รีวิว Wish พรมหัศจรรย์: ‘ไม่มีพลังใดในจักรวาลที่ยิ่งใหญ่ไปกว่าพลังของผู้ที่มีความใฝ่ฝันอันแท้จริง’

Wish พรมหัศจรรย์ ภาพยนตร์แอนิเมชั่นฉลองครบรอบ 100 ปี ของดิสนีย์ ที่หลายคนรอคอยเพราะนอกจากจะเป็นการเฉลิมฉลองที่น่าจะทำให้ผู้ชมรำลึกความหลัง แล้วยังเป็นภาพยนตร์ที่น่าจะสะท้อนความเป็นปัจจุบนและอนาคตของดิสนีย์ในฐานะผู้สร้างสรรค์ผลงานได้อีกด้วย ซึ่ง Wish พรมหัศจรรย์ ก็ไม่ทำให้ผิดหวังด้วย งานภาพ อีสเตอร์เอก และรายละเอียดอีกมากมายที่ชวนให้ผู้ชมรำลึกอดีต วัยเด็กที่หอมหวานและตัวละครที่เรารักได้เป็นอย่างดี 

เรื่องย่อ Wish พรมหัศจรรย์

อาช่า (ให้เสียงโดย อารีอานา เดโบซ) เป็นสาวน้อยที่รักเมืองโรซาสของเธอเป็นอย่างมาก ดินแดนที่ทุกความฝันเป็นจริงได้นี้ปกครองโดยราชาแม็กนิฟิโก (ให้เสียงโดย คริส ไพน์) ราชาสุดหล่อขวัญใจประชาชน แต่ภาพฝันของเธอที่จะเป็นลูกมือของแม็กนิฟิโก และพรของซาบาผู้อายุครบ 100 ปีของเธอจะได้เป็นจริงสลายลงพร้อมกัน เมื่อเธอพบว่าที่จริงแล้ว ไม่ใช่พรของทุกคนจะได้รับการสนอง แต่พระใดที่ ‘ไม่ปลอดภัยต่อโรซาส’ จะถูก ‘รักษา’  ไว้โดยที่เจ้าของจะจำไม่ได้ว่าพรของตัวเองคืออะไร อาช่าเลยมีภารกิจใหม่ที่จะปลดปล่อยพร คืนให้กับทุกคน ด้วยความร่วมมือจาก สตาร์ เจ้าดาวดวงน้อยที่ลอยลงมาตามคำอธิษฐานที่แรงกล้าของอาช่า 

รีวิว Wish พรมหัศจรรย์

สำหรับใครที่เป็นแฟนของดิสนีย์โดยเฉพาะแอนิเมชั่นยุคเก่า ๆ อย่าง สโนว์ไวท์ ซินดอเรลล่า เจ้าหญิงนิทรา แบมบี้ เดอะ จังเกิ้ลบุ๊ค ฯลฯ ต้องฟินสุด ๆ เพราะว่ามีอีสเตอร์เอกทิ้งไว้เพียบ แถมตัวละครหลักก็เชื่อมโยงกับผลงานเก่า ๆ สมกับความตั้งใจที่เลือกจะเซ็ตเรื่องนี้ในยุคกลางก่อนเรื่องราวทุกอย่างเกิดขึ้น รวมไปถึงงานภาพก็เป็นอะไรที่ tribute ให้กับผลงานเดิมเต็มที่ ทั้งสัดส่วนภาพสเกลเดียวกับเจ้าหญิงนิทรา การเปิดและปิดเรื่องแบบหนังสือนิทานสุดคลาสสิก การผสมงานแอนิเมชั่นแบบสามมิติที่ดิสนีย์นิยมใช้ในยุคหลัง เข้ากับการให้สีอ่อนเบาอย่างสีน้ำชวนในนึกความละมุนละไมของแอนิเมชั่นที่วาดและลงสีด้วยมือในอดีต 

แม้อาช่าจะเป็นตัวที่ถือเรื่องไว้มากที่สุด ตัวละครที่เราหลงรักที่สุดในเรื่องกลับเป็นสตาร์ น้องดาวที่ไม่มีบทพูดสักคำเดียว เพราะสีหน้าท่าทางที่น่าเอ็นดูทุกฉาก และยิ่งได้รู้ว่าแรงบันดาลใจตัวละครนี้เป็นจดหมายรักแด่แอนิเมชั่น เพราะ bouncing ball ถือเป็นพื้นฐานของหลักการของแอนิเมชั่น กรอบหน้าที่เป็นรูปหัวใจก็ยังมีที่มาจากมิคกี้เมาส์ ก็ยิ่งหลงรักตัวละครตัวนี้มากเป็นพิเศษ

อีกหนึ่งจุดเด่นที่เป็นนางเอกของเรื่องคือเพลง ที่แม้จะถูกนำมาโปรโมทหลายครั้งแล้วแต่ยังสร้างความประทับใจให้เราในโรงได้ดีพอสมควรอยู่ แต่เพลงที่เราชอบยิ่งกว่า คือเพลงที่ไม่ได้รับการโปรโมทก่อนเข้าโรงอย่าง “At All Costs” เพลงคู่ของอาช่า และ  แม็กนิฟิโก และ “Knowing What I Know Now” ที่ปลุกใจและติดหูไม่น้อย แต่สิ่งที่ดีที่สุดในทุกเพลงคือเสียร้องของ อารีอานา เดโบซ ที่ไพเราะเหมาะเจาะไปทุกเพลง ส่วน คริส ไพน์ ที่กลับมาโชว์เสียงเพราะ ๆ อีกครั้งหลังจากที่เคยแสดงฝีมือไปแล้วใน Into the Woods ก็ทำได้ดี

[เนื้อหาต่อจากนี้มีการเปิดเผยจุดสำคัญของเนื้อเรื่องบางส่วน]

ในเแง่ของบท เรื่องก็พาเราสนุกแบบไม่พักเพราะตลอดเวลาประมาณ 90 นาทีเราแทบไม่มีเวลาให้เบื่อ แต่ในอีกแง่ก็น่าเสียดายเพราะการที่เรื่องไปข้างหน้าแบบรัว ๆ ก็หมายว่าว่าเราไม่มีเวลาเรียนรู้ตัวละครเลย เช่นเพื่อนของอาช่าก็เหมือนมาให้ครบทีม diversity และน้ำหนักของการตัดสินใจของตัวละครในแต่ละจุดก็ดูจะเบาด้วยเช่นกันเพราะแดงดลใจนั้นถูกกล่าวถึงแต่ไม่ได้มีเวลาที่จะอธิบายมันจนชัดเจน ทั้งเราและตัวละครต่างไหลไปตามสายธารของเรื่องราวจนรู้อีกทีก็ถึงเวลาลุกจากที่นั่งเสียแล้ว และอาจจะด้วยความเป็นแอนิเมชั่นสำหรับครอบครัว ทำให้หลายครั้งบทดูจะใจดีกับผู้ชม อย่างในฐากปฏิวัติใหญ่ตอนท้ายเรื่อง หรือการทำให้ตัวละครมีความเป็นคนดี-ชั่วอย่างชัดเจนก็อาจจะทำให้เข้าใจได้ง่ายดี ฟีลกู๊ดไม่ลุ้นเหนื่อย แต่เมื่ออกจากโรงก็อดคิดไม่ได้ว่าถ้าแม็กนิฟิโกเป็น ‘คนดี’ และทำทุกอย่างแบบที่เชื่อว่าตัวเองคิดถึงประชาชนจนหยดสุดท้ายจะเป็นอย่างไร 

แต่อย่างไรก็ตามส่ิงที่เป็นหัวใจของเรื่องอย่างคีย์แมจเสจที่ผูกโยงไว้กับพลังแห่งควาฝัน ยังคงส่องแสงเป็นประกายโดดเด่นในเรื่อง ผ่านตัวละครทุกตัว ไม่ว่าจะเป็นอาช่าที่ได้รับพลังจากดวงดาว ประชาชนแห่งโรซาสที่รวมกำลังกันต่อสู้ ตอกย้ำส่ิงที่ดิสนีย์และผู้สร้างจะสื่อว่า ‘ไม่มีพลังใดในจักรวาลที่ยิ่งใหญ่ไปกว่าพลังของผู้ที่มีความใฝ่ฝันอันแท้จริง’