออกจากพิพิธภัณฑ์ศิริราช คืนศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ล้างฉายามนุษย์กินคน โดยล่าสุด เมื่อเวลา 20.30 น. มีผู้ร่วมลงชื่อเกือบ 9 พันรายแล้ว

โดยเพจ Poetry of Bitch ได้สรุปข่าว…เรียกร้องนำร่าง “ซีอุย แซ่อึ้ง” ออกจากพิพิธภัณฑ์ศิริราช คืนศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ล้างฉายา “มนุษย์กินคน” ไว้ดังนี้

1. มีคนทวิตรูปศพของซีอุย แซ่อึ้ง ชายชาวจีนซึ่งถูกประหารชีวิตเมื่อ 60 ปีที่แล้ว ซึ่งตั้งโชว์อยู่ในตู้ของพิพิธภัณฑ์นิติเวชศาสตร์ ร.พ.ศิริราช พร้อมป้ายชื่อว่า “มนุษย์กินคน”

2. นำไปสู่การพูดคุยเรื่องซีอุยตกเป็น “แพะรับบาป” คดีสังหารเด็ก 6 คนแล้วกินเครื่องในที่ อ.ทับสะแก จ.ประจวบคีรีขันธ์ ทั้งที่พยานหลักฐานหลายอย่างชี้ว่าเขาเป็นผู้บริสุทธิ์

3. คาดว่าซีอุยตกเป็นจำเลยสังคม เพราะหนังสือพิมพ์ในยุคนั้นเผยแพร่ข่าวลือโดยขาดการกลั่นกรอง ประกอบกับการที่ซีอุยไม่มีญาติพี่น้อง และพูดไทยไม่ได้ จึงถูกเลือกเป็นแพะ

4. ซีอุยในวัย 19 อพยพหนีความอดอยากจากซัวเถา มารับจ้างเฝ้าสวนอยู่ที่ทับสะแก เขาเป็นคนเรียบร้อย ขยันทำงาน และชอบให้ขนมเด็กๆ กิน

5. ญาติของผู้ตาย คนในพื้นที่และนายจ้างของซีอุย ไม่มีใครเชื่อว่าเขาเป็นคนทำ และช่วยกันยืนยันอย่างหนักแน่นมาตลอด แต่ก็ไม่อาจช่วยให้ซีอุยรอดพ้นความตายได้

6. เหยื่อคนหนึ่งชื่อ “ด.ญ.บังอร” รอดชีวิตมาได้ เธอเห็นหน้าฆาตกรชัดเจน และบอกว่าคนทำคือ “นายเกลี้ยง” ไม่ใช่ซีอุย

7. นายเกลี้ยงเป็นชายสติไม่สมประกอบ ชอบกินของดิบ เขาเป็นพี่ชายเมียปลัดอำเภอที่มีอิทธิพลในพื้นที่ในยุคนั้น มีคนพบชิ้นเนื้อและตับของ “ด.ญ.นิด” เหยื่อคนที่สอง อยู่ในกระเป๋ากางเกงของนายเกลี้ยงด้วย

8 ซีอุยถูกจับและถูกหว่านล้อมให้ยอมรับ โดยบอกว่าจบเรื่องแล้วจะส่งกลับบ้านที่เมืองจีน หลังถูกจับซีอุยร้องไห้อยากกลับไปหาครอบครัวทุกวัน เขาจึงตอบตกลง แต่ต้องล้มทั้งยืน เมื่อถูกตัดสินประหารชีวิตแทนการส่งกลับบ้าน

9. ซีอุยรับสารภาพก็จริง แต่คำสารภาพของซีอุยไม่ตรงกับหลักฐานในที่เกิดเหตุ

10. รูปซีอุยอ้าปากที่กลายเป็นภาพในตำนาน หลอกหลอนและตอกย้ำให้คนไทยเชื่อว่าซีอุยกินคน ที่แท้เป็นภาพตอนเขากำลังหาวแล้วนักข่าวถ่ายได้พอดี

11. ละครและหนังไทยหลายเรื่องทำซ้ำเรื่องซีอุยกินคน ยิ่งตอกย้ำภาพให้ฝังลึกในใจคนไทย แม้หลังจากนั้นจะมีสารคดี รายการ และบทความต่างๆ นำเสนอว่าซีอุยเป็นผู้บริสุทธิ์ แต่ก็ลบภาพซีอุยกินคนไม่ได้

12. หลายคนเห็นตรงกันว่า ต่อให้ซีอุยทำจริงก็ไม่สมควรเอาร่างของเขามาดองและตั้งโชว์แบบนี้ นอกจากจะไม่เกิดประโยชน์ใดๆ แล้ว ยังละเมิดความเป็นมนุษย์ด้วย

13. มีคนตั้งแคมเปญล่ารายชื่อใน change .org ให้พิพิธภัณฑ์ยุติการจัดแสดงร่างของซีอุย คืนศักดิ์ศรีและความยุติธรรมให้ซีอุย ด้วยการนำร่างของเขาไปประกอบพิธีทางศาสนา ลบล้างตราบาปมนุษย์กินคน และเผยแพร่ความเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับคดีซีอุยเสียใหม่…

ภาพจาก เพจ Poetry of Bitch

ย้อนคดีซีอุย ฆาตกรต่อเนื่อง มนุษย์กินคน หรือเหยื่ออธรรม ?

นายซีอุย แซ่อึ้ง เกิดที่ประเทศจีน เมื่อปี 2464 ช่วงวัยรุ่นถูกเกณฑ์เป็นทหารในสงครามจีน–ญี่ปุ่น ครั้งที่สอง แล้วถูกเกณฑ์ไปรบกับฝ่ายเหมาเจ๋อตง ก่อนจะหนีเข้ามาประเทศไทย ในปี 2489 และทำงานรับจ้างในหลายจังหวัด

ต่อมาใน ปี 2501 เขาก็ตกเป็นจำเลยในคดีฆาตกรรมเด็กชายสมบุญ ที่ จ.ระยอง โดยเขายอมรับสารภาพว่าเป็นผู้ก่อเหตุ ต่อมาได้มีการโยงคดีฆาตกรรมเด็กอีก 2 คดี ที่นครปฐม และกรุงเทพฯ ว่าเป็นฝีมือของซีอุย แต่เขาให้การปฏิเสธ ก่อนจะยอมรับสารภาพอย่างมีเงื่อนงำ หลังจากนั้นเขาก็ถูกโยงเข้ากับอีก 4 คดีฆาตกรรมเด็ก ที่ จ.ประจวบคีรีขันธ์ ที่เกิดขึ้นเมื่อปี 2497 รวมเป็นทั้งสิ้น 7 คดี

แต่ใน 6 คดีหลัง แม้ซีอุยจะยอมรับสารภาพ แต่เมื่อพิจารณารายละเอียดในคำให้การ ก็พบข้อขัดแย้งต่างๆ มากมาย ซึ่งไม่ตรงกับข้อเท็จจริง จึงไม่สามารถระบุได้ว่า เขามีส่วนเกี่ยวข้องกับ 6 คดีดังกล่าว

โดยศาลได้ตัดสินประหารชีวิตซีอุย จากคดีฆาตกรรมเด็กชายสมบุญ ที่ระยอง เพียงคดีเดียว เท่านั้น ซึ่งเขาถูกประหารชีวิตเมื่อวันที่ 16 ก.ย. ปี 2502 ต่อมามหาวิทยาลัยแพทยศาสตร์ (ศิริราช) ได้ทำเรื่องขอร่างซีอุยมาทำการศึกษา โดยเก็บไว้ที่ตึกกายวิภาค พิพิธภัณฑ์นิติเวชศาสตร์ จนถึงทุกวันนี้

ข้อมูลจาก เพจ  Poetry of Bitch

บทความ “ซีอุย” มนุษย์กินคน หรือเหยื่อสังคม? ของ ปรามินทร์ เครือทอง นิตยสาร ศิลปวัฒนธรรม ฉบับตุลาคม 2546

วิกิมีเดีย ประวัติซีอุย 

podcast

LATEST
OUR PICKS
HOT
กำลังโหลดบทความถัดไป...

เราใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพ และประสบการณ์ที่ดีในการใช้เว็บไซต์ของคุณ อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ นโยบายความเป็นส่วนตัว และ นโยบายคุกกี้ และสามารถจัดการความเป็นส่วนตัวของคุณได้เองโดยคลิกที่ ตั้งค่า

ตั้งค่าความเป็นส่วนตัว

คุณสามารถเลือกการตั้งค่าคุกกี้โดยเปิด/ปิด คุกกี้ในแต่ละประเภทได้ตามความต้องการ ยกเว้น คุกกี้ที่จำเป็น

ยอมรับทั้งหมด
จัดการความเป็นส่วนตัว
  • คุกกี้ที่จำเป็น
    เปิดใช้งานตลอด

    ประเภทของคุกกี้มีความจำเป็นสำหรับการทำงานของเว็บไซต์ เพื่อให้คุณสามารถใช้ได้อย่างเป็นปกติ และเข้าชมเว็บไซต์ คุณไม่สามารถปิดการทำงานของคุกกี้นี้ในระบบเว็บไซต์ของเราได้
    รายละเอียดคุกกี้

  • คุกกี้เพื่อการวิเคราะห์

    คุกกี้ประเภทนี้จะทำการเก็บข้อมูลการใช้งานเว็บไซต์ของคุณ เพื่อเป็นประโยชน์ในการวัดผล ปรับปรุง และพัฒนาประสบการณ์ที่ดีในการใช้งานเว็บไซต์ ถ้าหากท่านไม่ยินยอมให้เราใช้คุกกี้นี้ เราจะไม่สามารถวัดผล ปรับปรุงและพัฒนาเว็บไซต์ได้
    รายละเอียดคุกกี้

  • คุกกี้เพื่อปรับเนื้อหาให้เข้ากับกลุ่มเป้าหมาย

    คุกกี้ประเภทนี้จะเก็บข้อมูลต่าง ๆ รวมทั้งข้อมูลส่วนบุคคลเกี่ยวกับตัวคุณเพื่อเราสามารถนำมาวิเคราะห์ และนำเสนอเนื้อหา ให้ตรงกับความเหมาะสมกับความสนใจของคุณ ถ้าหากคุณไม่ยินยอมเราจะไม่สามารถนำเสนอเนื้อหาและโฆษณาได้ไม่ตรงกับความสนใจของคุณ
    รายละเอียดคุกกี้

บันทึกการตั้งค่า