“น้องบอมเบย์” เด็กหัวใจแกร่ง อยู่กับป้าพิการในโกดังร้าง ที่ไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา

ประโยคที่ดีที่สุด ที่จะนำมาเปรียบเปรยเรื่องราวชีวิตของ “น้องบอมเบย์” แขกรับเชิญ รายการปัญญาปันสุข2023 EP.7 คงจะหนีไม่พ้น “ชีวิตคนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะสร้างอนาคตได้” แม้ชีวิตที่ผ่านมาเด็กคนนี้จะผ่านความยากลำบากมาสักเพียงใด แต่ก็ไม่เคยย่อท้อต่อสู่กับโชคชะตาที่ไม่สามารถกำหนดได้

“น้องบอมเบย์” หรือ เด็กชาย ประภัทร์ ตันเจริญ ในชุดนักเรียนวัยเพียง 15 ปี มาร่วมรายการพร้อมกับ “ป้าพร” ผู้ปกครองเพียงคนเดียว ที่เคราะห์ร้ายกลายเป็นผู้พิการ จากพิษของโรคเบาหวานจนต้องตัดขา มิหนำซ้ำยังตาบอด 1 ข้าง ทั้งสองอาศัยอยู่ในโกดังเก็บข้าวเปลือกร้าง มีเพียงแคร่ไม้ พัดลม ลิ้นชักเก่าๆ และเครื่องซักผ้า ที่ได้รับมาจากผู้ใจดี แม้จะมีที่พักอาศัยเป็นหลักเป็นแหล่ง แต่จากโครงสร้างที่เห็นไม่สามารถที่จะใช้หลบฝนได้เลย แต่อุปสรรคทั้งหมดก็ไม่เคยทำให้เด็กคนนี้ยอมแพ้

จุดเริ่มต้นของโชคชะตาที่ไม่เลือกไม่ได้

ตั้งแต่อายุ 3 ขวบ บอมเบย์ต้องเผชิญกับการสูญเสียครั้งแรกตั้งแต่ยังเด็ก เมื่อผู้เป็นแม่ตัดสินใจแยกทางกับพ่อ และไม่เคยติดต่อกลับมาเลยนับตั้งแต่นั้น ทำให้ในครอบครัว เหลืออยู่กันเพียง 4 คน ประกอบด้วย ย่า ป้าพร พ่อ และ บอมเบย์ ต่อมาในช่วง 5 ขวบ ย่าผู้ซึ่งเป็นคนเลี้ยงดูมาตั้งแต่เกิดต้องจากไปด้วยโรคเบาหวาน และช่วง 6 – 7 ขวบ พ่อเริ่มไม่ใส่ใจขายกับข้าว ติดโทรศัพท์จนทุนหายกำไรหด เลยเปลี่ยนอาชีพไปทำงานที่โรงงานเพื่อหวังหารายได้ทางใหม่ แต่กลับติดพันหญิงสาว กลายเป็นปัญหาจนจนถูกไล่ออก สุดท้ายไปมีครอบครัวใหม่ ทิ้งบอมเบย์ไว้ให้ป้าที่พิการ

“เมื่อก่อนเคยร้องไห้คิดถึงพ่อ แต่ตอนนี้ไม่ร้องไห้แล้ว เราต้องแข้มแข็ง เพราะถ้าไม่แข้มเข็งเราก็จะร้องอยู่อย่างนี้ จะดูแลป้าพรให้ถึงทีสุด เพราะสุดท้ายเราก็เหลือกันอยู่แค่ 2 คน”

การต่อสู้กับชีวิตที่ไม่สมบูรณ์แบบ

แม้จะเหลือกันอยู่เพียง 2 คน แต่ก็ไม่ทำให้ทั้งคู่ยอมแพ้ ป้าพร ที่ไม่มีเท้าซ้ายเดินลำบากต้องใช้ไม้ค้ำ ลุกขึ้นมาต่อสู้อีกครั้ง ด้วยการทำกล้วยฉาบ และ ไข่เค็มขาย เพื่อหวังที่จะมีรายได้ต่อชีวิต ขณะที่บอมเบย์วัยแค่ 7 ขวบ จะคอยช่วยหยิบขนม จัดใส่กล่อง และเดินจูงมือป้าพร ตระเวนไปขายขนมตามหมู่บ้านในวันเสาร์-อาทิตย์ พอมีรายได้ 200-300 บาท จนบอมเบย์อายุได้ 10 ขวบ ป้าพรที่น้ำหนักตัวมากขึ้นจากโรคประจำตัว ทำให้การเคลื่อนไหวลำบาก ตาซ้ายข้างที่เหลืออยู่มองเห็นได้น้อยลง จากที่พอยังหั่นกล้วยให้เท่ากัน หลังๆเริ่มหั่นไม่สวย ทำให้ลูกค้าไม่ซื้อสุดท้ายต้องเลิกขาย เหลือเพียงไข่เค็มที่ยังพอขายได้ และต้องให้บอมเบย์เดินขายคนเดียว แต่สุดท้ายด้วยร่างกายที่ทำไม่ไหว ก็ต้องเลิกขายทุกอย่าง ทำให้ไม่มีรายได้เลยสักทาง อยู่ได้ด้วยเงินเบี้ยเลี้ยงคนพิการเดือนละ 800 บาท บางครั้งไม่พอค่าใช้จ่าย จำเป็นต้องหยิบยืมเพื่อนบ้าน มาซื้อข้าวเพื่อปะทังชีวิตไปวันๆ

“ป้าต้องขอขอบใจหลาน ที่มีหลานช่วยดูแล ชีวิตป้าถามว่าเหลือใครไหม ก็เหลือแต่หลานคนเดียว ถ้าวันนี้ป้าไม่มีบอมเบย์ ในสภาพแบบนี้ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะดำเนินชีวิตอย่างไร”

ไม่ยอมแพ้ต่อชีวิต แม้โชคไม่เข้าข้าง

บอมเบย์ ในวัยเพียง 10 ขวบ จึงตัดสินใจออกไปหางานทำหลังเลิกเรียน เพราะอยากมีเงินซื้อข้าวกินเอง ตั้งใจที่จะไม่หวังเพิ่งใครหลังจากนี้

“ไปทำงานที่ร้านก๋วยเตี๋ยว มีหน้าที่เก็บจาน ล้างจาน ได้เงินวันละ 40 บาท และข้าวอีกหนึ่งมื้อ บางวันเจ้าของร้านก็ให้ก๋วยเตี๋ยวกลับไปกินเป็นมื้อเช้า ทุกวันต้องทำการบ้านให้เสร็จที่โรงเรียน แล้วรีบไปทำงาน วันไหนเหนื่อยมาก ๆ ก็จะเผลอหลับที่โรงเรียน แต่ทำได้แค่ 6 เดือน ก็ต้องเลิกทำ เพราะร้านก๋วยเตี๋ยวปิดตัวลง”

ขณะที่ป้าพร ฮึดสู้ขายไข่เค็มอีกรอบ ดองไข่เค็มขายทุก 15 วัน ออกขายได้ 1 ครั้ง ซึ่งน้องบอมเบย์ จะต้องเดินขายตามบ้าน ถุงละ 3 ลูก 20 บาท แต่ต้องมาเจอกับสถานการณ์โควิด-19 ทำให้ต้องหยุดขาย อีกทั้งยังโชคร้าย ป้าพรเริ่มมีอาการเจ็บแผลข้อเท้าซ้าย มีอาการบวมเพราะใช้วอล์กเกอร์เดินทุกวัน ทำให้ข้อเท้าลากพื้นไปมา จนเกิดการติดเชื้อ เส้นเลือดดำทำงานผิดปกติ สุดท้ายตัดขาซ้ายเพิ่ม จนมาเหนือหัวเข่า

หลังป้าพรต้องตัดขาต้องนอนพักแรมเดือน น้องบอมเบย์จึงกลายเป็นเสาหลักของครอบครัว ต้องคอยให้กำลังใจ ตื่นแต่เช้าทำกับข้าว 2 มื้อ เตรียมไว้ให้ป้า ต้องเดินไป-กลับโรงเรียน รวมไป-กลับ 6 กิโลเมตร หลังเลิกเรียนต้องรีบกลับมาอยู่กับป้า คอยช่วยเหลือป้าหยิบจับของ ตกเย็นก็ต้องอาบน้ำ สระผมให้ป้าที่หน้าบ้าน

“ถามว่าอายหลานไหม อาย ร้องไห้ไหม ร้อง หลานเป็นผู้ชาย แต่ทำทุกอย่างให้ป้า ป้าก็ขอขอบคุณหลาน ขอบคุณบอมเบย์ที่ยังอยู่กับป้าไม่ทิ้งไปไหน เป็นหูเป็นตาเป็นแขนขาให้ป้า ก็ขอให้หลานอนาคตเจริญรุ่งเรือง อย่าตกอับ อย่าเหนื่อยยาก อย่าลำบาก เรียนหนังสือสูงๆ ทำงานดีๆ”

เมื่อต้นปีที่ผ่านมา เรื่องราวชีวิตของน้องบอมเบย์กลายเป็นข่าวดัง  มีหน่วยงานราชการ เข้ามาดูแล และ เสนอให้ไปเรียนโรงเรียนประจำ ที่ จังหวัดกาญจนบุรี แต่บอมเบย์เลือกที่จะไม่ไป เพราะไม่อยากให้ทิ้งป้าให้อยู่คนเดียว โดยหลังจากนี้น้องบอมเบย์ตั้งใจอยากจะเรียนให้จบ เพื่อหางานทำเลี้ยงดูแลป้าพร จะคอยช่วยแบ่งเบาภาระทุกอย่าง และสัญญาว่าไม่ทิ้งป้าไปไหน

หลังเข้าร่วม รายการปัญญาปันสุข น้องบอมเบย์ และ ป้าพร ได้รับอุปกรณ์สร้างอาชีพ รถสามล้อไฟฟ้าสำหรับขายขนม วัตถุดิบต่างๆ ครบถ้วนตามที่อยากจะได้ รวมถึง วีลแชร์ จักรยานสามล้อ เครื่องใช้ไฟฟ้าในการดำรงชีวิต เช่น ตู้เย็น ที่นอน ชั้นวางของ รวมถึง ชุดเสื้อผ้าอุปกรณ์การเรียน และทุนการศึกษา รวมมูลค่ากว่า 260,000 บาท ซึ่งทั้งหมดนี้จะช่วยให้ 2 ชีวิตที่ไม่สามารถเลือกเกิดได้ เดินหน้าสร้างอนาคตของตัวเองได้ต่อไปด้วยความไม่ย่อท้อต่อโชคชะตา